اقدام دشمن‌شادکن بانوان بسکتبالیست تیم ملی/ سکوت خائنانه!
سکوت خائنانه زنان بسکتبالیست در نخواندن سرود ملی ایران در مسابقات آسیایی باعث ذوق‌زدگی عده‌ای دشمن فرصت طلب شده است.
خبرگزاری میزان - مسابقات بسکتبال قهرمانی زنان آسیا در حالی در تایلند در حال برگزاری است که دختران کشورمان با عملکرد درخشان خود تاکنون نتایج قابل قبولی کسب کرده‌اند و یکی از شانس‌های اصلی حضور در مرحله نیمه‌نهایی هستند، اما برخی حاشیه‌سازی‌ها موفقیت‌ها را به حاشیه برده است.
در مراسم شروع دیدار تیم‌های ملی ایران و مغولستان در حالی‌که سرود کشورمان در حال پخش از بلندگو‌های سالن مسابقات بود سکوت بازیکنان چنان عجیب و دردآور بود که واکنش‌ها و انتقادات زیادی را در پی داشت.
سکوت خائنانه زنان بستکبالیست سوالات زیادی را نه تنها در ذهن علاقمندان به ورزش بلکه تمام آحاد جامعه ایجاد کرده است.
احترام به پرچم و سرود ملی نه تنها در ایران در بلکه در تمام جهان امری ستودنی است و از آن به عنوان نماد اتحاد و بزرگی کشور یاد می‌شود، به طوری که حتی گاهی اوقات شاهد اشک ریختن بازیکنان در هنگام همخوانی سرود ملی کشورشان هستیم.
دور افتخار با پرچم کشور و لحظه طنین انداختن سرود ملی در سالن‌های ورزشی همیشه از بهترین و غرورآمیزترین لحظاتی بوده است که یک ورزشکار به همراه یک ملت تجربه کرده‌اند.
بدون شک پوشیدن پیراهن مقدس تیم ملی ایران در هر رشته‌ای بزرگترین افتخاری است که یک ورزشکار می‌تواند به آن دست پیدا کند و چه بسیار افرادی که شاید شایستگی بیشتری برای رسیدن به این پیراهن مقدس داشته باشند، اما برخی حالا که این فرصت طلایی برای افتخارآفرینی زیر پرچم مقدس جمهوری اسلامی ایران نصیبشان شده، مشخص نیست با چه هدفی دست به چنین اقدامات وحدت‌شکنی میزنند.
اقدام دشمن‌شادکن این ورزشکاران چند سوال را در ذهن متبادر میکند که نیازمند پاسخ است.
-فردی که مفتخر به پوشیدن لباس تیم ملی می‌شود، چرا باید با چنین اقدامی به این لباس مقدس بی‌احترامی کند؟
-اگر اعتقادی ندارد، اساساً چرا دعوت برای حضور در تیم ملی را می‌پذیرد؟
-فردی که به ارزش‌های مهمی مانند سرود ملی کشور خود بی‌اعتناست، تمام توان خود را برای اعتلای پرچم مقدس ایران به کار خواهد بست؟
احترام به پرچم و سرود ملی به عنوان نماد‌های اصلی کشورمان موضوعی است که مورد پذیرش تمام اهالی جامعه قرار گرفته و ورزشکاران از همان سنین پایه با چنین مفاهیمی آشنا می‌شوند، پس نمی‌توان توجیه کرد که ورزشکاری آنهم در چنین سطحی از تجربه از آن بی‌اطلاع بوده است. بنابراین مسئولان فدراسیون بسکتبال ضمن عذرخواهی از مردم ایران بابت این اتفاق تلخ و ناگوار وظیفه دارند مسببان این اقدام هماهنگ شده را معرفی و از ادامه فعالیت آنها حتی به قیمت از دست رفتن سکوهای قهرمانی جلوگیری کنند.
تجربه نشان داده و ثابت کرده چنین افرادی تنها به منافع میلی و شخصی خود از پوشیدن پیراهن تیم ملی توجه دارند تا منافع ملی، تا از آن نردبانی برای ترقی خود بسازند، اما باید دید آیا اگر فرصت پوشیدن پیراهن مقدس تیم ملی از آنها گرفته شود بازهم کسی برای آنها ارزشی که با حضور در تیم ملی بدست آورده‌اند را قائل خواهد بود؟
این افراد که روزی همه آنها حتی آرزوی دعوت شدن به اردوی تیم ملی را داشته‌اند بهتر از هر کسی می‌دانند که تمام آبرو، عزت و احترامی را که بدست آورده‌اند از همین پیراهن، پرچم و سرود مقدس جمهوری اسلامی ایران بوده است.
انتهای پیام/
نظرات بینندگان
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
