نشانه‌های کلی «مزاج ذاتی بدن» از منظر طب سنتی چیست

به گزارش گروه فضای مجازی به نقل از تسنیم، فاطمه هادیان درباره نشانه‌های کلی مزاج ذاتی بدن اظهار کرد: تشخیص مزاج ذاتی بر اساس علایم و نشانه‌های بالینی که نیازمند معاینه صحیح، دقت نظر و تفسیر صحیح توسط پزشک متخصص طب ایرانی است؛ این در حالیست که بدون توجه به ظرافتهای تشخیص مزاج توسط مدعیان ناآگاه، شاهد تشخیصهای ضد و نقیض و در نتیجه تجویزهای غلط هستیم.

وی افزود: کیفیت بدن در لمس که توسط معاینه‌کننده درک می‌شود؛ دما، قوام شخص معاینه‌کننده باید مزاج معتدل داشته یا درک درستی از دما و قوام در لمس داشته باشد و نقاط مختلف بدن را برآورد کند.

این دستیار تخصصی طب سنتی ایران تصریح کرد: هیکل و اندازه کلی بدن نیز از نشانه‌های کلی مزاج است؛ مانند لاغر، درشت و عضلانی که منظور از هیکل درشت بدنی با غلبه توده چربی مدنظر است همچنین تراکم مو، ضخامت، سرعت رشد، رنگ مو, رنگ بدن در زمانی‌که تحت تاثیر عوامل مداخله‌گر مثلا بیماریها، هوای محیط و ... نباشد  نیز در مزاج‌شناسی بسیار اهمیت دارد.

هادیان یادآور شد: خواب و بیداری، مدّت خواب هر فرد، احساس نشاط یا کسالت بعد از خواب و ... نیز بسیار در شناخت مزاج افراد کاربرد دارد همچنین چگونگی افعال صادره از بدن به عنوان مثال سرعت انجام کارها (شتاب‌زدگی) یا کُندی، عجول بودن، ثبات رأی و ... نیز در شناخت مزاج اهمیت دارد.

وی تصریح کرد: ویژگی مواد دفعی از بدن شامل بزاق، ترشحات بینی و حلق، ادرار، مدفوع، عرق، ترشحات اعضای جنسی و بزرگی و کوچکی اعضاء بدن مانند قفسه سینه، اندام‌ها، مفاصل، عروق همچنین وضعیت نبض, میزان تأثیرپذیری فرد از غذا، شیوه زندگی و محیط پیرامون (واکنش نسبت به حرارت، برودت، رطوبت، خشکی), ویژگی‌های روحی ـ روانی و رفتاری غالب در هر فرد در شناخت مزاج بسیار مهم محسوب می‌شود.

این دستیار تخصصی طب سنتی ایران خاطرنشان کرد: مزاج‌شناسی مبحث مفصّل و چالش‌برانگیزی در طب ایرانی است و توضیحاتی که برای هر مورد بیان شده تنها مصادیقی از پارامترهای موردبررسی هستند؛ در حال حاضر در دانشکده‌های طب ایرانی، پژوهش‌های متعددی برای استانداردسازی روند شناسایی مزاج در حال انجام است.