چفیه دستمال گردن نیست

به گزارش گروه سیاسی ، پهلوان بسیجی «ابراهیم هادی» از بنیانگذاران گروه چریکی شهید اندرزگو در جبهه گیلان‌غرب است.  در ایام تعطیلات نوروز امسال، ۱۵ بُرش از زندگی این قهرمان غریب کشورمان را که در کتاب «سلام بر ابراهیم» گردآوری شده است، منتشر می‌کند.

راوی: عباس هادی

اواخر سال ۱۳۶۰ بود. ابراهیم درمرخصی به سر می‌برد. آخر شب بود که آمد خانه، کمی صحبت کردیم. بعد دیدم توی جیبش یک دسته بزرگ اسکناس قرار دارد! گفتم: راستی داداش، این همه پول را از کجا می‌آری؟! من چند بار تا حالا دیدم که به مردم کمک می‌کنی، برای هیئت خرج می‌کنی، الان هم که این همه پول تو جیب شماست! بعد به شوخی گفتم: راستش رو بگو، گنج پیدا کردی؟! ابراهیم خندید و گفت: نه بابا، رفقا این‌ها را به من می‌دهند، خودشان هم می‌گویند در چه راهی خرج کنم.

فردای آن روز با ابراهیم رفتیم بازار، از چند دالان و بازارچه رد شدیم. به مغازه مورد نظر رسیدیم. مغازه تقریبا بزرگی بود. پیرمرد صاحب فروشگاه و شاگردانش یک یک با ابراهیم دست دادند و روبوسی کردند، معلوم بود کاملا ابراهیم را می‌شناسند.
بعد از کمی صحبت‌های معمول، ابراهیم گفت: حاجی، من ان‌شاءالله فردا عازم گیلانغرب هستم. پیرمرد هم گفت: ابرام جون، برای بچه‌ها چیزی احتیاج دارید؟ ابراهیم کاغذی را از جیبش بیرون آورد. به پیرمرد داد و گفت: به جز این چند مورد، احتیاج به یک دوربین فیلمبرداری داریم. چون این رشادت‌ها و حماسه‌ها باید حفظ بشه. آیندگان باید بدانند این دین و این مملکت چه طور حفظ شده. بعد هم ادامه داد: برای خود بچه‌های رزمنده هم احتیاج به تعداد زیادی چفیه داریم.

صحبت که به اینجا رسید پسر آن آقا که حرف‌های ابراهیم را گوش می‌کرد جلو آمد و گفت: حالا دوربین یه چیزی، اما آقا ابرام، چفیه دیگه چیه؟! مگه شما مثل آدمای لات و بیکار می‌خواهید دستمال گردن بندازید؟! ابراهیم مکثی کرد و گفت: اخوی، چفیه دستمال گردن نیست بچه‌های رزمنده هر وقت وضو می‌گیرند چفیه برایشان حوله است، هر وقت نماز می‌خوانند سجاده است، هر وقت زخمی شوند، با چفیه زخم خودشان را می‌بندند. پیرمرد صاحب فروشگاه پرید تو حرفش و گفت: چشم آقا ابرام، اون رو هم تهیه می‌کنیم.

فردا قبل از ظهر جلوی درب خانه بودم. همان پیرمرد با یک وانت پر از بار آمد. سریع رفتم داخل خانه و ابراهیم را صدا کردم. پیرمرد یک دستگاه دوربین و مقداری وسایل دیگر به ابراهیم تحویل داد و گفت: ابرام جان، این هم یک وانت پر از چفیه. بعد‌ها ابراهیم تعریف می‌کرد که از آن چفیه‌ها برای عملیات فتح المبین استفاده کردیم. کم کم استفاده از چفیه عامل مشخص رزمندگان اسلام شد.