آمبولانس نداریم خودتان اعزام شوید!
حال بیمار گزارش ما حوالی بامداد وخیم میشود و به ناچار به بیمارستان مراجعه میکند تا شاید بتواند درمان مناسبی دریافت کند، اما زهی خیال باطل. آقای پزشک وقت، در کمال ناباوری میگوید: «ما جراح و آمبولانس نداریم اگه میخوای برو شاهیندژ».
خبرگزاری میزان -
گروه سیاسی ؛ «نیاز به خدمات بهداشتی و درمانی و مراقبتهای پزشکی حقی همگانی است». این جمله، یک شعار یا آرمان حزبی نیست بلکه نص میثاقنامه ملت ایران اسلامی است. قانونی که در مقدمه آن میخوانیم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران مبین نهادهای فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی جامعه ایران بر اساس اصول و ضوابط اسلامی است که انعکاس خواست قلبی امت اسلامی میباشد.
اصل ۲۹ همین قانون تاکید میکند برخورداری از تأمین اجتماعی از نظر بازنشستگی، بیکاری، پیری، ازکارافتادگی، بی سرپرستی، در راه ماندگی، حوادث و سوانح، نیاز به خدمات بهداشتی و درمانی و مراقبتهای پزشکی به صورت بیمه و غیره، حقی است همگانی. دولت موظف است طبق قوانین از محل درآمدهای عمومی و درآمدهای حاصل از مشارکت مردم، خدمات و حمایتهای مالی فوق را برای یک یک افراد کشور تأمین کند.
قضاوت درباره کیفیت اجرای این نص صریح قانون اساسی با مخاطبان محترم؛ اما آیا «اعزام بیمار اورژانسی با آمبولانس بیمارستان» درخواست زیادی است؟!
بیمار اورژانسی گزارش ما، کارگردان فلان فیلم پایان باز نیست که برای درو کردن استخوانهای طلایی فلان جشنواره غربی، سیاه نمایی کند یا از خطوط قرمز قانون و شرع و عرف عبور کند؛ بلکه یک شهروند با درآمد متوسط و ساکن شهر دورافتاده تکاب است.
تکاب با بیش از ۸۰ هزار نفر جمعیت در جنوب استان آذربایجان غربی قرار دارد و یکی از کوچکترین و محرومترین شهرهای این استان است.
آقای بیمار گزارش ما، در یک غروب سرد پاییزی برای دوای درد شدید شکم، راهی بیمارستان شهدای تکاب میشود، اما پزشک وقت بعد از معاینه به او میگوید: «شما سرما خوردید»! و سپس با نسخهپیچی مُشتی قرص او را راهی منزل میکند.
اما این پایان ماجرا نیست چرا که حال بیمار گزارش ما حوالی بامداد وخیم میشود و به ناچار به همان بیمارستان مراجعه میکند تا شاید این بار بتواند درمان مناسبی دریافت کند، اما زهی خیال باطل.
آقای پزشک وقت، در کمال ناباوری این بار خطاب به بیمار گزارش ما میگوید: «ما جراح و آمبولانس نداریم اگه میخوای برو شاهیندژ».
شهرستان شاهیندژ از دیگر شهرهای کوچک استان آذربایجان غربی است که در ۸۰ کیلومتری شهرستان تکاب قرار دارد، اما راه مواصلاتی این دو شهر یکی از راههای کوهستانی و خطرناک استان - و حتی کشور - است که تردد در آن - به ویژه هم در شب - خطرات احتمالی جدی به دنبال دارد.
چرخ روزگار از آنجایی با آقای بیمار گزارش ما سرسازگاری داشت که او از سطح متوسط جامعه بود و با هر مشقتی بود خود را به شاهیندژ رساند و اگر ماشین نداشت باید مهیای عزیمت به دیار باقی میشد تا منتظر اعزام به شاهیندژ.
آقای بیمار پس از قطع امید از دریافت خدمات مطرح در اصل ۲۹ قانون اساسی، خطر مرگ مسیر پرپیچ و خم شاهیندژ را به جان میخرد و همان شبانه راهی میشود، اما جوابی که از پزشک بیمارستان آن شهر میشنود او را میخکوب میکند: «آقای محترم آپاندیس شما عود کرده و باید هرچه سریع عمل شی؛ خوب شد سریع خودت رو رسوندی والا معلوم نبود زنده...».
آقای بیمار گزارش ما، بلافاصله بستری میشود و مورد عمل جراحی قرار میگیرد اما روی تخت بیمارستان بارها و بارها به این سوالات فکر کرد:
۱. چرا باید در یک شهر بیش از ۸۰ هزار نفر جمعیت یک پزشک متخصص نباشد تا فرق بین «سرماخوردگی» و «آپاندیس» را تشخیص دهد؟
۲. چرا پزشک وقت به همین راحتی با چند قرص و نسخه سرماخوردگی بیمار را راهی منزل کند؟ یعنی به عواقب چنین کار نمیاندیشد؟
۳. چرا نباید یک دستگاه آمبولانس نباشد تا بیمار را اعزام کند؟ من که حداقل یک ماشین داشتم بیمارانی که ماشین ندارند آن وقت شب چگونه میتوانند خودشان را اعزام کنند؟
۴. اگر در مسیر تکاب - شاهیندژ اتفاقی برای من میافتاد در آن وقت شب چه کسی میتوانست کمک کند؟
۵. اگر دیر رسیده بود و آپاندیس عود میکرد...
همایون هاشمی نماینده مردم تکاب در مجلس شورای اسلامی در همین رابطه به خبرنگار میزان میگوید بیمارستان شهرستان تکاب با بیش از هشتاد هزار نفر جمعیت بسیار کهنه شده است، اما بالاخره به نحوی خدمات رسانی میکند!
او به بیمارستان در حال احداث تکاب اشاره میکند و میگوید متاسفانه وزارت راه و شهرسازی به عنوان مجری این طرح تاکنون به تعهدات خود مبنی بر تکمیل این بیمارستان عمل نکرده و در حال حاضر این بیمارستان - بیش از ۱۲ سال - نیمه ساخت، رها شده است.
هاشمی که اتفاقا عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی نیز است میافزاید پیرو بازدید وزیر بهداشت و درمان قدمهای خوبی در رابطه با دو مجموعه بهداشت درمان تکاب و شاهیندژ برداشته شد و وزیر بهداشت دستوراتی جهت تامین تجهیزات این مراکز صادر کرد.
او میگوید توافق شد بیمارستان جدید تکاب ظرف یک ماه آینده تعیین تکلیف شود البته معتقدم وزارت بهداشت باید با همین شرایط این بیمارستان را از وزارت راه و شهرسازی تحویل بگیرد و اقدامات باقی مانده را ساماندهی کند. چرا که اگر قرا بود وزارت راه و شهرسازی این پروژه نیمه تمام را تکمیل کند، تاکنون این بیمارستان باید ساخته میشد.
هاشمی ادامه میدهد تکمیل بیمارستان جدید تکاب یکی از مطالبات اصلی مردم شهرستان تکاب است چرا که حوزه انتخابییه جنوب آذربایجان غربی همواره از یک عقب ماندگی و عدم توجه مسئولان رنج میبرد و مردم آنجا علیرغم اینکه به مانند سایر مناطق، برای کشور جانفشانی کردهاند، اما همیشه مورد کم لطفی قرار میگیرند.
عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس تصریح میکند تلاش میکنیم مشکلات بیمارستان تکاب حل شود. در زمینه فعالیت برخی جراحان در بیمارستان قدیمی تکاب اقداماتی صورت گرفته است و حتی این بیمارستان جراح رادیولوژیست هم دارد با این حال باید گفت که جراح در همه جای کشور کم است و امکاناتم محدود.
نماینده تکاب در مجلس میگوید به اعتقاد بنده اگر عملیات عمرانی بیمارستان جدید تکاب انجام شود سایر مشکلات در زمینه خدماترسانی به مردم تکاب در حوزه بهداشت و درمان حل خواهد شد. با این حال ما پیگیر مشکلات این بیمارستان هم خواهیم بود.
گروه سیاسی ؛ «نیاز به خدمات بهداشتی و درمانی و مراقبتهای پزشکی حقی همگانی است». این جمله، یک شعار یا آرمان حزبی نیست بلکه نص میثاقنامه ملت ایران اسلامی است. قانونی که در مقدمه آن میخوانیم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران مبین نهادهای فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی جامعه ایران بر اساس اصول و ضوابط اسلامی است که انعکاس خواست قلبی امت اسلامی میباشد.اصل ۲۹ همین قانون تاکید میکند برخورداری از تأمین اجتماعی از نظر بازنشستگی، بیکاری، پیری، ازکارافتادگی، بی سرپرستی، در راه ماندگی، حوادث و سوانح، نیاز به خدمات بهداشتی و درمانی و مراقبتهای پزشکی به صورت بیمه و غیره، حقی است همگانی. دولت موظف است طبق قوانین از محل درآمدهای عمومی و درآمدهای حاصل از مشارکت مردم، خدمات و حمایتهای مالی فوق را برای یک یک افراد کشور تأمین کند.
قضاوت درباره کیفیت اجرای این نص صریح قانون اساسی با مخاطبان محترم؛ اما آیا «اعزام بیمار اورژانسی با آمبولانس بیمارستان» درخواست زیادی است؟!
بیمار اورژانسی گزارش ما، کارگردان فلان فیلم پایان باز نیست که برای درو کردن استخوانهای طلایی فلان جشنواره غربی، سیاه نمایی کند یا از خطوط قرمز قانون و شرع و عرف عبور کند؛ بلکه یک شهروند با درآمد متوسط و ساکن شهر دورافتاده تکاب است.
تکاب با بیش از ۸۰ هزار نفر جمعیت در جنوب استان آذربایجان غربی قرار دارد و یکی از کوچکترین و محرومترین شهرهای این استان است.
آقای بیمار گزارش ما، در یک غروب سرد پاییزی برای دوای درد شدید شکم، راهی بیمارستان شهدای تکاب میشود، اما پزشک وقت بعد از معاینه به او میگوید: «شما سرما خوردید»! و سپس با نسخهپیچی مُشتی قرص او را راهی منزل میکند.
اما این پایان ماجرا نیست چرا که حال بیمار گزارش ما حوالی بامداد وخیم میشود و به ناچار به همان بیمارستان مراجعه میکند تا شاید این بار بتواند درمان مناسبی دریافت کند، اما زهی خیال باطل.
آقای پزشک وقت، در کمال ناباوری این بار خطاب به بیمار گزارش ما میگوید: «ما جراح و آمبولانس نداریم اگه میخوای برو شاهیندژ».
شهرستان شاهیندژ از دیگر شهرهای کوچک استان آذربایجان غربی است که در ۸۰ کیلومتری شهرستان تکاب قرار دارد، اما راه مواصلاتی این دو شهر یکی از راههای کوهستانی و خطرناک استان - و حتی کشور - است که تردد در آن - به ویژه هم در شب - خطرات احتمالی جدی به دنبال دارد.
چرخ روزگار از آنجایی با آقای بیمار گزارش ما سرسازگاری داشت که او از سطح متوسط جامعه بود و با هر مشقتی بود خود را به شاهیندژ رساند و اگر ماشین نداشت باید مهیای عزیمت به دیار باقی میشد تا منتظر اعزام به شاهیندژ.
آقای بیمار پس از قطع امید از دریافت خدمات مطرح در اصل ۲۹ قانون اساسی، خطر مرگ مسیر پرپیچ و خم شاهیندژ را به جان میخرد و همان شبانه راهی میشود، اما جوابی که از پزشک بیمارستان آن شهر میشنود او را میخکوب میکند: «آقای محترم آپاندیس شما عود کرده و باید هرچه سریع عمل شی؛ خوب شد سریع خودت رو رسوندی والا معلوم نبود زنده...».
آقای بیمار گزارش ما، بلافاصله بستری میشود و مورد عمل جراحی قرار میگیرد اما روی تخت بیمارستان بارها و بارها به این سوالات فکر کرد:
۱. چرا باید در یک شهر بیش از ۸۰ هزار نفر جمعیت یک پزشک متخصص نباشد تا فرق بین «سرماخوردگی» و «آپاندیس» را تشخیص دهد؟
۲. چرا پزشک وقت به همین راحتی با چند قرص و نسخه سرماخوردگی بیمار را راهی منزل کند؟ یعنی به عواقب چنین کار نمیاندیشد؟
۳. چرا نباید یک دستگاه آمبولانس نباشد تا بیمار را اعزام کند؟ من که حداقل یک ماشین داشتم بیمارانی که ماشین ندارند آن وقت شب چگونه میتوانند خودشان را اعزام کنند؟
۴. اگر در مسیر تکاب - شاهیندژ اتفاقی برای من میافتاد در آن وقت شب چه کسی میتوانست کمک کند؟
۵. اگر دیر رسیده بود و آپاندیس عود میکرد...
همایون هاشمی نماینده مردم تکاب در مجلس شورای اسلامی در همین رابطه به خبرنگار میزان میگوید بیمارستان شهرستان تکاب با بیش از هشتاد هزار نفر جمعیت بسیار کهنه شده است، اما بالاخره به نحوی خدمات رسانی میکند!
او به بیمارستان در حال احداث تکاب اشاره میکند و میگوید متاسفانه وزارت راه و شهرسازی به عنوان مجری این طرح تاکنون به تعهدات خود مبنی بر تکمیل این بیمارستان عمل نکرده و در حال حاضر این بیمارستان - بیش از ۱۲ سال - نیمه ساخت، رها شده است.
هاشمی که اتفاقا عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی نیز است میافزاید پیرو بازدید وزیر بهداشت و درمان قدمهای خوبی در رابطه با دو مجموعه بهداشت درمان تکاب و شاهیندژ برداشته شد و وزیر بهداشت دستوراتی جهت تامین تجهیزات این مراکز صادر کرد.
او میگوید توافق شد بیمارستان جدید تکاب ظرف یک ماه آینده تعیین تکلیف شود البته معتقدم وزارت بهداشت باید با همین شرایط این بیمارستان را از وزارت راه و شهرسازی تحویل بگیرد و اقدامات باقی مانده را ساماندهی کند. چرا که اگر قرا بود وزارت راه و شهرسازی این پروژه نیمه تمام را تکمیل کند، تاکنون این بیمارستان باید ساخته میشد.
هاشمی ادامه میدهد تکمیل بیمارستان جدید تکاب یکی از مطالبات اصلی مردم شهرستان تکاب است چرا که حوزه انتخابییه جنوب آذربایجان غربی همواره از یک عقب ماندگی و عدم توجه مسئولان رنج میبرد و مردم آنجا علیرغم اینکه به مانند سایر مناطق، برای کشور جانفشانی کردهاند، اما همیشه مورد کم لطفی قرار میگیرند.
عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس تصریح میکند تلاش میکنیم مشکلات بیمارستان تکاب حل شود. در زمینه فعالیت برخی جراحان در بیمارستان قدیمی تکاب اقداماتی صورت گرفته است و حتی این بیمارستان جراح رادیولوژیست هم دارد با این حال باید گفت که جراح در همه جای کشور کم است و امکاناتم محدود.
نماینده تکاب در مجلس میگوید به اعتقاد بنده اگر عملیات عمرانی بیمارستان جدید تکاب انجام شود سایر مشکلات در زمینه خدماترسانی به مردم تکاب در حوزه بهداشت و درمان حل خواهد شد. با این حال ما پیگیر مشکلات این بیمارستان هم خواهیم بود.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *