متن «منشور اخلاقی دولت دوازدهم»
اعضای هیئت دولت دوازدهم در اولین جلسه این دولت که پس از رای اعتماد مجلس به وزرای پیشنهادی برگزار شد، «منشور اخلاقی» دولت دوازدهم را امضا کردند.
خبرگزاری میزان -
به گزارش گروه سیاسی ، اعضای هیئت دولت دوازدهم در اولین جلسه این دولت که پس از رای اعتماد مجلس به وزرای پیشنهادی برگزار شد، «منشور اخلاقی» دولت دوازدهم را امضا کردند.
متن این منشور به شرح زیر است:
۱. خداوند را در همه حالات ناظر بر اعمال و رفتار خویش و مسئولیت را امانتی الهی بدانم.
۲. اندیشهام در مدار اعتدال، تصمیماتم بر مبنای تدبیر و رفتارم در چارچوب قانون باشد و از تندروی، شتابزدگی و خودسری بپرهیزم.
۳. همه آحاد مردم ایران را محترم بشمرم و از حقوق، حریم خصوصی، حیثیت و شرافت آنان پاسداری کنم و در استفاده از تمام سرمایههای انسانی کشور به خصوص جوانان، زنان، اقوام، پیروان ادیان الهی و مذاهب اسلامی و بدون توجه به تفاوت های فردی، جنسیتی و گروهی بکوشم.
۴. در صورتیکه بین منافع فردی، حزبی، سازمانی، قومی و حرفهای من با مصالح ملی من تضادی باشد، از منافع خود بگذرم و مصالح ملی را مبنای تصمیم قرار دهیم و با مصادیق فقدان سلامت اداری از جمله سواستتفاده از قدرت، اختیارات، اموال دولتی، معاملات نامشروع، تصمیمگیری در شرایط تعارض منافع مقابله کنیم.
۵. در تمام تصمیمات و اقدامات خود، سیاستهای کلی نظام (ابلاغ شده توسط مقام معظم رهبری) برنامههای توسعه، قوانین و اولویتهای اعلام شده توسط رئیس جمهور را در مدنظر قرار دهم.
۶. همواره از دروغ بپرهیزم؛ به شعور و افکار عمومی احترام بگذارم؛ از دستکاری در اطلاعات و یا ارائه اطلاعات به گونهای که موجب فریب دیگران به ویژه مسئولان عالی نظام شود به شدت پرهیز کنم؛ به عنوان امین نظام جمهوری اسلامی، اطلاعات و اسرار نظام را حفظ نمایم؛ چه در زمان مسئولیت و چه بعد از آن رازدار باشم.
۷. در تمام تصمیمات و اقدامات خود جویا و پذیرای نقد و نظر دیگران باشم، مسئولیت خطاهای خود را بپذیرم؛ برای دیدگاه مخالف و انتقاد، ارزش قائل باشم و خود را مقید به گزارشدهی منظم به رئیسجمهور و مردم بدانم.
۸. نگاه و هدف خود را به سازمان تحت مدیریت خود محدود نکنم، بلکه تعاملات بین سازمانی و همافزاییهای فراسازمانی را مدنظر قرار دهم. در این راه به ویژه با وزارتخانههای همگروه، فراتر از منافع سازمانی و با هدف دستیابی به اهداف ملی همکاری مؤثر داشته باشم.
۹. مبنای واگذاری مناصب را شایستگی، راستگویی و درستکاری قرار دهم و نزدیکان سببی و نسبی من در انتصابات از هیچ امتیاز و تقدمی برخوردار نباشند.
۱۰. مدیران زیردست خود را برای پذیرش مسئولیتهای بزرگتر و بلندرتبهتر آماده کنم و کارکنان خود را به مثابه سرمایهای بپندارم که بهرهوری و بالندگی آنها بر عهده من است.
۱۱. نظرات تخصصی مدیران قبلی، کارمندان، منتقدان و مشاوران مستقل خود را جویا شوم و به آن توجه ویژه کنم.
۱۲. حق مردم در دسترسی به اطلاعات را پاس دارم، نسبت به اجرایی کردن قانون(انتشار و دسترسی آزادانه به اطلاعات) و(منشور حقوق شهروندی) اهتمام داشته باشم و شفافیت اطلاعاتی را مبنای عمل قرار دهم؛ در ارائه اطلاعات و تعامل با رسانهها فعالانه و با رویکرد مثبت عمل کنم و در این مسیر با نظام اطلاعرسانی دولت هماهنگ عمل کنم.
۱۳. سرمایههای ملی، چون انرژی، محیط زیست و نیروی انسانی را سرمایههای تمام بشر دانسته، در حفظ، کاربرد درست و بهسازی آنها کوشش کنم و این سرمایه را همچون میراثی بپندارم که از گذشتگان به ما رسیده است و، چون امانتی بپندارم که باید به آیندگان برسانیم.
۱۴. هرگاه به این جمعبندی برسم که توان لازم برای انجام مسئولیت را از دست دادهام مراتب را به رئیسجمهور اعلام کنم و زمانی که میخواهم سازمان تحت مدیریت خود را تحویل مسئول بعدی دهم، تمام اطلاعات و تجربیات خویش را به جانشین خود منتقل کنم.
من در پیشگاه قرآن کریم و در برابر رئیسجمهوری اسلامی ایران به خداوند قادر متعال سوگند میخورم که همواره در دوران مسئولیت خود به منشور اخلاقی دولت «تدبیر و امید» متعهد باشم و همه توان خود را در راه ایفای وظیفهام بکار گیرم.
متن این منشور به شرح زیر است:
۱. خداوند را در همه حالات ناظر بر اعمال و رفتار خویش و مسئولیت را امانتی الهی بدانم.
۲. اندیشهام در مدار اعتدال، تصمیماتم بر مبنای تدبیر و رفتارم در چارچوب قانون باشد و از تندروی، شتابزدگی و خودسری بپرهیزم.
۳. همه آحاد مردم ایران را محترم بشمرم و از حقوق، حریم خصوصی، حیثیت و شرافت آنان پاسداری کنم و در استفاده از تمام سرمایههای انسانی کشور به خصوص جوانان، زنان، اقوام، پیروان ادیان الهی و مذاهب اسلامی و بدون توجه به تفاوت های فردی، جنسیتی و گروهی بکوشم.
۴. در صورتیکه بین منافع فردی، حزبی، سازمانی، قومی و حرفهای من با مصالح ملی من تضادی باشد، از منافع خود بگذرم و مصالح ملی را مبنای تصمیم قرار دهیم و با مصادیق فقدان سلامت اداری از جمله سواستتفاده از قدرت، اختیارات، اموال دولتی، معاملات نامشروع، تصمیمگیری در شرایط تعارض منافع مقابله کنیم.
۵. در تمام تصمیمات و اقدامات خود، سیاستهای کلی نظام (ابلاغ شده توسط مقام معظم رهبری) برنامههای توسعه، قوانین و اولویتهای اعلام شده توسط رئیس جمهور را در مدنظر قرار دهم.
۶. همواره از دروغ بپرهیزم؛ به شعور و افکار عمومی احترام بگذارم؛ از دستکاری در اطلاعات و یا ارائه اطلاعات به گونهای که موجب فریب دیگران به ویژه مسئولان عالی نظام شود به شدت پرهیز کنم؛ به عنوان امین نظام جمهوری اسلامی، اطلاعات و اسرار نظام را حفظ نمایم؛ چه در زمان مسئولیت و چه بعد از آن رازدار باشم.
۷. در تمام تصمیمات و اقدامات خود جویا و پذیرای نقد و نظر دیگران باشم، مسئولیت خطاهای خود را بپذیرم؛ برای دیدگاه مخالف و انتقاد، ارزش قائل باشم و خود را مقید به گزارشدهی منظم به رئیسجمهور و مردم بدانم.
۸. نگاه و هدف خود را به سازمان تحت مدیریت خود محدود نکنم، بلکه تعاملات بین سازمانی و همافزاییهای فراسازمانی را مدنظر قرار دهم. در این راه به ویژه با وزارتخانههای همگروه، فراتر از منافع سازمانی و با هدف دستیابی به اهداف ملی همکاری مؤثر داشته باشم.
۹. مبنای واگذاری مناصب را شایستگی، راستگویی و درستکاری قرار دهم و نزدیکان سببی و نسبی من در انتصابات از هیچ امتیاز و تقدمی برخوردار نباشند.
۱۰. مدیران زیردست خود را برای پذیرش مسئولیتهای بزرگتر و بلندرتبهتر آماده کنم و کارکنان خود را به مثابه سرمایهای بپندارم که بهرهوری و بالندگی آنها بر عهده من است.
۱۱. نظرات تخصصی مدیران قبلی، کارمندان، منتقدان و مشاوران مستقل خود را جویا شوم و به آن توجه ویژه کنم.
۱۲. حق مردم در دسترسی به اطلاعات را پاس دارم، نسبت به اجرایی کردن قانون(انتشار و دسترسی آزادانه به اطلاعات) و(منشور حقوق شهروندی) اهتمام داشته باشم و شفافیت اطلاعاتی را مبنای عمل قرار دهم؛ در ارائه اطلاعات و تعامل با رسانهها فعالانه و با رویکرد مثبت عمل کنم و در این مسیر با نظام اطلاعرسانی دولت هماهنگ عمل کنم.
۱۳. سرمایههای ملی، چون انرژی، محیط زیست و نیروی انسانی را سرمایههای تمام بشر دانسته، در حفظ، کاربرد درست و بهسازی آنها کوشش کنم و این سرمایه را همچون میراثی بپندارم که از گذشتگان به ما رسیده است و، چون امانتی بپندارم که باید به آیندگان برسانیم.
۱۴. هرگاه به این جمعبندی برسم که توان لازم برای انجام مسئولیت را از دست دادهام مراتب را به رئیسجمهور اعلام کنم و زمانی که میخواهم سازمان تحت مدیریت خود را تحویل مسئول بعدی دهم، تمام اطلاعات و تجربیات خویش را به جانشین خود منتقل کنم.
من در پیشگاه قرآن کریم و در برابر رئیسجمهوری اسلامی ایران به خداوند قادر متعال سوگند میخورم که همواره در دوران مسئولیت خود به منشور اخلاقی دولت «تدبیر و امید» متعهد باشم و همه توان خود را در راه ایفای وظیفهام بکار گیرم.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *