پرداختن به موضوع عاشورا اهلیت می خواهد

به گزارش گروه فرهنگی به نقل از روابط عمومی برنامه "چهل چراغ"، محمدرضا شهیدی فرد در ابتدای برنامه «چهل چراغ»، سینمای ایران را در جهان قابل احترام دانست و با معرفی «مسعود ده نمکی» به عنوان فیلمساز شناخته شده سینمای دفاع مقدس از او این پرسش را به عمل آورد که دلیل عدم پرداخت به مساله عاشورا در آثارش، چه بوده است که کارگردان مجموعه «اخراجی ها» پاسخ داد: «من فکر می کنم پرداختن به موضوع عاشورا اهلیتی می خواهد که هم به لحاظ تکنیک و هم مضمون باشد و من تا زمانی که به آن اهلیت نرسم جرات نمی کنم به طور مستقیم به این مفاهیم بپردازم؛ کما این که به طور غیرمستقیم این موضوع را در فیلم «رسوایی 2» می بینید که حرف فیلم این است که تنها نجات شهری در حال آسیب پذیری، بازگشت به معنویت و پرچم امام حسین(ع) است که می تواند شهر را ایمن کند و گرنه با حساب دنیا هر لحظه امکان شکاف میان گسل طبقات اجتماعی وجود دارد. پس پیشنهاد فیلم بازگشت به معنویت زیر پرچم اهل بیت(ع) است، یعنی سبک زندگی آدم ها باید به آن سمت برود.»

کارگردان «معراجی ها» لازمه مهم دیگر برای ورود به مباحث دینی از جمله عاشورای حسینی را بحث تکنیکال دانست و گفت: «یک روزی از سینماگران تعهد می گرفتند که اولین فیلم خود را در زمینه دفاع مقدس بسازند، یعنی فرد روی سر سینما سلمانی را یاد می گرفت و بعد ول می کرد و وارد سینمای اجتماعی و دلخواه خود می رفت! اما باید فیلمساز به این نتیجه برسد که چقدر مفاهیم مهم و حساس را می شناسد و بلد است. من اعتقاد دارم که فیلمساز تا زمانی که نسبت به موضوعی اعتقاد و تخصص ندارد، نباید درباره اش حرف بزند. هم اجتهاد در موضوع و هم اجتهاد در تکنیکال مهم است. بعضی ها با ساخت فیلم های ارزشی می خواهند سینما را یاد بگیرند!»

ده نمکی با اشاره به این که ساختن فیلم درباره مفاهیم عاشورایی؛ اولین دغدغه و آخرین مسیر تکامل فیلمسازی اش خواهد بود، به لزوم نزدیکی فیلم ها به نگاه مردم اشاره داشت و گفت: «امکان دارد فیلمی ساخته شود و در جشنواره هو کنند اما همین فیلم در اکران های مردمی موفق باشد و فیلم بتواند تاثیرش را بگذارد. از طرفی امکان دارد فیلمی بسازید و داوران رفیق تان باشند و یا جزو گروه شان باشید و به شما جایزه بدهند و فیلم تان برجسته شود اما فیلم نتواند میان عموم مردم موفق باشد.»

وی در برنامه تلویزیونی «چهل چراغ»، مناظر و زاویه های مختلفی را برای ورود به مباحث عاشورایی لازم دانست و در این باره گفت: «مثلا می توان همانند فیلم «روز واقعه» از منظر یک مسیحی ورود پیدا کرد و یا از منظر شخصیتی مثل «حر» ورود پیدا کرد، حتی می توان از آدم هایی که در سپاه یزید هستند نگاه کرد و فیلم ساخت.»

کارگردان فیلم «دارا و ندار» در ادامه گفت: « اسکات پترسون یکی از ژورنالیست های آمریکایی درباره سینمای دفاع مقدس تحقیق می کند و 20 سال است به جشنواره ما می آید و فیلم های ایرانی را می بیند تا به اطلاعاتی برسد. او بعد از سال ها کتابی با نام «ای شمشیرها مرا در بربگیرید» نوشته است که درباره تفاوت میان شهادت و کشته شدن به شکل انتحاری است. این آدم می گوید در اتاقم عکس 2،3 نفر وجود دارد که یکی مرتضی آوینی است. او می گوید روح دفاع مقدس در فیلم های شهید آوینی وجود دارد.»

محمدرضا شهیدی فرد در ادامه برنامه «چهل چراغ» با انتقاد از برخی هنرمندان مبنی بر عدم توجه به داستان های دینی و حماسی، از مسعود ده نمکی درباره دلیل این فاصله ورزی پرسید که فیلمساز آثار دفاع مقدسی پاسخ داد: «آثار ارزشی که سری دوزی نیست! خیلی از فیلمسازان بزرگ دنیا در طول فعالیت شان 4،5 فیلم بیشتر ندارند. طرف 10 سال کار می کند و یک فیلم می سازد. در مباحث استراتژیک فیلمسازان بیایند کار کنند. توپ را در زمین دیگران انداختن هنر نیست. تنها فراهم کردن بودجه لازم نیست و باید محتوایش هم تامین شود و اهلیتش هم فراهم شود. بانک اطلاعاتی قوی باید فراهم شود. آن وقت اگر یک تکنسین خوب پیدا شود دیگر قضیه تا حد زیادی حل می شود.»

ده نمکی ادامه داد: «باید در برنامه مدیران وجود داشته باشد که مثلا سالی 5 فیلم دفاع مقدسی، 2 کار عاشورایی و حماسی تاریخی باید ساخته شود. نهادهای نظارتی باید وسط بیاید و مطالبه کند.»

پایان بخش برنامه «چهل چراغ» اختصاص به گفته های «مسعود ده نمکی» درباره تازه ترین اثر در پیش گرفته اش بود که فیلمساز «اخراجی ها» در این باره گفت: «من فکر کردم یکی از زوایای مفهوم عاشورایی بحث تحول آدمی است و حر انقلاب به نظرم «طیب» است که بزرگترین دسته عزاداری تهران را راه می اندازد. باید دید چه می شود شخصی که در 28 مرداد شاه را برگرداند، در 15 خرداد به تعبیر شهید آوینی، لحظه عاشورایی و یا شب قدرش فرا می رسد! من برای ورود به زندگی یک آدم لمپنی که عکس شاه را در سینه اش خالکوبی کرده است، 2000 صفحه کتاب نوشته ام تا براساس آن فیلمنامه بنویسم و هرکسی گفت که با زندگی اش مغایرت دارد، سند داشته باشم. من با بچه های این بنده خدا گفت و گو کردم و حتی برای گفته های آن ها سند دارم.»