سلب مالکیت و تخریب زمین استراتژی اصلی استعمارگران علیه بومیان آمریکا

خبرگزاری میزان - تحقیقات جدید نشان می‌دهد که بیش از یک میلیون هکتار از زمین‌های قبیله‌ای و بومیان آمریکا - مساحتی بزرگ‌تر از ایالت «رود آیلند» – از طریق سدها، تخریب مداوم زمین و آوارگی اجباری از سوی استعمارگران مهاجر و دولت آمریکا از میان رفته و یا زیر آب رفته است.

سلب مالکیت استراتژی اصلی استعمارگران

زمین همواره برای فرهنگ، حاکمیت و رفاه بومیان محوری بوده است، در حالی که سلب مالکیت زمین یک استراتژی اصلی است که برای تقسیم و سلب قدرت جوامع، با محروم کردن مردم بومی از آب سالم، منابع غذایی سنتی، ارتباطات معنوی و فرصت‌های اقتصادی استفاده می‌شود.

این مطالعه جدید که در مجله «Evironmental Research Letters» منتشر شده، نخستین تلاش برای محاسبه مقدار زمین از دست رفته بومیان آمریکایی به دلیل ساخت سد‌هایی است که رودخانه‌ها و دریاچه‌های آمریکا را برای ذخیره، منحرف کردن و کنترل آبراه‌ها مهندسی مجدد کردند.

محققان در دانشگاه «پن استیت» و «آریزونا» با هم‎پوشانی داده‌های مکانی در مرز‌های زمین قبیله‌ای با مخازن ایجاد شده به وسیله ۷ هزار و ۹۰۰ سد بزرگ دریافتند که ۱.۱۳ هکتار زمین قبیله‌ای - مساحتی بزرگ‌تر از پارک ملی کوه‌های بزرگ اسموکی، پارک ملی «گراند تتون» و «راکی»، پارک ملی کوهستانی- زیر آب رفته است.

رقم واقعی احتمالا به طور قابل توجهی بالاتر است، زیرا اطلاعات مخزن ده‌ها هزار سد کوچکتر در دسترس نیست.

تصاحب بخش عمده زمین‌های بومیان آمریکایی

زمین‌های غرق شده از طریق سد‌ها علاوه بر دو میلیارد متر مربع (معادل ۹۷ درصد از قلمرو قبیله‌ای) است که از زمان ورود مهاجران استعماری بیش از ۵۰۰ سال پیش، از طریق معاهدات، قوانین، خریدها، خشونت و زور گرفته شده است.

«هدر راندل»، نویسنده اصلی این تحقیق، استادیار جامعه‎شناسی و جمعیت‎شناسی روستایی در دانشگاه ایالتی «پنسیلوانیا»، می‌گوید: این نخستین مطالعه برای تعیین کمیت زمین‌های قبیله‌ای است که به وسیله سد‌ها غرق شده‎اند، که منبع نادیده گرفته شده و اصلی خلع ید زمین‌های بومی است، آسیب‌های روانی زیادی در اثر سیل و تأثیرات طولانی‌مدت برای اعضای بومیان ایجاد شد که امروز نیز ادامه دارد.

بر اساس داده‌های ارائه شده، بیش از ۹۰ هزار سد ۶ فوتی یا بلندتر در آمریکا وجود دارد که ۲ درصد از آن‌ها سد‌هایی با ارتفاع بیش از ۱۰۰ فوت هستند؛ سد‌های بزرگ و متعلق به فدرال - مانند سد «هوور» که دریاچه «مید» را ایجاد کرد - در اواسط قرن بیستم در یک آب و هوای متفاوت با عملکرد‌های متعددی مانند کنترل سیل، تولید برق و منحرف کردن منابع آب برای آبیاری تکثیر شدند.

اثرات منفی

اثرات منفی می‌تواند شامل از بین رفتن خانه‌ها و زمین‌های کشاورزی سیل‌زده و همچنین منابع غذایی سنتی از بین رفته مانند جمعیت ماهی قزل‌آلا باشد.

به طور کلی، این مطالعه نشان داد که ۱۳۹ سد بر روی ۵۶ منطقه حفاظت شده فدرال زیر آب رفته‌اند، در حالی که ۲۸۷ سد دیگر در ۱۹ منطقه آماری قبیله‌ای اوکلاهاما (OTSA) - مکان‌هایی در اوکلاهاما امروزی که برای قبایل بومی در دوره حذف اجباری ایجاد شدند، زیر آب رفته‌اند.

زمین از دست رفته از سدی به سد دیگر متفاوت بوده، اما به طور متوسط ۳ درصد از کل ذخایر بومیان را زیر آب برد.

انتهای پیام/