گل زرد از غار‌های فعال آهکی+عکس

دهانه غار بسیار تنگ است که ابتدای آن را باید با حالت سینه خیز و ۱۰ متر حرکت پا مرغی طی کرد. مسیر غار گل زرد مشخص است و نیازی به نخ کشی یا نشانه گذاری در آن نیست. البته در طول مسیر شکاف‌ها و آبرو‌های کوچکی وجود دارد که باید از ورود به آن‌ها خودداری کرد و احتیاط لازم را نمود. غار بسیار زیباست و با وجود حوضچه‌های کوچک و بزرگ (که بعضا تا ۴ متر عمق دارند) و جویبار‌های زیر زمینی و سازند‌های آهکی بسیار متنوع، فضایی دلفریب و رویایی ایجاد کرده است. رفت و برگشت تا انتهای غار حدود ۳ ساعت طول می‌کشد.

 

 

در ابتدا باید از دهانه‌ای تنگ به صورت سینه خیز عبور کرد تا به دهلیزی رسید که می‌توان در آن ایستاد و شروع به گذر از دهلیز‌های زیبا و باریک غار کرد، کم کم صدای آب به گوش می‌رسد و با کمی پیشروی به رودخانه‌ی کف غار که به جوبی کم عمق میماند می‌رسیم و همراه آب راه خود را برای دیدن حوضچه‌های عمیق ادامه می‌دهیم، در اینجاست که به حوضچه‌ای می‌رسیم که می‌توان باتراورس دیواره‌ی مجاورش آن را پشت سرش گذاشت، البته آگر کسی خواهان این تراورس نبود می‌تواند با قبول خیس شدن از حوضچه بگذرد، در ادامه‌ی مسیر به دو راهی می‌رسیم که با پیش روی اندکی در هر کدام از آن‌ها به انتهایی برای غار گل زرد می‌رسیم.

 

این غار آبی دارای استلاگتید و استلاگمیت‌های زیبای فراوان همراه با حوضچه‌های عمیقی است که از جریان آب کف غار پدید آمده اند. در جریان نوردیدن این غار آبی، آب در مسیر باعث خیسی نشده و به راحتی می‌توان از کفش کوه استفاده کرد بدونه آنکه نگران نفوذ آب به درون آن باشیم. داشتن کلاه ایمنی به علت تنگی مسیر و زائده‌های تیز در سقف و استلاگمیت‌های موجود در راه کمک زیادی به راحتی، بی دردی و آرامش پیمایش می‌کند. این غار نخستین بار در سال ۱۳۵۸ کشف شد، اما مطالعات تکمیلی برای شناخت بیشتر آن همچنان ادامه دارد.