دوره استثمار فرانسه و غرب در آفریقا رو به پایان است؟

خبرگزاری میزان - پس از کودتای نظامی در نیجر و تهدید فرانسه به مداخله، «جهانگیر محمد»، مدیر موسسه «آیان»، از کسانی که واقعاً نگران آفریقا هستند می‌خواهد برای پایان دادن به استثمار مستمر کشور‌های استعماری سابق آفریقا تلاش کنند.

کودتای نظامی در نیجر که دولت طرفدار غرب را سرنگون کرده، به تهدید اقدام نظامی از سوی بلوک منطقه‌ای غرب آفریقا و تحریم‌های فرانسه و آمریکا برای بازگرداندن آنچه «دموکراسی» خوانده شده، منجر شده است.

همچنین در برخی از کشور‌های آفریقایی تظاهرات عمومی علیه فرانسه برگزار شده است. 

این کودتا(کودتای نیجر) همچنین توجه را به شرایط وخیم اقتصادی کشور‌های آفریقایی و استثمار فرانسه از منابع آن‌ها جلب کرده است. 

«جهانگیر محمد»، می‎گوید: اگر ما واقعاً نگران فقر و توسعه نیافتگی هستیم، باید برای پایان دادن به استثمار نواستعماری آفریقا از سوی فرانسه و دیگر قدرت‌های اروپایی تلاش کنیم. 

تاریخ استثمار کشور‌های آفریقایی از سوی فرانسه

فرانسه بخش بزرگی از غرب آفریقا را در قرن ۱۹ و ۲۰ به مستعمره خود تبدیل کرد.

۲۰ کشور آفریقایی زمانی تحت سلطه استعماری فرانسه قرار گرفتند.

این کشور‌ها هنوز از نظر ثروت معدنی مانند طلا، الماس، اورانیوم، نفت و محصولات مهم کشاورزی غنی هستند. 

فرانسه استعمارگر، با درک اینکه دوران استعمار مستقیم آن به پایان رسیده، در اواسط قرن بیستم استقلال را به برخی از مستعمرات خود واگذار کرد. با این حال، استثمار استعماری آن کشور‌ها تحت ترتیبات خروج ادامه یافت.

این اتفاق از چند جهت رخ داد. زمانی که گینه در سال ۱۹۵۸ تصمیم به استقلال گرفت، دولت فرانسه و کارشناسان آن تصمیم گرفتند تمام دارایی خود را از این کشور خارج کنند.

آن‌ها همچنین هر چیزی را که معتقد بودند نشان دهنده مزایای حکومت استعماری آن‌ها بود، نابود کردند؛ بنابر این زیرساخت‌ها از مدارس گرفته تا ساختمان‌های عمومی و مشاغل، تخریب یا به آتش کشیده شدند.

باج‌گیری فرانسه از مستعمره‌های خود برای به اصطلاح استقلال این کشور‌ها 

سپس سایر کشور‌های آفریقایی(که می‌خواستند از این سناریو اجتناب کنند) شرایط فرانسه را برای خروج از حاکمیت استعماری امضا کردند.

این شامل پرداخت بدهی استعماری برای آنچه فرانسه ادعا می‌کرد برای توسعه آن کشور هزینه کرده است، می‌شد. 

همچنین در بدهی‌های استعماری، بازپرداخت غرامت‌های پرداخت شده به برده‎داران اروپایی در ازای لغو برده‎داری گنجانده شده بود.

بدین ترتیب قربانیان مجبور شدند برای پایان دادن به ظلم به ستمگران پول بدهند.

ارقام دقیقی برای پرداخت بدهی‌های استعماری به فرانسه از سوی کشور‌های آفریقایی وجود ندارد، اما برآورد‌ها به صد‌ها میلیارد دلار در سال می‌رسد. 

با این حال، قرارداد‌های پسا استعماری فرانسه از طریق دخالت نظامی و سیاسی در امور سیاسی آفریقا حفظ شده است.

به گزارش پایگاه «پیلارز»، فرانسوی‌ها به طور فعال در کودتا در این کشور‌ها و سایر مناطق آفریقا شرکت داشته‌اند.

۴۵ کودتا در مستعمرات سابق فرانسه و ۲۲ کودتا در سایر کشور‌های آفریقایی رخ داده است. 

پس از گینه، استقلال فقط برای مستعمراتی پذیرفته شد که «توافق‌های همکاری» را امضا کردند(در واقع پیمان‌های تداوم استعمار).

بورکینافاسو، مالی و اکنون نیجر تهدیدی برای سیستم استثمار پسااستعماری از سوی فرانسه هستند.

فرانسه به راحتی این سیستم را رها نخواهد کرد، زیرا موقعیتش به عنوان یک قدرت جهانی به آن وابسته است.

آنچه امروزه در آفریقا می‌بینیم آخرین مرحله مبارزه برای استقلال از استعمار است.

انتهای پیام/