کشور‌های غربی؛ بستر اصلی توسعه شبکه جنایی بین‌المللی استثمار جنسی

خبرگزاری میزان – از سال ۲۰۰۹ تاکنون ۴ مارس (۱۴ اسفند) به‌عنوان روز جهانی مبارزه با استثمار جنسی نامگذاری شده است؛ هدف اصلی از تعیین چنین روزی، متحد کردن جهان برای موضع‌گیری در برابر همه اشکال استثمار جنسی است.

پس از تعیین روز جهانی مبارزه با استثمار جنسی در سال ۲۰۰۹، مجمع عمومی سازمان ملل در سال ۲۰۱۳ روز ۳۰ جولای (۹ مرداد) را به‌عنوان روز جهانی مبارزه با قاچاق انسان تعیین کرد؛ در سال ۲۰۲۰ نیز کشور‌های سراسر جهان اعلام کردند که کنترل‌های خود را برای مقابله با استثمار جنسی سخت‌تر می‌کنند.

استثمار جنسی بحرانی جهانی است که بر پایه فریب آسیب‌پذیرترین افراد و خانواده‌ها با وعده آینده و زندگی روشن‌تر و بهتر، به شکل گسترده‌ای حقوق اساسی بشر را انکار می‌کند؛ اگرچه استثنا‌هایی نیز وجود دارند، اما استثمار جنسی جنایتی است که عمدتا زنان و کودکان را هدف قرار داده و قربانی می‌کند.

۹۸ درصد قربانیان جنایت استثمار جنسی زنان و کودکان هستند؛ یونیسف (صندوق کودکان ملل متحد) شمار کودکان قربانی استثمار جنسی را ۳ میلیون نفر اعلام کرد؛ سازمان بین‌المللی کار تخمین می‌زند که سالانه یک میلیون نفر در سراسر جهان به منظور استثمار جنسی قاچاق می‌شوند؛ زنان اهل جنوب شرق آسیا، اروپای شرقی و آمریکای لاتین به کشور‌های به اصطلاح توسعه‌یافته قاچاق می‌شوند؛ ...

آمار‌های موجود درباره این جنایت بر ضرورت اقدام فوری برای مقابله جدی با استثمار جنسی تاکید می‌کنند.

استثمار جنسی چیست؟

استثمار جنسی زندگی بسیاری از مردم جهان به‌ویژه زنان و کودکان را ویران می‌کند؛ هرگونه سکوت در برابر این جنایت به معنای ایجاد فضایی جهت رشد و توسعه بحران است؛ بهره‌کشی جنسی انواع مختلفی دارد که ازجمله آن‌ها می‌توان به آزارواذیت بصری، فیزیکی و کلامی اشاره کرد.

اگرچه بزرگ‌ترین شبکه‌های بین‌المللی جنایی مربوط به قاچاق اسلحه و موادمخدر هستند، اما قاچاق جنسی در سال‌های اخیر رقابت نزدیکی با بحران‌های یاد شده داشته و تبدیل به صنعتی بسیار پرسود شده است.

براساس گزارش سازمان بین‌المللی کار، قاچاق انسان برای استثمار جنسی سالانه بین ۷ تا ۱۲ میلیارد دلار درآمد دارد؛ در عین حال، هنگامی که قربانیان قاچاق انسان به کشور مقصد می‌رسند، ۳۲ میلیارد دلار سود دیگر توسط صنعت غیرانسانی استثمار جنسی ایجاد می‌شود.

مبارزه با بحران استثمار جنسی که اکنون به یک صنعت پرسود تبدیل شده، نیاز به تلاش هماهنگ و مشترک مردم و دولت‌های سراسر جهان دارد.

ابعاد غیرقابل باور جنایت استثمار جنسی

براساس تخمین‌ها در هر ثانیه از روز به‌طور متوسط هشت زن و دختر در دام شبکه‌های جنایی بین‌المللی فعال در زمینه قاچاق جنسی گرفتار می‌شوند؛ اگرچه استثمار جنسی بحرانی در ابعاد جهانی است، اما برخی از مناطق و افراد در برابر این بحران آسیب‌پذیرتر هستند.

کشور‌های به اصطلاح توسعه‌یافته مقصد اصلی قاچاق زنان اهل جنوب شرق آسیا، شرق اروپا و آمریکای لاتین هستند؛ این زنان در کشور‌های توسعه‌یافته قربانی استثمار و بهره‌کشی جنسی قرار می‌گیرند.

با در نظر داشتن واقعیت محروم بودن و دسترسی محدود قربانیان استثمار جنسی به عدالت، جای تعجب نیست که شمار قابل توجهی از این افراد دست به خودکشی می‌زنند.

کودکان؛ یکی از مهم‌ترین قربانیان استثمار جنسی

اگرچه هیچ‌یک از مردم جهان در برابر بحران استثمار جنسی مصون نیستند، اما کودکان از اصلی‌ترین قربانیان این جنایت که اکنون به یک بیماری همه‌گیر تبدیل شده، هستند.

استثمار جنسی کودکان با نرخ‌های متفاوتی در جهان رخ می‌دهد، اما رشد این بحران در کشور‌های غربی به‌ویژه اروپایی نگران‌کننده و هشداردهنده شده است.

به‌عنوان مثال، انگلیس به‌عنوان کشور شکست‌خورده در تامین حمایت و حفاظت‌های لازم از کودکان به شدت به عرصه فعالیت استثمارگران جنسی از کودکان تبدیل شده است.

فضای ناامن و کنترل نشده رسانه‌های اجتماعی نقش مهمی در فریب خوردن کودکان و تبدیل آن‌ها به کالایی برای صنعت استثمار جنسی دارند.

آسیب‌پذیرترین کودکان با نرخ بالاتری از خطر استثمار جنسی مواجه هستند؛ زندگی در خانواده‌های آشفته و درگیر خشونت خانگی، مسائل بهداشت روان و اعتیاد، بی‌خانمانی و سابقه سوءاستفاده کودکان و نوجوانان را به شدت در برابر بحران استثمار جنسی آسیب‌پذیر می‌کند.

سرعت رشد بحران استثمار جنسی کودکان در جهان به‌ویژه در کشور‌های غربی به حدی بالا بوده است که از ۴ تا ۱۰ مارس سال جاری (۱۴ تا ۲۰ اسفند) به‌عنوان هفته آگاهی از ضرورت توقف استثمار جنسی کودکان و نوجوانان نامیده شده است.

کودکان قربانی و بازماندگان چنین جنایت‎هایی اثرات منفی طولانی‌مدتی را بر سلامت و رشد جسمی، روانی و جنسی خود تحمل می‌کنند؛ آسیبی که این کودکان تجربه می‌کنند حتی ممکن است به شکنجه و دیگر رفتار‌های بی‌رحمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز تبدیل شود؛ تجربه کودک‌آزاری می‌تواند پیامد‌های مادام‌العمر بر سلامت جسمی و روانی و رفاه کلی قربانیان و بازماندگان داشته باشد و پرداختن به این پیامد‌ها برای ارتقای بهبودی و جلوگیری از تداوم چرخه سوءاستفاده بسیار مهم است.

اروپا؛ از مقاصد اصلی صنعت استثمار جنسی

جدیدترین گزارش‌ها از وخامت بحران قاچاق انسان در اتحادیه اروپا حکایت دارد؛ این در حالی است که اتحادیه اروپا در ماده ۲ دستورالعمل ۲۰۱۱/۳۶/EU قاچاق انسان را نقض حقوق بشر و جنایتی علیه قربانی می‌داند که هدفش بهره‌کشی از انسان است.

براساس گزارش یورواستات (اداره آمار کمیسیون اتحادیه اروپا)، در سال ۲۰۲۲، حدود ۱۰ هزار و ۹۳ مورد قاچاق انسان در اتحادیه اروپا ثبت شد؛ این بدان معنا است که به ازای هر یک میلیون نفر، ۲۳ نفر در اتحادیه اروپا قربانی قاچاق انسان شده‌اند.

یافته‌های گزارش یورواستات نشان می‌دهد که ۸۲ درصد از قربانیان ثبت شده قاچاق انسان با هدف استثمار جنسی و بیگاری قاچاق شدند؛ نکته نگران‌کننده اینکه شیوع استثمار نیروی کار در اتحادیه اروپا روندی مشابه و برابر با استثمار جنسی دارد.

رقابت تنگاتنگ آمریکا و کانادا با اروپا

قاچاق جنسی در آمریکا در همه عرصه‌ها اتفاق می‌افتد؛ واقعیت این است که قاچاق جنسی فقط در مکان‌های دورافتاده این کشور اتفاق نمی‌افتد، بلکه نوجوانان و جوانان در هر ایالت آمریکا مورد استثمار جنسی قرار می‌گیرند و مجبور به انجام اعمال جنسی برای پول یا منابع دیگر مانند غذا، سرپناه یا حمایت می‌شوند.

بررسی‌ها نشان می‌دهند که آمریکا یکی از بدترین کشور‌های جهان از نظر تعداد موارد ثبت شده قاچاق انسان با هدف استثمار جنسی است.

در عین حال، کانادا به‌عنوان کشور مبدا، مقصد و ترانزیت قربانیان قاچاق انسان به منظور استثمار جنسی و کار اجباری شناخته شده است؛ قاچاق انسان یکی از جنایت‌هایی است که سریع‌ترین رشد را در کانادا دارد و می‌تواند همه افراد را هدف قرار دهد.

قاچاق انسان در کانادا که در سطحی بحرانی رخ می‌دهد، تجارتی پر سود برای قاچاقچیان است؛ در عین حال قربانیان این بحران از جمله افرادی که موفق به فرار می‌شوند، در گردابی از تروما یا سوءاستفاده عمیق گرفتار می‌شوند.

اگرچه اکثر قربانیان قاچاق انسان در کانادا زنان و دختران هستند، اما مهم‌ترین افراد در معرض خطر قاچاق انسان در این کشور زنان و دختران بومی، مهاجران و مهاجران تازه وارد، افراد دارای معلولیت، کودکان تحت پوشش سیستم رفاه اجتماعی، جوانان آسیب‌پذیر، افراد آسیب‌دیده از جهات اقتصادی یا اجتماعی و البته کارگران مهاجر شاغل در مناطق دور افتاده و دارای مشکل مهارت زبانی محسوب می‌شوند.

انتهای پیام/