دومین دیواردفاعی دنیا در رویای یونسکو/ از انتظار ۱۶ ساله کویر مرنجاب تا روستایی که در سرشماری از قلم افتاد

به گزارش خبرنگار گروه فضای مجازی ، دومین دیواردفاعی دنیا در رویای یونسکو، از انتظار 16 ساله کویر مرنجاب تا روستایی که در سرشماری از قلم افتاد و ... را در بسته خبری «در استان چه خبر» میزان دنبال کنید.

روستایی که در سرشماری از قلم افتاد

راه دانا: شهرستان شازند در استان مرکزی با دارا بودن بیش از ۲۳۰ روستا، به گفته برخی مسئولان رتبه دوم کشور از نظر تعداد روستا را داراست که این روستاها نیز با پراکندگی زیادی در منطقه قرار دارند. یکی از این روستاها، روستای بانه در نزدیکی شهر توسعه یافته مهاجران است که به گفته اهالی این روستا از داشتن ابتدایی ترین امکانات نیز محروم است. در این روستا همچنان برای گرم شدن در زمستان از هیزم استفاده می‌شود و مردم مجبورند برای تأمین آب شرب مسافتی طولانی را طی کنند. یکی از اهالی این روستا می گوید که روستای ما روستایی فراموش شده است؛ حرف ما این است که اگر بانه به عنوان روستا ثبت شده است، باید از سوی مسئولان دیده شویم؛ در سال‌های گذشته که تعداد اهالی بیشتر بود، تیر برق هم در این روستا زده شد اما چون در سرشماری های گذشته این روستا خالی از سکنه عنوان شده، این خدمات، دیگر ارائه نمی شود. روستای بانه از نظر آب آشامیدنی، گاز، برق و راه مواصلاتی با مشکل مواجه بوده و نیازمند توجه مسئولان است؛ پوشش شبکه تلفن نیز در بانه وجود ندارد و مردم باید برای برقراری ارتباط از طریق تلفن همراه به سمت جاده‌های اصلی بروند. در سرشماری سال ۹۰، روستای بانه خالی از سکنه معرفی شده که به همین خاطر هیچ گونه بودجه ای برای توسعه و عمران روستا تعلق نگرفت. فرماندار شازند می گوید که خوشبختانه در سرشماری سال ۹۵ تعداد ۱۷ خانوار و ۳۵ نفر سکنه برای این روستا به ثبت رسید و همین موضوع دست دولت را برای خدمات رسانی باز می کند و قطعا دستگاه‌های خدمات رسان آب، برق و گاز خدمات رسانی می کنند. طبق قانون کشوری روستاها باید حداقل ۲۰ خانوار را شامل شوند تا بتوان برخی خدمات از جمله خدمات بنیاد مسکن و گازرسانی را به روستا ارائه داد اما ما تمام تلاشمان را برای رفع مشکلات این روستا و امثال آن خواهیم کرد.

کویر مرنجاب پس از گذشت ۱۶ سال همچنان در انتظار ساماندهی است

مهر: هر ساله گردشگران زیادی به ویژه در فصول پاییز و زمستان برای گردش، این کویر بکر را انتخاب می کنند که به دلیل نبود ساماندهی صحیح همواره مشکلاتی در کمین این گردشگران است. کویر بین المللی مرنجاب به دلیل داشتن جاذبه هایی همچون رمل های زیبا، دریاچه نمک، کاروانسرای تاریخی و شب های پرستاره و سکوتش شاهد حضور ۳۰۰ هزار گردشگر داخلی و خارجی در سال است. کویر مرنجاب در سال ۱۳۸۲ با مرمت کارونسرای مرنجاب به یک سایت مهم گردشگری در کشور تبدیل شده ولی از آن زمان تاکنون هیچ اقدامی برای ساماندهی آن صورت نگرفته است. مشکلات جاده ای، نبود امکانات رفاهی برای گردشگران و همچنین نداشتن متولی مشخص از جمله مشکلاتی است که گردشگران را سردرگم و هراز گاهی آنها را با تصادفات جرحی و فوتی مواجه می کند. مسئولان استان و شهرستان به جای رفع مشکلات در مرنجاب، مساله را به یکدیگر پاس می دهند که در این صورت هیچ مشکلی حل نمی شود. هر زمانی که حجم گردشگران کویر مرنجاب زیاد می شود شاهد تصادفات جرحی و فوتی هستیم که اغلب آنها به دلیل نبود جاده مناسب است. با وجود گذشت سال ها از معرفی کویر مرنجاب به عنوان سایت مهم گردشگری، نبود امکانات مالی و عدم همکاری ادارات مربوطه موجب شده که اقدام خاصی برای ساماندهی این منطقه صورت نگیرد.

دومین دیواردفاعی دنیا در رؤیای یونسکو؛«سداسکندر»زیرخاک پنهان ماند

وقتی حدود دو هزار سال پیش ساسانیان برای نجات کشور آن را ساختند، شاید تصور نمی‌کردند روزی دومین دیوار دفاعی دنیا برای بیرون آمدن از زیر خاک سال‌ها چشم‌انتظار اعتبارات بماند. «سد اسکندر»، «مار سرخ» یا «دیوار گرگان»؛ این‌ها نام دومین دیوار دفاعی دنیا بعد از دیوار چین ازنظر طول است. گرچه بخش زیادی از این سازه ۲۰۰ کیلومتری که در شمال استان گلستان قرار گرفته و شرق استان را به غرب آن متصل کرده زیرخاک پنهان است اما همچنان بقایای این اثر تاریخی نمایانگر هنر ایرانیان باستان است. به گفته پژوهشگران، دیوار تاریخی یا دیوار دفاعی گرگان، در دوره ساسانیان یا به روایت برخی در دوره اشکانیان ساخته‌شده است. در منابع تاریخی این اثر به ‌نام‌های دیگر مانند «سد پیروز»، «سد اسکندر»، «سد انوشیروان»، «قزل‌آلان» و مار سرخ (به دلیل رنگ آجرهای آن) هم شناخته می‌شود. دیوار تاریخی گرگان از شرق دریای خزر شروع‌شده و پس از عبور از ضلع شمالی «گرگان رود» و دشت‌های وسیع شهرستان‌های بندر ترکمن، آق‌قلا، گنبدکاووس و کلاله به کوه‌های «پیشکمر» در شرق استان گلستان ختم می‌شود. همچنین این دیوار پس از عبور از روستاهای «چترکروک»، «سیاقلیق»، «عزیزآبادپایین»، «قره‌یسر»، «صخره‌های گرگز»، «گرگاندوز»، «زاوپایین» و دره‌ای به همین نام به صخره‌های «بیلی کوه» و محدوده پارک ملی گلستان می‌رسد. این دیوار تاریخی با طول ۲۰۰ کیلومتر بعد از دیوار چین دومین دیوار بلند آسیا لقب گرفته و با توجه به اهمیت این دیوار در تابستان سال ۱۳۷۸ با شماره «۲۳۴۵» به ثبت رسیده است. مطالعات باستان‌شناسی که در دریای خزر انجام‌شده نشان می‌دهد بخشی از دیوار در زیرآب واقع‌شده و بخشی دیگر آن در منطقه بیابانی و کوهستانی قرارگرفته است. بر اساس همین مطالعات حتی تا ارتفاعات کوه‌های «پیشکمر» کلاله رگه‌هایی از دیوار دیده‌شده است. در کنار این دیوار تاریخی مناطق صنعتی، مسکونی و کشاورزی قرارگرفته که هرکدام از آن‌ها به‌نوعی باعث آسیب رساندن به این دیوار تاریخی می‌شود و این دیوار به طور دائم در معرض تخریب عوامل انسانی و طبیعی قرار دارد. در سفر ریاست سابق سازمان میراث فرهنگی به گلستان، وقتی آیت‌الله نورمفیدی خواستار تسریع در روند احیای این دیوار می‌شود، سلطانی‌فر از وجود آن اظهار بی‌اطلاعی می‌کند. این اثر تاریخی که در دنیا بی‌نظیر است اکنون در حالی به کانون توجه فعالان گردشگری تبدیل‌شده که سال‌های طولانی مهجور مانده است. بی‌توجهی به این اثر حدود دو هزار ساله آنجا تشدید می‌شود که در سفر ریاست سابق سازمان میراث فرهنگی به گلستان، وقتی آیت‌الله نورمفیدی خواستار تسریع در روند احیای این دیوار می‌شود، سلطانی‌فر از وجود آن اظهار بی‌اطلاعی می‌کند. احیای دیوار دفاعی گرگان به‌عنوان یک اثر تاریخی بین‌المللی بارها در محافل مختلف به‌خصوص خطبه‌های نماز جمعه مورد تأکید قرار گرفته است. به گفته امام‌جمعه گرگان در شرایطی که کشاورزی گلستان پاسخگوی نیاز اقتصادی استان نیست با کمک گردشگری می‌توان تحول ایجاد کرد و این اثر یعنی دیوار تاریخی گرگان یکی از ظرفیت‌هایی است که نه‌تنها برای استان بلکه در سطح ملی مؤثر خواهد بود. به عنوان نمونه مشابه این اثر می‌توان دیوار چین را مثال زد. دیوار چین با برنامه‌ریزی مدیران این کشور به یکی از قطب‌های مهم درآمدزایی تبدیل‌شده و سالانه میلیون‌ها نفر برای بازدید از آن به چین سفر می‌کنند. با نگاه به دیوار چین و نحوه درآمدزایی از این دیوار بزرگ می‌توان به این نکته پی برد که هزینه برای احیای شاخص‌ترین اثر تاریخی استان یا حتی کشور، سرمایه‌گذاری عظیم برای درآمدزایی است. بااین‌حال همچنان شاهدیم، جز تلی از خاک چیزی برای نمایش دیوار تاریخی گرگان وجود ندارد.

20 هزار کانکس برای اسکان موقت زلزله زدگان کرمانشاه نیاز است

ایسنا: معاون عمرانی استانداری کرمانشاه از نیاز به 20 هزار کانکس برای اسکان موقت زلزله زدگان خبر داد و گفت که برای اسکان موقت طبق برآورد صورت گرفته به 15 هزار کانکس در روستاها و پنج هزار کانکس در شهرها نیاز داریم. در حال حاضر چند کارخانه در این زمینه فعال هستند و قطعات کانکس جداگانه وارد استان شده و در استان مونتاژ می‌شود. سپاه نیز در زمینه تحویل کانکس فعال است و قول داده اند روزی 400 کانکس به استان تحویل دهند. با این روند امیدواریم کار اسکان موقت ظرف 1.5 تا دو ماه آینده به اتمام برسد. کانکس ها متعلق به خانوارهایی است که خانه آنها تخریب شده و نیاز به بازسازی دارد و واحدهای خسارت دیده که نیاز به تعمیر دارند باید تسهیلات تعمیر دریافت کرده و کار تعمیر واحد را انجام دهند.

ثبت دریاچه ارواح در فهرست ملی کشور

رئیس اداره گردشگری و میراث فرهنگی و صنایع دستی نوشهر گفته که دریاچه ممرز(دریاچه ارواح) در بخش مرکزی نوشهر به عنوان میراث طبیعی این شهرستان در فهرست ملی ثبت شد. این دریاچه که دارای سطحی معادل ۴۰ هکتار است در ۴۵ کیلومتری نوشهر به سمت نور و در صلاح الدین کلا قرار دارد. این دریاچه حدود ۱۵ کیلومتر از جاده اصلی فاصله دارد؛ سطح دریاچه و اطراف آن از درختان توسکا و ممرز پوشیده شده است و از آنجایی که باتلاقی و درختان کمر شکسته و در اغلب اوقات نیز پوشیده از مه است به دریاچه ارواح معروف است. دریاچه ارواح یک پدیده نمونه طبیعی تاریخی است که به منظور حفظ گونه های جانوری و گیاهی آن به شماره ۴۰۲ ثبت ملی شد و ابلاغ آن نیز به دست ما رسید. این دریاچه جزو آثار طبیعی است که می تواند از پدیده های نمونه گیاهی و یادگار تاریخ باشد تا حفاظت و نگهداری شود.

خانه فقرا در یاسوج برق ندارند

تسنیم: سال گذشته مدیرعامل شرکت توزیع نیروی برق کهگیلویه و بویراحمد از پایان برق رسانی به روستاهای بالای 10 خانوار این استان خبر داد ولی کمتر از یک سال از وعده مدیر نگذشته که هنوز در مرکز استان برخی اهالی شهرک الغدیر برق ندارند. بیش از 20 خانوار در شهرک الغدیر یاسوج در یک کیلومتری ایستگاه فوق توزیع برق تل خسرو از نعمت برق بی‌بهره بوده و دوندگی‌های بی‌نتیجه دو سال گذشته آنان را نیز خسته کرده است. اهالی این خیابان می‌گویند طی 2 سال گذشته با وجود دوندگی‌های فراوان به دلیل بی‌توجهی مسئولان شرکت توزیع برق به جایی نرسیدیم و تنها امروزو فردا می‌شنویم و دیگر از وعده‌های سرخرمن مسئولان برق خسته شده‌ایم. برخی اهالی شهرک الغدیر برق ندارند ولی در کمتر از 5 کیلومتری آنان «باغ شهرهای سروک» که از قضای روزگار به طور غیرقانونی در بهترین زمین‌های کشاورزی ساخته شده‌اند قبل از ساخت شبکه برق آنان احداث شده است. مسئولان باید پاسخگو باشند که چگونه افرادی که پروانه ساختمانی داشته برق ندارند ولی باغ شهرهای غیرقانونی سروک که متعلق به افراد صاحب نفوذ اداری و پولداران بوده مشترک برق شده‌اند. یکی از اهالی شهرک الغدیر می‌گوید که دوسال است برق نداریم و مسئولان شرکت برق هم پاسخگوی‌مان نیستند.