کاهش کارایی تسلیحات غربی در جنگ اوکراین

خبرگزاری میزان - شکست فاحش ضدحمله اوکراین در سال ۲۰۲۳، که کی‌یف آن را ضربه‌ای مهم می‌دانست که می‌تواند روسیه را شکست دهد، طرفداران اهداف جنگ حداکثری در اوکراین را بر آن داشت تا در جدول زمانی خود برای پیروزی تجدید نظر کنند. 

براساس این اجماع در حال پدیدار شدن، نیرو‌های مسلح اوکراین می‌توانند با حمایت مستمر غرب، از حملات روسیه جلوگیری کرده و ظرفیت خود را برای حملات مجدد در سال ۲۰۲۵ تکمیل کنند. 

کلید این طرح‌ها ارزیابی دوجانبه از قابلیت‌های ضربتی هر دو طرف است. 

این دیدگاه استدلال می‌کند که اوکراین، اگر موشک‌های میان‌برد و دوربرد «تغییرگر بازی» به‌اندازه کافی دریافت کند، می‌تواند با موفقیت گره‌های لجستیک و فرماندهی و کنترل روسیه (C۲) را تخریب کند و بخش‌های وسیعی از سرزمین‌های تحت کنترل روسیه از جمله کریمه را برای نیرو‌های روسیه غیرقابل تحمل کند. 

هر دو رویکرد، که سیاستگذاران غربی را دعوت می‌کنند تا اهداف جنگ حداکثری اوکراین را دوچندان کنند، به این امید که هنوز بتوان با بودجه و پشتکار کافی یک پیروزی کامل را تضمین کرد، به‌طور عمیق ناقص هستند و این خطر را ایجاد می‌کنند که کی‌یف و شرکای غربی آن را در یک موقعیت نظامی حتی مخاطره‌آمیزتر در سال آینده قرار دهند. 

نیرو‌های مسلح اوکراین حدود ۲۰ موشک بالستیک سامانه موشکی تاکتیکی M۳۹ Block یا ATACMS را در اواخر سال ۲۰۲۳ از آمریکا دریافت کرد؛ براساس گزارش‌ها، این موشک‌های نوع قدیمی‌تر که بردی معادل ۱۷۰ کیلومتر دارند، از سوی ارتش اوکراین برای حمله به فرودگاه‌های تحت کنترل روسیه در جنوب و شرق اوکراین مورد استفاده قرار گرفتند.

در نامه‌ای در نوامبر ۲۰۲۳، گروهی از قانونگذاران آمریکایی از دولت بایدن خواستند تا موشک‌های تاکتیکی بیشتری، از جمله انواع پیشرفته با برد بلندتر، را با هدف حفظ الزامات ارتش اوکراین برای قابلیت حمله عمیق به کی‌یف منتقل کند. 

بن هاجس، از فرماندهان سابق ارتش آمریکا ادعا کرد که ارائه این موشک‌های تاکتیکی و سایر موشک‌های غربی، از جمله موشک‌های کروز آلمانی تاروس، کریمه تحت کنترل روسیه را منزوی و آن را برای نیرو‌های روسی غیرقابل دفاع می‌کند. 

هاجس مدعی شد: هیچ جایی برای پنهان شدن نیروی دریایی، نیروی هوایی و لجستیک روسیه در کریمه وجود ندارد. 

مانند دیگر طرح‌هایی که در مورد استفاده اوکراین از تسلیحات به‌اصطلاح تغییردهنده بازی تدوین شده، تفکر در مورد حملات انبوه موشک‌های تاکتیکی اغلب یک دشمن ساکن روسیه را فرض می‌کند که قادر به انطباق با این سلاح‌ها در طول زمان نیست. 

معرفی موشک‌های تاکتیکی از سوی آمریکا در سال ۲۰۲۲ موجی از حملات موفقیت‌آمیز ارتش اوکراین را به دارایی‌های با ارزش روسیه در اوکراین امکان‌پذیر کرد. اما ماه عسل ارتش اوکراین با استفاده از این موشک‌ها به تدریج به پایان رسید، زیرا نیروهای روسیه یاد گرفتند که انبار‌های مهمات خود را به طور موثرتر پراکنده کنند، موشک‌های دقیق غربی را مهار کنند و از روش‌های پیشرفته‌تر دفاع هوایی استفاده کنند.

فرماندهی روسیه بسیار زود پی برد که هنوز تسلیحات غربی که به اوکراین ارسال نشده و در این مرحله از جنگ، اگر نگوییم سال‌ها، ماه‌ها فرصت داشته تا اثرات آن‌ها را شبیه‌سازی کند و اقدامات متقابل پیشگیرانه را علیه آن‌ها انجام دهد و عنصر غافلگیری تکنولوژیکی را که به موشک‌های تاکنیکی پنجره‌ای کوتاه، اما واقعی از موفقیت عملیاتی در سال ۲۰۲۲ داده بود، کمرنگ کند.

کاملا مشحص است که ارتش روسیه به تقویت روش‌های پراکندگی نیرو و توسعه اقدامات متقابل اضافی برای کاهش تاثیرات آتی موشک‌های میان‌برد و دوربرد غربی در میدان نبرد ادامه خواهد داد.

روسیه همچنین می‌تواند با طیف گسترده‌ای از اقدامات نامتقارن به ارسال موشک‌های پیشرفته غربی پاسخ دهد. 

مسکو می‌تواند با اعمال بیشتر قابلیت‌های ضربتی خود بر زیرساخت‌های اوکراین و تشدید عملیات‌های تهاجمی در سراسر خط تماس در شرق و جنوب این کشور، کنترل را افزایش دهد. 

موشک‌های ارائه شده از سوی غرب را می‌توان برای تحمیل هزینه‌های عملیاتی به نیرو‌های روسیه با حمله به اهداف و زیرساخت‌های با ارزش بالا مورد استفاده قرار داد، اما این حملات دارای ارزش استراتژیک درازمدت محدودی هستند. 

انتهای پیام/