شورای حقوق بشر و نگاه ابزاری غرب به مفاهیم حقوق بشری

خبرگزاری میزان - در یکی از نشست‌های جانبی پنجاه و سومین اجلاس شورای حقوق بشر سازمان ملل (UNHRC)، نماینده یکی از کشور‌ها گفت که هیچ کس نباید در مورد حمایت از حقوق بشر عقب بماند. 

به گزارش «گلوبال تایمز»، با این حال، در شورای حقوق بشر که به طور فزاینده سیاسی شده است، چنین صدایی به طور فزاینده ضعیف به نظر می‌رسد. 

پایان جنگ سرد، غرب را به این باور رساند که شیوه حمایت از حقوق بشر و دموکراسی آن‌ها، «پایان تاریخ» را رقم زد؛ مسائل حقوق بشر به ابزاری مفید و گاه بهانه‌ای مناسب برای برخی کشور‌های غربی برای مداخله در امور داخلی کشور‌های دیگر تبدیل شد. 

در دهه ۱۹۹۰، ناتو، تحت سرکردگی آمریکا، ادعا کرد که «حقوق بشر بالاتر از حاکمیت است» و حملات هوایی را به یوگسلاوی انجام داد که به طرز وحشیانه‌ای هزاران انسان بیگناه را کُشت؛ این اقدام کاملا به دور از حمایت از حقوق بشر به شمار می‌رود.

در اوایل دهه ۲۰۱۰، آمریکا و برخی از متحدانش تلاش کردند تا «دموکراسی به سبک غربی» را به برخی از کشور‌های عربی اتتقال دهند که تنها منجر به ناآرامی‌های طولانی مدت و فجایع انسانی شد و این هم نقض حقوق بشر است.

این سناریو بار‌ها و بار‌ها تکرار می‌شد که غرب سعی می‌کرد دیگران را به نام حمایت از حقوق بشر سرنگون کند.

به یک معنا، تعداد زیادی از قطعنامه‌ها علیه کشور‌های خاص در شورای حقوق بشر سازمان ملل که کشور‌های در حال توسعه را هدف قرار داده و از سوی غرب آغاز شده‌اند، باید لغو شوند، زیرا این قطعنامه‌ها با استاندارد‌های دوگانه غربی طراحی شده‌اند و تنها در دستور کار غرب قرار دارند. 

اگرچه حقایق نشان می‌دهد که غرب هرگز صلاحیت کافی برای انجام این کار را ندارد، همانطور که در هر جلسه شورای حقوق بشر سازمان ملل انتقاد سازمان‌های حقوق بشری از خشونت با سلاح و تبعیض نژادی در آمریکا و ... مشاهده می‌شود، اما جایی که جلسه برگزار می‌شود، دستور کار اغلب در مورد «نام بردن» از کشور‌های در حال توسعه است.

این نوع «برتری» غرب به طور طبیعی زاده نشده، بلکه بیشتر پرورش یافته است؛ آن‌ها حق آزادی را برجسته می‌کنند، در حالی که حق زندگی و امنیت را نادیده می‌گیرند، به طوری که به نظر می‌رسد «مجاز» برای مقصر دانستن سیاسی کشور‌های در حال توسعه هستند. 

آن‌ها ترجیح می‌دهند حق زندگی و امنیت را کم اهمیت جلوه دهند، زیرا اولا، از سوابق ضعیف خود در حفاظت از شهروندانشان در برابر تهدید‌هایی مانند مواد مخدر و خشونت با سلاح که زندگی و امنیت مردم را سلب می‌کند، کاملا آگاه هستند و از لو رفتن می‌ترسند؛ و ثانیاً آن‌ها می‌دانند که بزرگترین چالش کشور‌های در حال توسعه در حفظ حقوق مردم برای زندگی و امنیت ناشی از جنگ‌های غرب، تحریم‌های یکجانبه و رفتار‌های قهری غرب است؛ آن‌ها از متهم شدن به کاری که انجام می‌دهند می‌ترسند.

شورای حقوق بشر باید به جای میدان جنگ برای رویارویی سیاسی، به عنوان بستری برای مبادلات و همکاری سازنده بین همه کشور‌ها عمل کند.

انتهای پیام/