آلاشت؛ جایی میان ابر و مه+عکس

به گزارش گروه فضای مجازی ، خطه شمالی ایران مملو از جاذبه های بکر است، جاذبه هایی که شاید حتی تصور برخی از آنها هم ناممکن باشد اما به واقع وجود دارد. شاید تصور اینکه می توان میان ابرها زندگی کرد غیر واقعی به نظر آید اما وجود دارد مناطق ییلاقی بسیاری در شمال ایران که می توان با حضور در آنجا همه روزه میزبان ابرهای سیال بود.

آلاشت از جمله این مناطق است سرزمینی با طبیعتی غیرقابل وصف در ارتفاعات سوادکوه مازندران با قدمتی 300 ساله، مقصدی جذاب برای طبیعت دوستان. با سفر به آلاشت می توان با سیلی از ابرها روبه رو شد و جاذبه های تاریخی و فرهنگی را نیز به تماشا نشست و حتی می توان آسمان آبی پرستاره را اینجا رصد کرد.

این منطقه که از شهرهای کوچک مازندران است متاسفانه کمتر شناخته شده است و تاکنون نتوانسته آنطور که باید جذب گردشگر داشته باشد محیطی که هم طبیعت دارد و هم تاریخ در آن به میراث گذاشته شده است.

این شهر زیبا و با طراوت با داشتن آب و هوای مطبوع و مفرح کوهستانی، وجود بقاع متبرکه امامزادگان، بافت تاریخی ثبت شده در میراث ملی، موزه مردم شناسی، رصد خانه و دیگر جاذبه ها مکانی منحصر بفرد برای تورهای طبیعت گردی و مسافران است.

در آلاشت وجود یک پارک جنگلی، منطقه‌ای بکر و آرام را برای گردشگران فراهم آورده است. در این جنگل انبوه به دلیل ارتفاع بالایی که دارد، همواره درختان در پوششی از مه فرو می‌روند و منظره‌ای رؤیایی را خلق می کنند؛ منظره ای که شاید تا به حال تنها در فیلم‌های تخیلی دیده باشید.

در خیابان بلند آلاشت که در انتها به مسجد امام‌ حسين (ع) می رسد، با بالا رفتن از یک پلکان طولانی می توان به یک رصدخانه‌ای کوچک رسید؛ بنایی گنبدی شکل که می‌توان شب ها از دریچه رو به بالای آن، به رصد آسمان پرداخت، البته اگر ابرها در آسمان نباشند.

این رصد خانه که 50 متر ارتفاع دارد در بالای یک تپه قرار دارد که سه سمت آن دره است و یک سمت آن نیز به دامنه کوه می رسد ازین روی رسیدن به این مکان تنها از طریق پلکان و با پای پیاده ممکن است.

قابل ذکر است که آب این منطقه از رودخانه چرات ( روآر ) تامین می شود که از کوه های خوزنک پرخیان و خوز سرچشمه می گیرد. این رودخانه از انتهای دره این منطقه می گذرد؛ آب مصرفی اهالی نیز از چشمه ها و آب چاه های عمیقی تامین می شود که به داخل روستا لوله کشی شده است.

آلاشت حیات وحش حفاظت شده نیز دارد. درختان سیاه ریشه چون گردو، فندق و گیلاس و... را نیز در داخل حیاط خانه های روستایی و گوشه و کنار روستا می توان دید.

کی به آلاشت سفر کنیم؟

زیبایی های آلاشت در فصل تابستان و پاییز دوچندان می شود و به اوج می رسد. در شهریور ماه بهترین آب و هوای این منطقه را می توان تجربه کرد و در دل جنگل ها در میان مه و ابر به ماجراجویی پرداخت.

چگونه به آلاشت برسیم؟

فاصله تهران تا آلاشت حدود 237 کیلومتر است مسیری که برای رسیدن به آنجا 3 ساعت و نیم زمان لازم است. اگر بخواهید با خودروی شخصی به این منطقه سفر کنید باید از جاده فیروز کوه راهی این منطقه شد و بعد از گذر از شهر پل سفید به دوراهی آلاشت در سمت چپ جاده رسید . از این دو راهی تا منطقه آلاشت حدود ۳۷ کیلومتراز راه را باید در جاده فرعی و پیچ و خم‌هایش برانید تا بعد از ۴۵ دقیقه به آلاشت برسید. نشانه جاده آلاشت غیر از تابلوی راهنمای آن، پلی است که روی آن ماکت یک قطار باری کشیده شده است.

اما اگر قرار است با اتوبوس به این منطقه سفر کرد باید با اتوبوس های قائم شهر خود را به منطقه سوادکوه و دوراهی آلاشت رسانید، مسیری که تقریباً سه ساعت و نیم به طول می‌انجامد و از آنجا به بعد بایستی با ماشین و یا مینی بوس ادامه مسیر را طی کرد.

منبع: شهرفردا

: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.