آیین عزاداری مردم روستای ده زیار کرمان در ایام محرم و صفر
عباس افضلی در گفتوگو با میزان پیرامون آداب و رسوم روستای ده زیار در استان کرمان گفت: روستای ده زیار در ۴۰ کیلومتری کرمان قرار دارد، این روستا نیز در ایام محرم خصوصاً در دهه نخست آن آداب و رسوم ویژه خود را دارد.
وی در همین راستا ادامه داد: یکی از برجسته ترین آدابی که در دهه نخست ماه محرم در روستای ده زیار برگزار می شود روضه خوانی است، روضه خوانی در گذشته به صورت سنتی و برای دو ساعت در خانه دو تن از خانواده های سرشناس برگزار می شد، این سنت بعدها توسط فرزندان و نوههایشان ادامه پیدا کرد و همچنان برگزار می شود.

افضلی به حسینیه این روستا اشاره و ابراز کرد: در این روستا حسینیه ای وجود دارد که نامش «سقاخانه حضرت ابوالفضل(ع)» است، بسیاری از مراسمات دهه نخست و البته ماههای محرم و صفر در این حسینه برگزار می شود.
سنت نذری
وی به سنت نذری دادن در روستای ده زیار اشاره و بیان کرد: در گذشته دو نفر از اربابان این روستا سنت نذری دادن را در پیش گرفته بودند آنان با کمک جوانان روستا «آبگوشت» تهیه می کردند و در کاسه های بزرگ همراه با نان آن را به تک تک اعضای منطقه ده زیار پخش میکردند، این عمل از ساعت ۱۰ صبح تا غروب ادامه داشت، هر سینی چند کاسه را در خود جای میداد و هر کدام از کاسه ها دو عدد نان گرد در کنارش قرار می گرفت.

افضلی در همین راستا ابراز کرد: این سنت به وارثان ارباب ها رسید و امروز در ایام محرم و صفر آبگوشتهایی که پخته می شود را داخل پارچ میریزند و همراه با نان بین مردم پخش میکنند، دادن نذری یک حرکت فرهنگی بوده که از گذشته های دور در این منطقه رواج داشته، در کل تمامی آداب و رسومات در مناطق مختلف کشور جهت زنده نگهداشتن یاد «سید الشهدا(ع)» برگزار می شود و به نوعی در راستای شعور و شعار حسینی به اجرا در می آید.
تعزیه خوانی به شیوهای متفاوت
مدیر سقاخانه حسینیه روستای ده زیار به شیوههای برگزاری تعزیه به عنوان یکی از اصلی ترین آداب عزداری «امام حسین(ع)» اشاره و اظهار کرد: تعزیهخوانان همیشه این سنت قدیمی را درسه بخش به اجرا می گذاشتند، بخش اول آن را ابتدا در حسینه اجرا می کردند و در ادامه مجالس تعزیه در خانههای بزرگی برگزار می شد که نذر داشتند تا تعزیهخوانان به منزل آنان بیایند، بدین ترتیب بخش دوم که متعلق به حضرت «قاسم(ع)» است در خانه کسی که نذر تعزیه میکرد برگزار می شد همچنین بخش حضرت «ابوالفضل(ع)» و در پایان نیز شهادت «امام حسین(ع)» و آتش زدن خیمه ها نیز در منازل دیگر که نظر داشتند برگزار می شد. در گذشته های دور تعزیه تنها در منزل ارباب روستا برگزار می شد البته باید به این موضوع اشاره کنم که چند سالی است تعزیه ها به طور کلی در محل حسینیه برگزار می شود.

افضلی به برگزاری دستهجات سینهزنی و زنجیرزنی اشاره و ابراز کرد: دستهجات سینهزنی با شکل و شیوه خاصی در این منطقه برگزار می شود، محل حرکت این دستجات از حسینیه روستای ده زیار آغاز و تا خانه وقفی که در بالای این منطقه قرار گرفته حرکت میکند، در این مراسم عزاداران حسینی در کنار هم دست در کمر یک دیگر می اندازند هر فردی کمر فرد سمت راستی خود را می گیرد و به سینه زنی و یا زنجیر زنی می پردازند. شیوه برگزاری دسته به این صورت است که افراد در قالب یک دسته بزرگ و باشکوه به عزاداری بر می خیزند اینکه همه افراد در قالب یک دسته حرکت کنند بسیار مهم است.

ده زیار قریه اى است با بیش از ۳۰۰۰ نفر سكنه
ده زیار قریه اى است با بیش از ۳۰۰۰ نفر سكنه، واقع در ۴۰ كیلومترى شمال كرمان، این روستا شامل سه محله: محله پشت قلعه، محله پایین و شهرک نوساز میباشد، بافت ساختمانی روستا از نوع خانه های خشت و گلی می باشد و خانه ها در بین باغها ساخته شده اند. اگرچه بر اثر زلزله سال۸۳ کرمان تعدادی از خانه های قدیمی تخریب وخانه های نوساز جایگزین آنها شده اند اما روستای ده زیار بافت قدیم خود را تا حد زیادی حفظ کرده است.
افضلی بیان کرد: روستای ده زیار به علت قرار گرفتن در دامنه کوه دارای آب و هوای بسیار مطبوعی بوده و آسمان آن درشب بسیار زیبا و رویایی است. اینجا درشب های صاف فاصله انسان و پروردگارش به حداقل می رسد. روستای ده زیار۱۰ شهید سرو قامت تقدیم اسلام نموده است که باتوجه به جمعیت روستا در زمان جنگ تحمیلی از افتخارات اهالی این روستا می باشد.
انتهای پیام/