پایانی بر سیاست‌های استعماری فرانسه در نیجر

خبرگزاری میزان - فرانسه به‎تازگی خروج نیرو‌های خود را از نیجر تکمیل کرد و به سال‌ها حضور نظامی خود در این کشور پایان داد.

ستاد کل ارتش فرانسه، اعلام کرد که آخرین هواپیما و نیرو‌های نظامی فرانسه در موعد مقرر در ۲۲ دسامبر که از سوی دولت جدید نیجر تعیین شده بود، ترک کردند.

فرانسه پیشتر اعلام کرده بود که ماموریت دیپلماتیک خود را در نیجر برای «مدت نامحدود» تعطیل می‌کند.

امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه روز پنج‎شنبه گذشته در جریان بازدید از پایگاهی در اردن مدعی شد که با این حال، این کشور همچنان به حضور خود در ساحل آفریقا -گستره وسیع جنوب صحرای آفریقا- ادامه خواهد داد.

فرانسه پیش از کودتای ماه جولای گذشته بیش از هزار و ۵۰۰ نظامی مستقر در نیجر داشت و هدف از این حضور نظامی مبارزه ادعایی با تروریسم عنوان شده بود.

بیشتر آن‌ها قبل از پایان مهلت روز جمعه، نیجر را ترک کرده بودند و ۱۵۷ نفر آخر هم روز جمعه از این کشور خارج شدند.

افزایش احساسات ضد فرانسوی در آفریقا

نیجر به‌تازگی با بورکینافاسو یک پیمان دفاعی جدید امضا کرده است و این دو کشور سال‌ها مستعمره فرانسه بوده‌اند.

در سال‌های اخیر احساسات ضد فرانسوی در کشور‌های آفریقایی مانند نیجر و الجزایر افزایش یافته و قدرت استعماری سابق به دلیل ناکامی در توقف حملات مقصر شناخته شده و متهم به حفظ نفوذ سیاسی و اقتصادی بیش از حد طولانی مدت پس از استقلال کشور‌ها شده است.

با این حال، آمریکا دو پایگاه نظامی در نیجر که بیش از ۶۰۰ سرباز آمریکایی در آن مستقر هستند، حفظ می‌کند.

این سومین بار در کمتر از ۱۸ ماه بود که سربازان فرانسوی از کشوری در ساحل آفریقا خارج شدند.

آن‌ها مجبور به ترک مستعمرات سابق خود در مالی طی سال گذشته و بورکینافاسو در اوایل سال جاری به دنبال تسلط نظامی در این کشور‌ها شدند.

رویداد‌های مشابه در سراسر به‌اصطلاح کمربند نظامی آفریقا در ماه‌های اخیر توجه گسترده‌ای را به خود جلب کرده است؛ افکار عمومی بر نارضایتی‌های مشروعی تمرکز کرده‌اند که باعث شده شهروندان کشور‌هایی مانند بورکینافاسو، مالی، گینه و نیجر به دنبال دولت‌های جدید باشند.

در همان روزی که سربازان فرانسوی شروع به ترک نیجر کردند، دادگاهی در شهر نانتر فرانسه به یک گروه دستور داد ۱۴۵ هزار یورو به ساکنانی که در نزدیکی مزارع وسیع روغن نخل کامرون زندگی می‌کنند بپردازد.

قاضی دادگاه نانتر، این گروه را به دلیل آلودگی رودخانه‌های سراسر کامرون به مدت سال‌ها محکوم کرد؛ مانند سایر اعضای فعالان تجاری فرانسه، این گروه میلیارد‌ها دلار سود سرشار از صنایع نواستعماری و مخرب محیط زیست در سراسر آفریقا به دست آورده است.

در آغاز قرن بیستم، فرانسه با خشونت یک امپراتوری بزرگ در آفریقا را فتح کرد؛ تقریبا تمامی شمال غربی این قاره، بخش‌های وسیعی از آفریقای مرکزی و جزایری در سراسر اقیانوس هند تحت سلطه این کشور قرار گرفت.

برای کنترل این امپراتوری وسیع، مقامات استعماری فرانسه غیرنظامیان را در شمال آفریقا قتل‌‎عام کردند، صد‌ها هزار مرد آفریقای غربی و مرکزی را به کار اجباری وادار و مبارزان آزادی‌بخش ماداگاسکار و دیگر کشورهای آفریقایی را سرنگون کردند.

با این حال، در دهه ۱۹۵۰، به نظر می‌رسید که امپراتوری فرانسه در حال نابودی است؛ تا سال ۱۹۵۸، فرانسه مستعمرات خود را در جنوب شرقی آسیا از دست داده و در تلاش بود تا یک جنبش آزادی‌بخش قدرتمند را در مستعمره خود، الجزایر، مهار کند و در این زمینه، ژنرال شارل دوگل برای «نجات» وارد عمل شد.

اما این تداوم تنها از طریق تسلط فرانسه حاصل نشد؛ از مدیران معادن طلای متعلق به فرانسه در سنگال گرفته تا ژنرال‌های ارتش چاد، مقامات حامی فرانسه در آفریقا در کنار همتایان فرانسوی خود برای حفاظت از منافع مشترک استعماری کار کرده‌اند.

انتهای پیام/