چه جملاتی به افسرده ها نباید بگوییم؟

خوش باش

زمانی که شما به فردی که ناراحت و افسرده است می گویید که فراموش کن و خوش باش، در واقع ناراحتی او را نادیده گرفته اید. برای افرادی که با افسردگی دست و پنجه نرم می کنند، فراموشی و خوش بودن کار ساده ای نیست. شما نیز باید این را به یاد داشته باشید که آنها هم چون دیگران دوست دارند که خوش بگذرانند اما نمی توانند.

به جای آن بگویید: من واقعا از این که تو ناراحتی، متاسفم. آیا می توانم برای تو کاری کنم؟

فقط تو اینگونه فکر می کنی

اگر به فردی که درگیر مشکلات خود است آنقدر که افسردگی گرفته و توان رهایی از افکار مخرب اش را ندارد بگویید که فقط تو اینگونه فکر می کنی، در واقع این حقیقت که افسردگی یک مشکل جدی است را نادیده گرفته اید. این که او فکر کند دیگران درکش نمی کنند، تنها بر درد او می افزاید.

به جای آن بگویید: سعی می کنم درکت کنم.

زندگی عادلانه نیست

مطمئنا شخصی که افسردگی را تجربه می کند به خوبی می داند که زندگی عادلانه نیست اما یادآوری این حقیقت به او، از دردهایش نمی کاهد. بنابراین سعی کنید که شرایط را طوری برای او تغییر دهید که این بی عدالتی ها را فراموش کند.

به جای آن بگویید: من مشکلات تو را می بینم و به تو برای تلاش هایی که می کنی، افتخار می کنم.

دیگران بدتر از اینها را تجربه کرده اند

حقیقت دارد که دیگران تجربه های بدتری داشته اند اما این حقیقت را تغییر نمی دهد و نمی تواند برای فردی که افسردگی دارد، مرهمی باشد. این حرف تنها او را از اتفاقی که افتاده شرمنده و پشیمان تر می کند.

به جای آن بگویید: این اتفاق واقعیت دارد و به بهتر است که آن را بپذیری.

امروز، روز قشنگی است

شاید از نظر شما امروز، روز زیبایی باشد اما از نگاه فردی که ناراحت است، اینگونه نیست. با گفتن این جمله در واقع این حس را به او منتقل می کنید که ناراحتی او و در حقیقت خود او را نادیده گرفته اید. در این شرایط او احساس گناه می کند که چرا برخلاف شما، افسرده و دلگیر است طوری که زیبایی های جهان اطراف به چشمم نمی آید.

به جای آن بگویید: می توانم در چنین روزی در کنارت باشم؟

از خانه بیشتر بیرون برو

شاید بیرون رفتن از خانه هنگام ناراحتی برای شما یک راه چاره باشد اما دلیلی ندارد که دیگران هم مانند شما رفتار کنند. هر فردی برای آرام کردن خود، شیوه به خصوصی دارد و ممکن است که پیشنهاد شما ذره ای به کار طرف مقابل تان نیاید، بنابراین اگر که او خانه را ترجیح می دهد، برای بیرون رفتن از خانه اصرار نکنید.

به جای آن بگویید: دوست داری با هم به پیاده روی برویم؟

رفتار با افراد افسرده

روبه رو شدن و تسکین دادن فردی که افسردگی دارد، ساده نیست

فکر کن که اتفاقی نیافتاده است

افسردگی یک بیماری جدی است، بنابراین نمی توان به فرد افسرده گفت که چشم هایت را ببند و چیز دیگری تصور کن. این پیشنهاد هیچ کمکی به بهبود حال روحی طرف مقابل تان نخواهد کرد. چشم پوشی از دردها تنها فرد را گیج تر می کند. پس به جای فرار از آنچه اتفاق افتاده، باید با آن مواجه شد.

به جای آن بگویید: من چگونه می توانم در این شرایط کمکت کنم؟

تو شبیه افسرده ها نیستی

افسردگی ممکن است هیچ نشانه ظاهری نداشته باشد، بنابراین اشتباه است که از ظاهر افراد در مورد حال درونی شان اظهار نظر کنیم. اتفاقا گاهی برعکس، افراد افسرده سعی می کنند که به خودشان بیشتر از همیشه برسند تا مبادا دیگران به شرایط بد روحی آنها پی ببرند.

به جای آن بگویید: با من در مورد مشکلات حرف بزن، بگذار من هم بفهمم چه اتفاقی افتاده است.

تو به دنبال جلب توجهی

این جمله یکی از مخرب ترین جمله هایی است که می توان به یک فرد افسرده زد. مطمئنا شما از دردی که طرف مقابل تان می کشد، آگاه نیستید پس نمی توانید حال او را درک کنید. به جای آن سعی کنید که به جدیت این مسئله پی ببرید و از او بخواهید که دستش را برای کمک به سمت شما دراز کند.

به جای آن بگویید: برایش یک سوپ یا غذای گرم درست کنید و به او این اطمینان را بدهید که کنار هستید.

همه این روزهای بد را تجربه می کنند

شاید این جمله واقعیت داشته باشد اما با گفتن آن به فردی که افسردگی دارد نشان می دهید که جدیت ماجرا را نادیده گرفته اید. او نیز این احساس را می کند که این مشکلی است که ممکن است بارها و بارها تکرار شود. پس ناراحتی های کوچک را با افسردگی اشتباه نگیرید.

به جای آن بگویید: از این که روز به این بدی داری، متاسفم. دوست دارم کمک ات کنم.

چرا بیشتر نمی خندی؟

برای افرادی که از درون ویران اند، خندیدن بی معنی است. بنابراین لبخند زدن نه تنها او را شاد نمی کند، بلکه انرژی بیشتری نیز از او می گیرد.

به جای آن بگویید: تو حق داری ناراحت باشی.

تو زندگی خوبی داری، چرا ناراحتی؟

افسردگی ربطی به داشته های زندگی مان ندارد. شاید شما تمام پول ها، دوستان یا حتی بهترین شغل های دنیا را داشته باشید، اما باز هم دلت آرام و قرار نداشته باشد. پس دارایی های فرد نمی تواند تسکینی برای بیماری روحی او باشد.

به جای آن بگویید: من از ضربه هایی که خورده ای، آگاهم و از تو حمایت می کنم.

منبع: بیتوته