پیدا و پنهان اعتراضاتی که فرانسه را تکان داد
![پیدا و پنهان اعتراضاتی که فرانسه را تکان داد پیدا و پنهان اعتراضاتی که فرانسه را تکان داد](/files/fa/news/1402/4/11/113420_492.jpg)
خبرگزاری میزان - سیاستمداران راست و چپ، کارشناسان علوم اجتماعی، تحلیلگران و مفسران به گونههای مختلف برای محکوم کردن، توضیح، بهرهبرداری و توجیه خشم و خشونتی که در بسیاری از شهرهای فرانسه پس از تیراندازی مرگبار پلیس به «ناهل مرزوق»، پسر ۱۷ ساله آفریقاییتبار روی داد، شتافتهاند.
به گزارش «گاردین»، از سال ۲۰۲۰ تاکنون ۲۱ تیراندازی مرگبار پلیس فرانسه در توقفات ترافیکی رخ داده است. بیشتر قربانیان اصالتا سیاهپوست یا عربتبار بودند.
یکی از ساکنان مناطقی که در روزهای گذشته شاهد اعتراضات و ناآرامیها بوده، میگوید: من واقعا فکر میکنم جوانان اینجا خود را در حال جنگ میدانند. این افراد آن را جنگ علیه نظام فرانسه میدانند. این جنگ فقط علیه پلیس نیست، بلکه فراتر از آن است، در غیر این صورت ما این اعتراضات را در سراسر فرانسه نخواهیم دید.
به گفته وی، یک بعد سیاسی برای درگیریها وجود دارد؛ اینکه آنها احساس میکنند این سیستم، کاری انجام نمیدهد. جوانان احساس تبعیض و نادیده گرفته شدن میکنند.
مرگ «مرزوق»، و پخش ویدیویی که لحظه اصابت گلوله به او را در داخل خودرویش نشان میدهد، برای مادر، خانواده و دوستانش به طور منحصر به فردی ناراحتکننده است؛ و این واقعیت که این یک حادثه منفرد نبود، بلکه نشاندهنده مشکلات گستردهتری در پلیس فرانسه، روابط نژادی و جامعه است، باید برای همه آشکار باشد.
فرانسه تحت تاثیر گذشته استعماری
در گستردهترین مفهوم، مرگ مرزوق پرسشهای آزاردهندهای را در مورد اصرار فرانسه بر همسانسازی نژادی، سکولاریسم و هویتی یکسان مطرح کرده است؛ یک جمهوری با تنوع فزاینده، که شخصیت در حال تغییر آن عمیقاً تحت تأثیر گذشته استعماری است.
روشهای تهاجمی و گاه وحشیانهای که از سوی پلیس به شدت مسلح و بد انضباط فرانسوی به کار میرود یک مشکل دیرینه است.
این موضوع در جریان اعتراضات خیابانی «جلیقه زردها» در سالهای ۱۹-۲۰۱۸، زمانی که هزاران تظاهرکننده (و بسیاری از افسران) زخمی شدند، برجسته شد.
همچنین مشکلات مشابهی در جریان اعتراضات اصلاح بازنشستگی در سال جاری به وجود آمد و سازمانهای حقوقی به شدت از رفتار پلیس انتقاد کردهاند.
ناظر حقوق بشر سازمان ملل هفته گذشته بار دیگر به این موضوع پرداخت و گفت: تیراندازی به مرزوق لحظهای برای [فرانسه]، برای رسیدگی جدی به مسائل عمیق نژادپرستی و تبعیض نژادی در اجرای قانون بود.
شکست طبقات سیاسی فرانسه
شکست طبقات سیاسی فرانسه در برخورد با این موضوع یکی از دلایلی است که بسیاری از جوانان، به ویژه رنگینپوستان، خود را در جنگ با نظام فرانسه میدانند.
با این حال «امانوئل مکرون»، رئیس جمهور فرانسه نیز از این چاه بیرون نمیآید.
او که در یک کنسرت موسیقی در حالی که پاریس در آتش میسوخت، در حال عکس گرفتن دیده شده و به بیمسئولیتی در قبال مسائل داخلی این کشور متهم شد.
اینکه مقامهای ارشد پلیس در توصیف معترضان نوجوان ار الفاظ «موجودات موذی» و «انبوهی وحشی» استفاده میکنند، نشاندهنده شکاف خطرناک و همیشه گستردهای است که بین اقشار مختلف فرانسه وجود دارد.
فقر، زاغهنشینی، بیکاری، فرصتهای زندگی محدود و بیگانگی اجتماعی مشکلاتی هستند که جوانان در بسیاری از کشورهای توسعه یافته، به ویژه فرانسه و انگلیس، با آن مواجه هستند.
هنگامی که نژادپرستی نهادی مزمن در ساختارهای دولتی و جامعه فرانسه به طور کلی به این ترکیب ناپایدار اضافه شود، جای تعجب نیست که انفجارهای مهار نشده رخ میدهد.
انتهای پیام/
حسین سلمانی