استعفای خادم از ریاست فدراسیون کشتی

به گزارش گروه ورزشی و به نقل از فدراسیون کشتی؛ رسول خادم رییس فدراسیون با ارسال نامه‌ای به اعضای مجمع عمومی فدراسیون کشتی از سمت خود استعفاء کرد.

متن نامه خادم به اعضای مجمع عمومی فدراسیون کشتی به شرح زیر است:

حدود هفت ماه پیش، بعد از اعلام استعفای اسفندماه، هیچ قصدی برای بازگشت نداشتم. اما محبت و وفاداری اعضای محترم مجمع عمومی فدراسیون کشتی، به ویژه روسای هیات کشتی استان‌ها و جمعی از خانواده بزرگ کشتی، با توجه به در پیش بودن مسابقات بازی‌های آسیایی و شرایط خاصی که در فضای کشتی کشور ایجاد شده بود، مجبور به بازگشتم کرد. در واقع در برابر مشی جوانمردانه روسای هیات کشتی استان‌ها و پافشاری ایشان در مقابل برخی از جریاناتی که موافق این بازگشت نبودند، هیچگونه امکان حساب و کتاب عاقلانه، جایز نبود. پشیمان هم نیستم. هفت ماه بیشتر در کنار خانواده کشتی در شرایط سخت و دشوار اقتصادی و اجتماعی کشور تلاش کردم. هرچند بضاعت من محدود بود و مصائب فراوان.

اکنون ضرورت دارد با شما عزیزان، اعضای محترم مجمع عمومی فدراسیون کشتی، چند نکته را بعنوان آخرین نکات در میان بگذارم.

اول اینکه همه از کشتی انتظار داریم برای کشور مدال المپیک بدست آورد و همیشه در مسابقات جهانی در کورس رقابت میان سه یا چهار کشور برتر دنیا باشد. این انتظار گرچه مانند عملکرد بقیه تیم‌های رقیب ما (بغیر از روسیه) در دنیای کشتی، همیشه قابل تحقق نیست، اما شایستگی قهرمانان ما و جایگاه فنی کشتی ایران ایجاب می‌کند که با چنین انتظاری نتایج کشتی در مسابقات اصلی (المپیک - جهانی- بازی‌های آسیایی) دنبال شود. بر این اساس، همانطور که چند روز پیش گفتم، اگر قرار باشد چنین انتظاری از کشتی محقق شود، لازم است تدارکات و ابزار انجام چنین موفقیت‌هایی را نیز برای کشتی فراهم نمود. در غیر اینصورت بدلیل بالا رفتن اشتباهات فنی ناشی از عدم حضور در مسابقات بین المللی و تدارکاتی، از رقابت فنی با حریفان جا خواهیم ماند و کار به جایی می‌کشد که بدلیل این جاماندگی، دغدغه فنی کشتی گیران ایرانی دیگر رقابت با حریفان روس، آمریکا، آذربایجان و ترک نخواهد بود، بلکه مانند شش و هفت سال بعد از سال ۱۳۵۷، حتی نگران رقابت کشتی گیران مطرح مان با حریفان پاکستانی نیز هستیم.

دیگر اینکه، بعنوان یک ورزشکار قدیمی، مربی و مسوول فدراسیون ورزش ملی کشور، کشتی، بار‌ها و بار‌ها تجربه پیروزی و شکست را در سطوح مختلف داشته و دارم. مسیر ورزش قهرمانی آنهم بویژه در «میدان کشتی» که از نگاه من چیزی جز «میدان رزم» نیست، مجموعه‌ای از رنج ها، خستگی ها، پیروزی‌ها و شکست هاست. آنکس که تاب و تحمل این فراز و فرود‌ها را ندارد، هرگز در چنین میدانی دوام نخواهد آورد. در این میدان نه شکست‌ها ناامید کننده هستند و نه پیروزی‌ها ماندگار.
مطمئن باشیم کشتی ایران نیز با کوچکترین توجهی، در پیچ و خم این فراز و فرودها، خود را جمع می‌کند و به راه پرافتخار خود ادامه می‌دهد.

اما آنچه زجری کشنده دارد «فقر» و «مظلومیت» خانواده کشتی است... در این چند سال تلاش کردم آن‌هایی که رجالند و بالانشین، این مظلومیت را بفهمند اما..

دیگر اینکه، در این هفت ماه، خانواده کشتی ایران تلاش نمود تا همانند پنج سال گذشته، علیرغم شرایط بحرانی وضعیت اقتصادی و اجتماعی کشور، برنامه‌ها و فعالیت‌های "سازمان مدیریت کشتی کشور"، که بخشی از آن، حضور در رقابت‌های بازی‌های آسیایی بزرگسالان و مسابقات آسیایی و جهانی در تمامی رده‌های سنی بود را، پیگیری نماید. قهرمانی آسیا در کشتی آزاد و فرنگی در رده سنی نونهالان، نوجوانان و جوانان، قهرمانی جهان در رده سنی نوجوانان در کشتی آزاد و فرنگی، قهرمانی جهان در رده سنی جوانان در کشتی فرنگی، مقام سومی جهان در رده سنی جوانان در کشتی آزاد، قهرمانی در بازی‌های آسیایی در بزرگسالان در کشتی آزاد و فرنگی، عدم دستیابی به نتایج مورد انتظار در کشتی آزاد وفرنگی در مسابقات جهانی در رده سنی بزرگسالان، حضور بانوان کشتی گیر ایران در اولین دوره مسابقه بین المللی کشتی در "کشتی کلاسیک بانوان" و کسب عنوان قهرمانی مسابقات جهانی ورزش‌های عشایری در "کشتی پهلوانی" و.. بخشی از فعالیت‌های حوزه فنی کشتی ایران، در هفت ماه گذشته در میادین بین الملل بوده است.

دیگر اینکه، از سن وسال وسابقه محدود من در کشتی گذشته است که به دنبال ثابت کردن چیزی باشم. همانطور که از ابتدای حضورم در کشتی گفته ام، معتقد هستم در پذیرش مسئولیت‌های عمومی، می‌باید تا جایی به فعالیت خود ادامه داد، که بتوانی آنچه را بدان اعتقاد داری، انجام دهی. اینکه بخواهی هر روز از مقامی عالیرتبه، طلب حق وحقوق ورزش ملی ات را داشته باشی و بعد بنا به سنت سیاسیون، پاسخی جز «سکوت» و یا «همین است که هست.» دریافت نکنی، تا یک جایی معنی دارد.. اما ادامه اش اصلا خوشایند نیست.

به هر حال شاید کسان دیگری باشند که در همین شرایط، بتوانند بهتر از مدیریت فعلی کشتی این مسوولیت‌ها را دنبال کنند. بسیار خام اندیشی است که گمان کنی بهترین هستی و تصمیمات تو بهترین تصمیمات است..

لطفا به این نکته توجه کنیم که بخشی از مسائل خانواده کشتی، دیگر ارتباطی با وزارت ورزش ندارد. کشتی مدتهاست که مجبور است برخی از خواسته هایش را از مقامات عالیرتبه مملکتی دنبال کند.

وزارت ورزش سقف دریافت، اختیارات و توان اجرایی محدودی دارد که نمی‌تواند پاسخگوی همه مسائل کشتی باشد. صادقانه اینکه، گرچه انتظارات کشتی بدلیل توقعی که از این رشته ورزشی در میادین بزرگ بین المللی دارند، به قوت و حقانیت خود باقی است، اما وزارت ورزش در هفت ماه گذشته، چند نوبت، در مواقع سخت، در کنار کشتی ایستاد و این همراهی ارزشمند بود.

و آخر اینکه، همکاران عزیز، اجازه بدهید در «سکوت» و در فضایی «آرام» کناره گیری خود را اعلام کنم. دلیل ادامه فعالیتم در این هفت ماه هم همانطور که گفتم صرفا محبت و وفاداری شما بود و بس. پیش از اعلام عمومی این نامه، رسما کناره گیری خود را به وزارت ورزش و جوانان اعلام کرده ام و از ایشان خواسته ام با توجه به حدود بیست و یکماه باقی‌مانده به المپیک ۲۰۲۰ ژاپن، هر چه سریعتر مجمع انتخاباتی کشتی را برگزار کنند. مراجع مسوول در وزارت ورزش نیز حتما چنین محبتی را به کشتی خواهند کرد.

لطفا همگی کمک کنیم تا هر چه سریعتر مجمع عمومی تشکیل و مسوول واجد شرایطی که با فضای اجرایی و جاری کشور هماهنگی لازم را دارد، مسئولیت فدراسیون کشتی را بر عهده بگیرد. از اعضا محترم مجمع فدراسیون کشتی تقاضا دارم. تقاضا دارم؛ و تقاضا دارم اجازه بدهند رفع زحمت کنم و اینبار دیگر هیچگونه پیگیری مجددی برای تغییر در این تصمیم را شاهد نباشیم.
همه تاروپود من از کشتی است و لحظه‌ای از خانواده کشتی جدا نخواهم بود.

رسول خادم