وتو علیه امنیت جهانی؛ آمریکا شریک قتل‌عام غزه

خبرگزاری میزان - آمریکا جمعه در جریان شورای امنیت سازمان ملل یک بار دیگر از رژیم صهیونیستی حمایت کرد.

تصویب دو قطعنامه با محوریت تهاجم رژیم صهیونیستی به غزه چراغ سبز دریافت نکردند. یکی از این موارد پیش‌نویس قطعنامه آمریکا بود که خواستار توقف‌های بشردوستانه درگیری بود اما بر آنچه «حق دفاع اسرائیل از خود» خوانده شده بود، در مقر سازمان ملل در نیویورک از سوی روسیه و چین وتو شد.

همچنین قطعنامه پیشنهادی روسیه که فقط خواستار آتش‌بس بشردوستانه بود، رای کافی را به دست نیاورد. با این حال، اگر آرای کافی به دست آورده بود، انتظار می‌رفت که آمریکا آن را وتو کند.

پیش‌تر در ۱۸ اکتبر، آمریکا قطعنامه‌ای را که خواستار «وقفه‌های بشردوستانه» در جنگ بود، وتو کرد. این در حالی است که ۱۲ کشور به آن رای مثبت داده بودند.

آمریکا در شرایطی از حقوق بشر و آزادی بیان و حق انسان‌ها در حیات و موارد دیگر صبحت می‌کند که یک بار دیگر با وتو کردن قطعنامه توقف قتل‌عام مردم فلسطین، چهره واقعی خود را نمایش داد.

اکنون دیگر حتی یک فرد معمولی هم می‌تواند نگاهی گذرا به خبرهای مربوط به تصمیم‌های آمریکا درباره مناطق مختلف جهان داشته باشد تا متوجه شود آمریکا و غرب در عملکرد خود با استاندارد‌های دوگانه دلیل اصلی همه جنگ‌ها و بحران‌ها در جهان هستند.

حق وتو چیست؟

حق وتو در شورای امنیت سازمان ملل حقی است که به پنج عضو دائمی شورای امنیت سازمان ملل، یعنی آمریکا، فرانسه، انگلیس، روسیه و چین داده شده تا از تصویب هر پیش‌نویس در این شورا جلوگیری کنند.

وتو، اصطلاحی در زبان لاتین به معنای «منع می‌کنم» است. این واژه برای لغو یک‌طرفه یک قانون به کار می‌رود و به این ترتیب وتو قدرت نامحدودی است که می‌تواند باعث جلوگیری از تغییرات خاص شود.

در منشور ملل متحد هرگز واژه‌ای به نام وتو قید نشده است؛ بلکه لزوم جلب ۹ رای موافق از مجموع ۱۵ رای اعضای شورای امنیت که باید شامل پنج رای موافق اعضای دائم شورا باشد مطرح است. به این ترتیب مخالفت یکی از اعضای دائم به معنای عدم تصویب قطعنامه و به اصطلاح وتو آن است.

حق وتو تنها با رأی مخالف، تحقق پیدا می‌کند. رأی ممتنع و غیبت در جلسه، وتو محسوب نمی‌شود. وتو در مسائل شکلی نیز کاربرد ندارد هرچند تشخیص این که موضوعی شکلی یا غیرشکلی است خود امری غیرشکلی (ماهوی) است.

حق وتو مسئله‌ای بسیار مناقشه‌برانگیز در جریان تصویب منشور ملل متحد در سال ۱۹۴۵ (میلادی) بود و آمریکا و شوروی احتمالا به تشکیل سازمان ملل بدون حق وتو رضایت نمی‌دادند. با گذشت ده‌ها سال از حیات سازمان ملل بحث بر سر وجود و استفاده از این حق هنوز هم ادامه دارد.

حمایت آمریکا و سهم آن در جنگ و کشتارها

آمریکا کشوری است که همواره در عمل از جنگ‌ها حمایت و حتی خود در بسیاری از آنها مشارکت داشته است. 

یکی از جنگ‌های جاری که آمریکا خواهان ادامه آن بوده، جنگ اوکراین است.

گزارش‌های منتشر شده نشان می‌دهد که آمریکا (به همراه برخی متحدانش) عامل اصلی ناکامی مذاکرات صلح میان مسکو و کی‌یف بوده است.

کارشناسان یکی از اصلی‌ترین دلایل تمایل آمریکا به ادامه جنگ اوکراین را سود تسلیحاتی گسترده واشنگتن عنوان کرده‌اند.

البته آمریکا تنها به حمایت از جنگ‌ها اکتفا نمی‌کند و تاریخ نشان داده که این کشور خود در بسیاری از درگیری‌ها حضور داشته است.

آمارها نشان می‌دهد که آمریکا دست‌کم ۲۵۱ مداخله نظامی را بین سال‌های ۱۹۹۱ تا ۲۰۲۲ انجام داد است؛ این بر اساس گزارشی از سرویس تحقیقات کنگره، آمریکا است که اطلاعاتی را از طرف کنگره جمع‌آوری می‌کند.

گزارش مذکور، ۲۱۸ مداخله نظامی دیگر آمریکا را بین سال‌های ۱۷۹۸ تا ۱۹۹۰ مستند کرده است.از سال ۱۷۹۸ تاکنون در مجموع ۴۶۹ مداخله نظامی واشنگتن انجام شده است که از سوی کنگره تایید شده است.

انتهای پیام/