تبعیض نژادی در ساختار بهداشت و درمان کانادا/تاثیر کرونا بر جوامع بومی

خبرگزاری میزان – کارشناسان می گویند که تعصب نژادی در سیستم مراقبت‎های بهداشتی کانادا، تشخیص عوارض طولانی مدت کرونا را با دشواری بیشتری مواجه کرده است.

به گزارش «گلوب اند میل»، گزارش های متعدد و مشابه از عوارض طولانی مدت کرونا مانند درد مفاصل و خستگی در میان زنان سیاه‎پوست در کانادا باعث شد تا گمانه زنی‎ها در مورد تعصب نژادی در سیستم پزشکی این کشور تقویت شود.
زنان سیاه‎پوست پس از ابتلا به کرونا تا مدتی طولانی از عوارض این بیماری مانند تنگی نفس، خستگی و … رنج می بردند و در مقابل، پزشکان آن ها را به داشتن استرس و اضطراب، تلاش برای فرار از کار یا دریافت داروی آرامبخش مخدر متهم می‎کردند.

پس از مدت‎ها مواجهه و دست و پنجه نرم کردن زنان سیاه‎پوست در کانادا با عوارض طولانی مدت کرونا، محققان بررسی اثرات بلندمدت کرونا را در دستور کار قرار دادند.

این در حالی است که پیشتر سیاه‎پوستان، آسیای جنوبی تبارها و بومیان، بیشترین تعداد موارد بستری کرونایی در بیمارستان‎های کانادا را داشتند.

اکنون برخی از محققان، این نظریه را مطرح می‎کنند که گروه های قومی مذکور همچنین دارای نرخ بالاتری از عوارض طولانی مدت کرونا هستند؛ اما انجام نشدن آزمایش برای تشخیص این سندرم و وجود موانعی برای درمان در جوامع نژادی و مهاجر، سبب کنار گذاشته شدن این افراد از مطالعات عوارض طولانی مدت کرونا شد.

درک فعلی از عوارض طولانی مدت کرونا در کانادا عمدتاً بر اساس جمعیت بیمارانی است که بهترین دسترسی را به سیستم مراقبت‎های بهداشتی دارند؛ یعنی کسانی که ابتلای آنها به کرونا تایید شده، در بیمارستان تحت درمان قرار گرفته یا توسط پزشکان در عرض دو هفته پس از آن معاینه شده‎اند.

یک اپیدمیولوژیست کانادایی که تجربیات آسیای جنوبی تبارها و مردم ملل اول در طول همه گیری را مورد مطالعه قرار داده، می‎گوید که این افراد به دلایلی مانند موانع زبانی، ممکن نبودن دریافت مرخصی با حقوق یا تجربیات قبلی از تبعیض در سیستم پزشکی، عوارض طولانی مدت کرونای خود را گزارش نمی‎کنند.

به گفته وی، موانع ساختاری که دسترسی این افراد به آزمایش و واکسن کرونا را در دو سال گذشته دشوار کرده بود، اکنون بر روند درمان آنها پس از عوارض طولانی مدت کرونا تاثیر گذاشته است.

درخواست سال گذشته این پزشک کانادایی به موسسه تحقیقات بهداشتی کانادا به عنوان آژانس اصلی بودجه فدرال کانادا برای تحقیقات بهداشتی جهت انجام مطالعه در زمینه عوارض طولانی مدت کرونا، رد شده بود.

وی معتقد است «کرونا گسل‎های موجود در سیستم مراقبت های بهداشتی کانادا را روشن تر کرد.»

البته باید توجه داشت که خارج از بحث کرونا، تعصب نژادی در سیستم پزشکی کانادا به خوبی مستند شده است.

گزارش یک اتحادیه بهداشتی در «تورنتو» در سال 2020 بسیاری از چالش های سیاه‎پوستان کانادایی در دریافت مراقبت‎ها از جمله مشکلات در دسترسی به داروهای کنترل درد و نرخ غربالگری پایین تر برای سرطان را آشکار کرد.

در میان جمعیت‌های بومی نیز بی‌اعتمادی قابل‌توجهی نسبت به سیستم مراقبت‌های بهداشتی وجود دارد؛ به عنوان مثال، مطالعه‌ای که در ماه ژانویه در مجله انجمن پزشکی کانادا منتشر شد، نشان داد که در «آلبرتا»، احتمال کم تری وجود دارد که علائم بیماری بیماران ملل اول توسط پرستاران تریاژ اتاق اورژانس به‌عنوان علائم شدید ارزیابی شود و این منعکس کننده نژادپرستی سیستماتیک، کلیشه‌سازی و عوامل بالقوه دیگر است.

در بررسی که از چهار دسته بیماران کرونایی در کانادا شامل کسانی که در بیمارستان بستری نشده‌اند، کسانی که در بیمارستان بستری شده‌اند اما در بخش مراقبت‌های ویژه بستری نشده‌اند، کسانی که در بخش مراقبت‌های ویژه بوده‌اند و آن‌هایی که هرگز آزمایش آنها مثبت نشده اما احتمالاً کرونا داشته‌اند، نتیجه زیر به دست آمد:
سه چهارم افراد گروه اول که بیماری ها خفیف تر بود، سفیدپوست هستند؛ بخش بزرگی از افراد در گروه‌هایی که در بیمارستان بستری شده‌اند، اقلیت های نژادی هستند.

در دو سال گذشته، جوامع نژادی نرخ های نامتناسب بالایی از بستری شدن در بیمارستان به دلیل ابتلا به کرونا را ثبت کردند؛ به عنوان مثال، در «تورنتو»، 65 درصد از کسانی که به دلیل کرونا تا پایان سال 2021 در بیمارستان بستری شده بودند، از اقلیت های نژادی شناسایی شدند.

به گفته بهداشت عمومی شهرهای «تورنتو» و «پیل»، حدود سه چهارم موارد ابتلا به کرونای ثبت شده در آن واحدهای بهداشتی تا پایان سال 2021 در میان اقلیت های نژادی بوده است.

یکی از دلایلی که محققان برای نرخ‌های بالای ابتلای کرونا در سیاه‎پوستان، آسیای جنوبی تبارها و جمعیت بومی مطرح می کنند، این است که بیشتر افرادی که به دلیل بیماری کرونا در بیمارستان بستری شده‌اند، مبتلا به دیابت هستند و احتمال بروز عوارض طولانی مدت در آنها بیشتر است.

داده‎ها نشان می دهند که این سه گروه نژادی بالاترین نرخ دیابت را در کانادا دارند.
انتهای پیام/