همسر عزیزم؛ تو مرا در رستن از چاه و چاله و بیراهه یاری دادی
با ایمان و اطمینان به تو هر بندوباری را از پا و دوش خویش آزاد و رها میبینم و تو مرا در رستن از چاه و چاله و بیراهه یاری دادی و اکنون دغدغه از دست دادن چیزی را، حتی تو و فرزندم، از دلم بیرون کشیدی و ناچارم نساختی که از شریفترین موهبت خدا، یعنی «شهادت» روی برتابم بلکه یاری فراوانم رساندی.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *