ضرب و شتم ۱۵ پرستار در دوماه اخیر/ بیمارستان‌ها حمله به پرستاران را گزارش نمی دهند

قائم مقام سازمان نظام پرستاری گفت: ضرب و شتم ۱۵ پرستار از جانب بیماران و همراهان در ۲ ماه اخیر بسیار نگران کننده است و مسئولان دولتی باید به آن رسیدگی کنند.

خبرگزاری میزان -

محمد شریفی مقدم در گفت و گو با خبرنگار گروه جامعه در خصوص ضرب و شتم پرستاران گفت: طی یک سال گذشته آمار تعدی به پرستاران بسیار نگران کننده شده و در کنار مشکلات دیگر این طیف از فعالان عرصه درمانی، به یک معضل بزرگ تبدیل شده است و نیاز به تدبیرفوری مسئولان دارد.

وی افزود: در طی ۲ ماه گذشته، ۱۵ مورد ضرب و شتم پرستاران توسط همراهان بیمار در استان‌های اصفهان، اردبیل،گلستان، سیستان و بلوچستان و آذربایجان غربی گزارش شده است که ضربه از ناحیه شکستگی بینی، دنده، صورت و چاقو در بدن بیشترین آسیب‌ها را در این مورد به خود اختصاص داده است.

همچنین براساس گزارش‌های موجود، شهر گرگان بیشترین آمار ضرب و شتم پرستاران را به خود اختصاص داده است

قائم مقام سازمان نظام پرستاری خاطر نشان کرد: پرستاران به دلیل تعدد و حضور فعال در بیمارستان‌ها در صف اول پاسخگویی به بیماران و همراهان قرار دارند بنابراین در صورت هرگونه عصبانیت و کمبود خدمات از جانب مراجعه کنندگان، این طیف درمانی مورد تخریب‌های لفظی و فیزیکی قرارمی گیرند. این در حالی است که در گذشته بیشتر تعدی‌ها لفظی بوده و امروزه ضرب و شتم بیش از قبل اتفاق می‌افتد.

وی عنوان کرد: تعدی به پرستاران یک مشکل ریشه‌ای است که رسیدگی به آن برعهده مسئولان دولتی است. کاهش آستانه تحمل مردم ریشه در مشکلات اقتصادی، بیکاری و اعتیاد یک معضل اجتماعی دارد که منجر به فشار‌های عصبی و جبران آن در مواقع حساس شده و متأسفانه طیف پرستاران پرتلاش را نیز درگیر کرده است؛ بنابراین علاوه بر بررسی و پیگیری سازمان نظام پرستاری قوه قضائیه، نیروی انتظامی، دولت و مجلس باید نسبت به این امر اقدام کنند.

شریفی مقدم اذعان داشت: بیش از ۹۰ درصد ضرب و شتم پرستاران از طریق فضای مجازی اطلاع رسانی می‌شود و مسئولان بیمارستان‌ها به دلیل عدم توجه به این حقوق پرستاران و نگرانی از بروز مشکلات احتمالی از اطلاع رسانی این ناحقی‌ها خودداری کرده و سعی در پوشاندن ضرب و شتم‌ها دارند.

وی در ادامه گفت: تأخیر ۶ تا ۸ ماهه در پرداخت کارانه پرستاران، اجبار در اجرای شیفت‌های اجباری و کمبود نیرو و جبران نبود پرستار در فعالیت‌های درمانی از جمله مشکلات این طیف از افراد است که رسیدگی به آن به تعویق افتاده است. حفظ جان کادر درمانی از وظایف مسئولان بیمارستان‌ها است که متأسفانه در این امر کوتاهی می‌شود.