دوری از گناه نوعی شکرگزاری محسوب می‌شود

محمدرضا جعفرزاده راوندی کارشناس علوم قرآنی در گفت‌وگو با خبرگزاری میزان در مورد مضمون دعای روز چهارم ماه مبارک رمضان گفت: دعا در پیشگاه خداوند متعال جایگاه ویژه دارد و هنگامی که این دعا در ماه رمضان باشد به اجابت نزدیک‌تر است. در دعای روز چهارم ماه مبارک متضمن معارفی، چون به پا داشتن فرامین خدا و ذکر و یاد خداوند و سپاسگزاری از خداوند است.

وی درباره مضمون دعای چهارم ماه مبارک رمضان افزود: «اللَّهُمَّ قَوِّنِی فِیْهِ عَلئ إِقامَةِ أَمْرِکَ، وَأَذِقْنِی فِیْهِ حَلاوَةَ ذِکْرِکَ، وَأَوْزِعْنِی فِیْهِ لاَداءِ شُکْرِکَ بِکَرَمِکَ، وَاحْفَظْنِی فِیْهِ بِحِفْظِکَ وَسَترِکَ، یا أبْصَرَ النَّاظِرِینَ. خدایا نیرومندم نما در آن روز به پاداشتن دستور فرمانت و بچشان در آن شیرینی یادت را و مهیا کن مرا در آن روز برای انجام سپاسگزاریت به کرم خودت‌ای بیناترین بینایان.»
جعفرزاده درباره فرامین خدا بیان کرد: خداوند متعال برای اینکه انسان را در مسیر درست زندگی قرار دهد در قالب دعا و مناجات نکاتی را ارائه کرده است، بنابراین توجه به فرامین الهی به معنی حرکت در مسیر سعادت است. قرآن برای اینکه انسان بتواند بر امیال و خواسته‌های دل پیروز شود و حب جاه و مقام را از سر بیرون کند، برای این مهم از صبر و نماز یاری جویید و با استقامت و کنترل خویشتن بر هوس‌های درونی پیروز شوید.

وی خشیت از خداوند را بخشی از فرامیت الهی خواند و تاکید کرد: داشتن خوف و خشیت الهی، از فرمان‌های خداوند به بندگان است. تنها خداوند متعال شایسته خوف است و خوف از خداوند آثار و برکات دنیوی و اخروی فراوانی برای بندگان داد. در آیه ۱۶ سوره زمرآمده است «لَهُمْ مِنْ فَوْقِهِمْ ظُلَلٌ مِنَ النَّارِ وَمِنْ تَحْتِهِمْ ظُلَلٌ ۚ ذَٰلِکَ یُخَوِّفُ اللَّهُ بِهِ عِبَادَهُ ۚ یَا عِبَادِ فَاتَّقُونِ، بر آن‌ها از بالا و زیر، سایبان آتش دوزخ است. آن آتشی است که خدا از آن بندگان خود را می‌ترساند، که‌ای بندگان من از (آتش قهر) من بترسید.» و تاکید شده است که هشدارهاى الهى بر اساس مهر اوست پس تقوا پیشه کنید که سبب رهایی از آتش دوزخ است. ایمان به خطرهاى قیامت سبب تقوى است.

جعفر زاده اهمیت ذکر و یاد خداوند متعال را یادآور شد و تصریح کرد: خدایا در این ماه رمضان یک درخواست دیگر هم از تو دارم و آن این است که حلاوت و شیرینی یاد خودت را به من بچشانی؛ که اگر این‌طور شد؛ دعای کمیل، ابوحمزه، افتتاح هم مزه پیدا می‌کند؛ پس عبادت جذاب‌تر است. در روایت تاکید شده اگر عالمی به علمش عمل نکند کم‌ترین عذابی که خدا برای او در نظر می‌گیرد این است که حلاوت و شیرینی مناجات با خدا از او گرفته می‌شود پس دعا و عبادت جذابت دارد.

وی در مورد شکرگزاری از نعمات الهی را وظیفه بندگان دانست و افزود: در بخشی از دعا روز چهارم ماه مبارک رمضان بندگان از خداوند متعال می‌خواهند «وَ اَوْزِعْنِی فِیهِ لِاَدَاءِ شُکْرِکَ بِکَرَمِکَ، خدایا به کرمت به من توفیق ادا شکرت را بده.» شکر یعنی اینکه نعمت‌هایی که خداوند تبارک‌وتعالی به من داده است را درست و بجا مصرف کنم، در مسیر طاعت و بندگی‌اش استفاده کنیم نه در راه معصیت و نافرمانی. پس اینکه چشم به نامحرم نگاه نکند شکر چشم است، اگر گوش از آواز حرام و غیبت دوری بکند، شکر گوش سالم است؛ زبان هم اگر غیبت نکند شکر زبان کرده‌ام.

انتهای پیام/