راه حل دو دولت ترامپ؛ خبری که خبر نبود
اگر تنها یک چیز درباره ترامپ بدانیم این است که حرفهای وی معنایی ندارند یا حداقل معنای آنها واضح نیست. از آنجا که او یک بساز بفروش است، دوست دارد که در صحنه باشد و عکس العملها نسبت به گفتههای خود را ببیند.
خبرگزاری میزان -
نویسنده گزارش در ادامه به ارائه راه حل دو دولت برای موضوع فلسطین و رژیم صهیونیستی از سوی ترامپ پرداخته و از بازی پشت پرده این اقدام نوشت: اولین اشاره ترامپ به راه حل دو دولت متعاقب نشست وی با بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی مطرح شد. وی در پاسخ به سوالی درباره پشتیبانی از راه حل دو دولت پاسخ داد: "من راه حل دو دولت را دوست دارم، من راه حل دو دولت را دوست دارم. " او برای تاکید دوبار این جمله را تکرار کرد. پس از آن نیز به نتانیاهو نگاه کرد و مجددا گفت: "من راه حل دو دولت را دوست دارم. بله، من فکر میکنم این بهترین کار است. من حتی نباید با کسی حرف بزنم، این احساس من است. در حال حاضر، شما ممکن است احساسی متفاوت داشته باشید، اما من فکر میکنم راه حل دو دولت بهترین کار است. "
ترامپ در نشست مطبوعاتی دیگری با اظهارات گمراه کننده و تا حد زیادی ناسازگار با هم نشان داد که حمایتی از فلسطین به عنوان کشوری مستقل براساس مرزهای ۱۹۶۷ به مرکزیت قدس شرقی نمیکند. به همین منوال نتانیاهو بلافاصله پس از اظهارات ترامپ در سازمان ملل در مورد راه حل معضل فلسطین و رژیم صهیونیستی اعلام کرد که هر کس اصطلاح "دولت" را به گونهای تعریف میکند. "من دولت فلسطینی برای اداره خودشان را در صورت آسیب نزدن به اقتدار خودمان قبول دارم". وی تاکید کرد که اسرائیل هرگز کنترل امنیتی کرانه باختری رود اردن را به فلسطین واگذار نمیکند. این اظهارات نتانیاهو توسط دولت آمریکا درک شد و روز بعد دیوید فریدمن، سفیر آمریکا در رژیم صهیونیستی، به این اظهارات چنین اضافه کرد: "جایی که حکومت فلسطین با امنیت اسرائیل همپوشانی پیدا کند ما از امنیت اسرائیل حمایت خواهیم کرد. "
نویسنده در ادامه با مشابه دانستن چارچوب مبهم راه حل دو دولت ترامپ با مکانیسم کمپ دیوید، افزود در این وضعیت حکومتداری فلسطینیان کنترل خود و نیازهای داخلیشان است نه کنترل بر زمینها، منابع، مرزها و امنیت. این موارد برای رژیم صهیونیستی محفوظ خواهد ماند. در واقع راه حل مدنظر ترامپ عرصه جدیدی برای حل مشکلات، پیش رو نمیگذارد بلکه فقط رویکرد قدیمی و بی اعتباری را مجددا احیا میکند. اما چرا این سخنان در این چارچوب و در این بازه زمانی مطرح شدند؟
نخست باید اشاره داشت که این اشتباهی سهوی نبود بلکه کاملا تعمدی و به وضوح بارها در سخنانش تکرار شد و با افتخار از آن به عنوان "اتفاقی بزرگ" یاد کرد و به وضوح خواهان توجه دیگران و واکنشها بود.
در ادامه گزارش آمده است چیزی در زبان بدن ترامپ و یا اقدامات اخیر آمریکا مانند انتقال سفارت به قدس، قطع کمکها به آنروا، حمایت از تداوم شهرک سازیها و تخریب خانهها و روستاهای فلسطینیان و بستن دفتر سازمان آزادیبخش فلسطین در آمریکا، در حمایت از فلسطین به چشم نمیخورد.
اما دلیل مطرح شدن این بحث در حال حاضر آرام کردن متحدان عرب عصبی خود که مرتبا صلح در منطقه را به صلح بین فلسطین و رژیم صهیونیستی پیوند میدهند یا جلوگیری از تاثیرگذاری سخنان محمودعباس پیش از نشست عمومی است؛ بنابراین استاد انحراف افکار برای ایجاد توجه، راه حل دو دولت را مطرح کرد تا دیده شود. هرچند این اتفاق نیفتاد و این راه حل از سوی فلسطینیان محکوم و از سوی اکثر اعراب نادیده گرفته شد. به نظر میرسد راه حل دو دولت تنها سبب ایجاد آرامش در رژیم صهیونیستی شد. او با این کار نتانیاهو را به آرامش رساند.
به گزارش گروه بین الملل ؛ پایگاه لوبلاگ در گزارشی نوشته است که اگر تنها یک چیز درباره ترامپ بدانیم این است که حرفهای وی معنایی ندارند یا حداقل معنای آنها واضح نیست. از آنجا که او یک بساز بفروش است، دوست دارد که در صحنه باشد و عکس العملها نسبت به گفتههای خود را ببیند. اغلب چیزهایی برای ایجاد شوک میگوید تا توجه دیگران را از موضوع دیگری منحرف کند. در نتیجه وقتی چیزی از ترامپ در یک سخنرانی یا گردهمایی یا توئیت میشنویم، ابتدا میپرسیم "چرا این حرف را زد؟ "
نویسنده گزارش در ادامه به ارائه راه حل دو دولت برای موضوع فلسطین و رژیم صهیونیستی از سوی ترامپ پرداخته و از بازی پشت پرده این اقدام نوشت: اولین اشاره ترامپ به راه حل دو دولت متعاقب نشست وی با بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی مطرح شد. وی در پاسخ به سوالی درباره پشتیبانی از راه حل دو دولت پاسخ داد: "من راه حل دو دولت را دوست دارم، من راه حل دو دولت را دوست دارم. " او برای تاکید دوبار این جمله را تکرار کرد. پس از آن نیز به نتانیاهو نگاه کرد و مجددا گفت: "من راه حل دو دولت را دوست دارم. بله، من فکر میکنم این بهترین کار است. من حتی نباید با کسی حرف بزنم، این احساس من است. در حال حاضر، شما ممکن است احساسی متفاوت داشته باشید، اما من فکر میکنم راه حل دو دولت بهترین کار است. "
ترامپ در نشست مطبوعاتی دیگری با اظهارات گمراه کننده و تا حد زیادی ناسازگار با هم نشان داد که حمایتی از فلسطین به عنوان کشوری مستقل براساس مرزهای ۱۹۶۷ به مرکزیت قدس شرقی نمیکند. به همین منوال نتانیاهو بلافاصله پس از اظهارات ترامپ در سازمان ملل در مورد راه حل معضل فلسطین و رژیم صهیونیستی اعلام کرد که هر کس اصطلاح "دولت" را به گونهای تعریف میکند. "من دولت فلسطینی برای اداره خودشان را در صورت آسیب نزدن به اقتدار خودمان قبول دارم". وی تاکید کرد که اسرائیل هرگز کنترل امنیتی کرانه باختری رود اردن را به فلسطین واگذار نمیکند. این اظهارات نتانیاهو توسط دولت آمریکا درک شد و روز بعد دیوید فریدمن، سفیر آمریکا در رژیم صهیونیستی، به این اظهارات چنین اضافه کرد: "جایی که حکومت فلسطین با امنیت اسرائیل همپوشانی پیدا کند ما از امنیت اسرائیل حمایت خواهیم کرد. "
نویسنده در ادامه با مشابه دانستن چارچوب مبهم راه حل دو دولت ترامپ با مکانیسم کمپ دیوید، افزود در این وضعیت حکومتداری فلسطینیان کنترل خود و نیازهای داخلیشان است نه کنترل بر زمینها، منابع، مرزها و امنیت. این موارد برای رژیم صهیونیستی محفوظ خواهد ماند. در واقع راه حل مدنظر ترامپ عرصه جدیدی برای حل مشکلات، پیش رو نمیگذارد بلکه فقط رویکرد قدیمی و بی اعتباری را مجددا احیا میکند. اما چرا این سخنان در این چارچوب و در این بازه زمانی مطرح شدند؟
نخست باید اشاره داشت که این اشتباهی سهوی نبود بلکه کاملا تعمدی و به وضوح بارها در سخنانش تکرار شد و با افتخار از آن به عنوان "اتفاقی بزرگ" یاد کرد و به وضوح خواهان توجه دیگران و واکنشها بود.
در ادامه گزارش آمده است چیزی در زبان بدن ترامپ و یا اقدامات اخیر آمریکا مانند انتقال سفارت به قدس، قطع کمکها به آنروا، حمایت از تداوم شهرک سازیها و تخریب خانهها و روستاهای فلسطینیان و بستن دفتر سازمان آزادیبخش فلسطین در آمریکا، در حمایت از فلسطین به چشم نمیخورد.
اما دلیل مطرح شدن این بحث در حال حاضر آرام کردن متحدان عرب عصبی خود که مرتبا صلح در منطقه را به صلح بین فلسطین و رژیم صهیونیستی پیوند میدهند یا جلوگیری از تاثیرگذاری سخنان محمودعباس پیش از نشست عمومی است؛ بنابراین استاد انحراف افکار برای ایجاد توجه، راه حل دو دولت را مطرح کرد تا دیده شود. هرچند این اتفاق نیفتاد و این راه حل از سوی فلسطینیان محکوم و از سوی اکثر اعراب نادیده گرفته شد. به نظر میرسد راه حل دو دولت تنها سبب ایجاد آرامش در رژیم صهیونیستی شد. او با این کار نتانیاهو را به آرامش رساند.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *