واشنگتن و کابل در حال از دست دادن "افغانستان" هستند
رسانه آمریکایی در گزارشی نوشت که دولتهای واشنگتن و کابل در حال از دست دادن افغانستان هستند در حالی که آمریکا با هزینه هزار میلیارد دلاری و قربانی کردن ۲۴۰۰ سرباز نباید جنگ در افغانستان را بازنده شود.
خبرگزاری میزان - 
به گزارش سرویس بین الملل رسانه آمریکایی «تسک اند پرپس» در گزارشی نوشت: با وجود روی کار آمدن رئیسجمهور جدید در آمریکا سرنوشت افغانستان همچنان نامعلوم است در حالیکه گروه طالبان نیز به حملات خود در این کشور ادامه میدهند.
اداره بازرسی ویژه آمریکا در امور بازسازی افغانستان موسوم به «سیگار» اعلام کرد که دولت در افغانستان تنها 63 درصد از کل این کشور را در اختیار دارد و این رقم در سال 2015 میلادی 72 درصد بوده است.
در ادامه گزارش آمده است که واشنگتن و کابل در حال از دست دادن افغانستان هستند که قطعا نباید اینطور باشد، فساد سیستماتیک، نیروی امنیتی رو به زوال و عدم مبارزه سالم با مواد مخدر افغانستان و ارتش آن را از بین میبرد.
در صورتی که آمریکا خواستار ادامه حضور و شکست طالبان در افغانستان باشد هنوز هم این کار شدنی است اما آیا این خواسته دولت آمریکا است؟ این موضوع هنوز به عنوان یک پرسش باقی مانده است.
مذاکره با طالبان راه چاره دیگری است که دولت کابل از آغاز جنگ در صدد دست یابی به آن بوده است اما همیشه دشواریهای موجود باعث تحلیل رقبت در دو طرف شده است مانند پافشاری طالبان بر تغییر قانون اساسی و پیاده کردن شریعت که هرگونه شانس تقسیم قدرت بین دو طرف را از بین میبرد.
اما راه دیگری هم وجود دارد راهی که طالبان آن را قطعا ترجیح میدهند، خروج کامل نیروهای خارجی از افغانستان، راه حلی که طالبان از طریق پیام در وبسایت خود به دونالد ترامپ پیشنهاد دادند.
این رسانه آمریکایی در گزارش خود نوشته است: چیزی که دیگر ممکن نیست وانمود کردن آمریکا به شکست نخوردن و ادامه هزینه بیشتر و اعزام سرباز بیشتر در افغانستان است که در این صورت آمریکا باید به حضور نظامی در افغانستان پایان دهد و با عواقب شکست کنار بیاید و این یعنی خداحافظی با میلیاردها دلار پول مالیات دهندگان و از دست دادن حضور نزدیک به مرزهای پاکستان.
در واقع این پذیرش شکست در سطحی برای دولت آمریکا خواهد بود که پس از جنگ ویتنام سابقه نداشته است.
ادامه استراتژی فعلی آمریکا در افغانستان فقط روند فروپاشی در این کشور را تا زمانی کندتر میسازد تا زیان بیشتری به مالیات دهندگان و سربازان خارجی که در افغانستان میجنگند وارد سازد.
فساد یکی از بزرگترین عوامل شکست تدریجی در جنگ افغانستان محسوب میشود، مقامات دولت کابل رشوه دریافت میکنند و پیمانکاران محلی هزینههای نجومی برای پروژهها برآورد میکنند تا مالیاتدهندگان را فریب دهند و فرماندهان ارتش برای اخذ بودجه بیشتر به سربازان سایه متوصل شدهاند که این پدیده در حال از بین بردن افغانستان است.
با وجود این مشکل، فساد به حدی فراگیر شده است که برخی از مقامات نظامی آمریکا که در افغانستان حضور داشتهاند فساد را چالش بزرگتری از طالبان میدانند.
«راین کراکر» سفیر سابق آمریکا در کابل میگوید که نقطه نهایی شکست همه تلاشها جنگ نیست بلکه فساد فراگیر در افغانستان است.
براساس این گزارش، برای مقابله با این پدیده آمریکا باید هر یک دلاری را که در افغانستان هزینه میشود مورد نظارت قرار گیرد که این اتفاق تاکنون نیفتاده است و فرهنگ صداقت و شفافیت را باید از طریق تقویت تجارت سالم و تحت پیگرد قرار دادن پروندههای فساد گسترش داد.
به عنوان مثال در اکثر مواقع پیمانکاران آمریکایی برای خدمات ساختمانی ساده در افغانستان پولهای هنگفتی از پنتاگون و وزارت امور خارجه این کشور گرفتند به طوری که برخی افغانها نیز با مشاهده آن، این راه را ادامه میدهند.
در نهایت عدم نظارت، عدم برخورد قاطعانه با فساد و تلاش برای تغییر این فرهنگ، آمریکا را در افغانستان زودتر از طالبان از پای درخواهد آورد.
افغانستان باید ارتش قوی داشته باشد تا مانع گسترش تسلط طالبان بر اراضی بیشتر در این کشور شود.
واشنگتن و دولت کابل هر دو تحقق این امر را درک میکنند که در نتیجه 70 میلیارد دلار پول مالیات دهندگان آمریکایی برای تشکیل و تقویت ارتش در افغانستان هزینه شد اما به دلیل فساد سیستماتیک در این کشور این پول کافی نیست.
رقم بالای تلفات ارتش، تثبیت تعداد نیرو را غیر ممکن ساخته است و از آنجایی که فرماندهان قبل از پرداخت پول به سربازان، بخشی از آن را برمیدارند و بخش تدارکات نیز در این زمینه وحشتناک است که همه اینها با وجود فقدان زیرساختهای لازم روند زوال نیروهای امنیتی را تسریع میبخشند.
بخاطر همین مشکلات ارتش افغانستان تنها توانسته است به عنوان یک نیروی مدافع باقی بماند و فقط بر نگه داشتن اراضی تمرکز دارند و طالبان نیز نیز با ادامه رویکرد تهاجمی روز به روز دستاوردهای بیشتری کسب میکند.
نیروهای ارتش تا حدی بهم ریخته و غیر قابل اتکا هستند که کابل برای عملیاتهای تهاجمی تنها به نیروهای ویژه ارتش اتکا دارد که در این صورت ارتش در خطر از دست دادن نیروهای کارآمد کماندو قرار گرفته است.
تلفات سرسام آور نیروهای امنیتی افغان و قدرت گرفتن طالبان نشان دهنده شکست برنامه انتقال روند مسئولیت از نیروهای خارجی به نیروهای امنیتی افغان بوده است.
برای متوقف کردن این روند و جلوگیری از تلفات نیروهای امنیتی افغان، آمریکا باید نیروهای بیشتری به افغانستان بفرستد تا مناطق کلیدی و اطراف شهرها را بدون مشارکت نیروهای ویژه افغان پاکسازی کند که این زمان و مکان بیشتری برای نیروهای ویژه امنیتی افغان میدهند که نقش خود را از نیروهای مدافع به نیروهای تهاجمی تغییر دهند تا نیروهای امنیتی افغان بتوانند جنگ را به میدان طالبان افغان ببرند که همه اینها بعد از دادن زمان به دولت کابل برای بازسازی نیروهای امنیتی افغان میسر میشود.
این سخت ترین بخش این روند محسوب میشود ولی این بخش از همه مهم تر است.
رئیس اداره بازرسی ویژه آمریکا گفته که کشت و قاچاق مواد مخدر تمام سرمایهگذاری و هزینه آمریکا و جامعه جهانی در افغانستان را در معرض خطر قرار داده است.
به گفته جان سپکو، طالبان زمانی با قاچاق مواد مخدر مخالفت میکردند اما حالا میلیونها دلار از ناحیه قاچاق مواد مخدر به دست میآورند.
با وجود هزینه 8 میلیارد دلاری آمریکا برای تخریب زمینهای تریاک و جایگزینی آن با محصولاتی دیگر و وضع محدودیتهای قانونی در کشت و قاچاق مواد مخدر هیچ موفقیتی به دست نیامد.
جان سپکو گزارش داده بود که تلاشها برای ریشه کنی کشت مواد مخدر کمترین اثر بر میزان تولید آن را داشته اما باعث خشم و ناراحتی کشاورزان نیز شده است، زیرا برای کشاورزان این راهی برای اخذ رشوه محسوب میگردد چون مقامات محلی فاسد تنها در ازای پول اجازه کشت مواد مخدر را میدهند.
رسانه آمریکایی نوشت که طالبان پول بسیاری از طریق تجارت مواد مخدر به دست میآورند، این گروه مذهبی تندرو چیزی را فهمید که واشنگتن نفهمید و یا هم چشم پوشی کرد، مردم همیشه خواستار موادمخدر هستند مانند مزارع پرسود تریاک همیشه باقی خواهند ماند، خواه در بازار آزادانه معامله شود و یا هم پنهانی و غیر قانونی.
آمریکا برای موفقیت در افغانستان باید با تریاک کنار بیاید که در مخالفت با سیاست چندین دهه آمریکا برای مبارزه با این پدیده است.
اما قانونی ساختن روند کشت خشخاش، دریافت مالیات از آن و حمایت از کشاورزان میتواند تنها تغییر بزرگی باشد که برای حل مشکلات در افغانستان اثرگذار واقع گردد.
با این عمل دولت کابل تقویت میشود و مبارزه با فساد نیز سادهتر خواهد شد زیرا که یک تجارت سیاه، قانونی میشود و از همه مهمتر اساسی ترین منبع درآمد طالبان از بین میرود.
ترامپ رئیس جمهور آمریکا و «جیمزماتیس» وزیر دفاع او تصمیمهای سختی را باید اتخاذ کنند با وجود دو دهه جنگ و هزینههای سرسام آور آن تنها تصمیمهای بزرگ و اقدامات افراطی میتواند طالبان را از پیروزی شدن در افغانستان بازدارد.
پس یا باید اقدامات فوری انجام دهیم و یا باید از افغانستان خارج شویم.
به گزارش سرویس بین الملل رسانه آمریکایی «تسک اند پرپس» در گزارشی نوشت: با وجود روی کار آمدن رئیسجمهور جدید در آمریکا سرنوشت افغانستان همچنان نامعلوم است در حالیکه گروه طالبان نیز به حملات خود در این کشور ادامه میدهند. اداره بازرسی ویژه آمریکا در امور بازسازی افغانستان موسوم به «سیگار» اعلام کرد که دولت در افغانستان تنها 63 درصد از کل این کشور را در اختیار دارد و این رقم در سال 2015 میلادی 72 درصد بوده است.
در ادامه گزارش آمده است که واشنگتن و کابل در حال از دست دادن افغانستان هستند که قطعا نباید اینطور باشد، فساد سیستماتیک، نیروی امنیتی رو به زوال و عدم مبارزه سالم با مواد مخدر افغانستان و ارتش آن را از بین میبرد.
در صورتی که آمریکا خواستار ادامه حضور و شکست طالبان در افغانستان باشد هنوز هم این کار شدنی است اما آیا این خواسته دولت آمریکا است؟ این موضوع هنوز به عنوان یک پرسش باقی مانده است.
مذاکره با طالبان راه چاره دیگری است که دولت کابل از آغاز جنگ در صدد دست یابی به آن بوده است اما همیشه دشواریهای موجود باعث تحلیل رقبت در دو طرف شده است مانند پافشاری طالبان بر تغییر قانون اساسی و پیاده کردن شریعت که هرگونه شانس تقسیم قدرت بین دو طرف را از بین میبرد.
اما راه دیگری هم وجود دارد راهی که طالبان آن را قطعا ترجیح میدهند، خروج کامل نیروهای خارجی از افغانستان، راه حلی که طالبان از طریق پیام در وبسایت خود به دونالد ترامپ پیشنهاد دادند.
این رسانه آمریکایی در گزارش خود نوشته است: چیزی که دیگر ممکن نیست وانمود کردن آمریکا به شکست نخوردن و ادامه هزینه بیشتر و اعزام سرباز بیشتر در افغانستان است که در این صورت آمریکا باید به حضور نظامی در افغانستان پایان دهد و با عواقب شکست کنار بیاید و این یعنی خداحافظی با میلیاردها دلار پول مالیات دهندگان و از دست دادن حضور نزدیک به مرزهای پاکستان.
در واقع این پذیرش شکست در سطحی برای دولت آمریکا خواهد بود که پس از جنگ ویتنام سابقه نداشته است.
ادامه استراتژی فعلی آمریکا در افغانستان فقط روند فروپاشی در این کشور را تا زمانی کندتر میسازد تا زیان بیشتری به مالیات دهندگان و سربازان خارجی که در افغانستان میجنگند وارد سازد.
فساد یکی از بزرگترین عوامل شکست تدریجی در جنگ افغانستان محسوب میشود، مقامات دولت کابل رشوه دریافت میکنند و پیمانکاران محلی هزینههای نجومی برای پروژهها برآورد میکنند تا مالیاتدهندگان را فریب دهند و فرماندهان ارتش برای اخذ بودجه بیشتر به سربازان سایه متوصل شدهاند که این پدیده در حال از بین بردن افغانستان است.
با وجود این مشکل، فساد به حدی فراگیر شده است که برخی از مقامات نظامی آمریکا که در افغانستان حضور داشتهاند فساد را چالش بزرگتری از طالبان میدانند.
«راین کراکر» سفیر سابق آمریکا در کابل میگوید که نقطه نهایی شکست همه تلاشها جنگ نیست بلکه فساد فراگیر در افغانستان است.
براساس این گزارش، برای مقابله با این پدیده آمریکا باید هر یک دلاری را که در افغانستان هزینه میشود مورد نظارت قرار گیرد که این اتفاق تاکنون نیفتاده است و فرهنگ صداقت و شفافیت را باید از طریق تقویت تجارت سالم و تحت پیگرد قرار دادن پروندههای فساد گسترش داد.
به عنوان مثال در اکثر مواقع پیمانکاران آمریکایی برای خدمات ساختمانی ساده در افغانستان پولهای هنگفتی از پنتاگون و وزارت امور خارجه این کشور گرفتند به طوری که برخی افغانها نیز با مشاهده آن، این راه را ادامه میدهند.
در نهایت عدم نظارت، عدم برخورد قاطعانه با فساد و تلاش برای تغییر این فرهنگ، آمریکا را در افغانستان زودتر از طالبان از پای درخواهد آورد.
افغانستان باید ارتش قوی داشته باشد تا مانع گسترش تسلط طالبان بر اراضی بیشتر در این کشور شود.
واشنگتن و دولت کابل هر دو تحقق این امر را درک میکنند که در نتیجه 70 میلیارد دلار پول مالیات دهندگان آمریکایی برای تشکیل و تقویت ارتش در افغانستان هزینه شد اما به دلیل فساد سیستماتیک در این کشور این پول کافی نیست.
رقم بالای تلفات ارتش، تثبیت تعداد نیرو را غیر ممکن ساخته است و از آنجایی که فرماندهان قبل از پرداخت پول به سربازان، بخشی از آن را برمیدارند و بخش تدارکات نیز در این زمینه وحشتناک است که همه اینها با وجود فقدان زیرساختهای لازم روند زوال نیروهای امنیتی را تسریع میبخشند.
بخاطر همین مشکلات ارتش افغانستان تنها توانسته است به عنوان یک نیروی مدافع باقی بماند و فقط بر نگه داشتن اراضی تمرکز دارند و طالبان نیز نیز با ادامه رویکرد تهاجمی روز به روز دستاوردهای بیشتری کسب میکند.
نیروهای ارتش تا حدی بهم ریخته و غیر قابل اتکا هستند که کابل برای عملیاتهای تهاجمی تنها به نیروهای ویژه ارتش اتکا دارد که در این صورت ارتش در خطر از دست دادن نیروهای کارآمد کماندو قرار گرفته است.
تلفات سرسام آور نیروهای امنیتی افغان و قدرت گرفتن طالبان نشان دهنده شکست برنامه انتقال روند مسئولیت از نیروهای خارجی به نیروهای امنیتی افغان بوده است.
برای متوقف کردن این روند و جلوگیری از تلفات نیروهای امنیتی افغان، آمریکا باید نیروهای بیشتری به افغانستان بفرستد تا مناطق کلیدی و اطراف شهرها را بدون مشارکت نیروهای ویژه افغان پاکسازی کند که این زمان و مکان بیشتری برای نیروهای ویژه امنیتی افغان میدهند که نقش خود را از نیروهای مدافع به نیروهای تهاجمی تغییر دهند تا نیروهای امنیتی افغان بتوانند جنگ را به میدان طالبان افغان ببرند که همه اینها بعد از دادن زمان به دولت کابل برای بازسازی نیروهای امنیتی افغان میسر میشود.
این سخت ترین بخش این روند محسوب میشود ولی این بخش از همه مهم تر است.
رئیس اداره بازرسی ویژه آمریکا گفته که کشت و قاچاق مواد مخدر تمام سرمایهگذاری و هزینه آمریکا و جامعه جهانی در افغانستان را در معرض خطر قرار داده است.
به گفته جان سپکو، طالبان زمانی با قاچاق مواد مخدر مخالفت میکردند اما حالا میلیونها دلار از ناحیه قاچاق مواد مخدر به دست میآورند.
با وجود هزینه 8 میلیارد دلاری آمریکا برای تخریب زمینهای تریاک و جایگزینی آن با محصولاتی دیگر و وضع محدودیتهای قانونی در کشت و قاچاق مواد مخدر هیچ موفقیتی به دست نیامد.
جان سپکو گزارش داده بود که تلاشها برای ریشه کنی کشت مواد مخدر کمترین اثر بر میزان تولید آن را داشته اما باعث خشم و ناراحتی کشاورزان نیز شده است، زیرا برای کشاورزان این راهی برای اخذ رشوه محسوب میگردد چون مقامات محلی فاسد تنها در ازای پول اجازه کشت مواد مخدر را میدهند.
رسانه آمریکایی نوشت که طالبان پول بسیاری از طریق تجارت مواد مخدر به دست میآورند، این گروه مذهبی تندرو چیزی را فهمید که واشنگتن نفهمید و یا هم چشم پوشی کرد، مردم همیشه خواستار موادمخدر هستند مانند مزارع پرسود تریاک همیشه باقی خواهند ماند، خواه در بازار آزادانه معامله شود و یا هم پنهانی و غیر قانونی.
آمریکا برای موفقیت در افغانستان باید با تریاک کنار بیاید که در مخالفت با سیاست چندین دهه آمریکا برای مبارزه با این پدیده است.
اما قانونی ساختن روند کشت خشخاش، دریافت مالیات از آن و حمایت از کشاورزان میتواند تنها تغییر بزرگی باشد که برای حل مشکلات در افغانستان اثرگذار واقع گردد.
با این عمل دولت کابل تقویت میشود و مبارزه با فساد نیز سادهتر خواهد شد زیرا که یک تجارت سیاه، قانونی میشود و از همه مهمتر اساسی ترین منبع درآمد طالبان از بین میرود.
ترامپ رئیس جمهور آمریکا و «جیمزماتیس» وزیر دفاع او تصمیمهای سختی را باید اتخاذ کنند با وجود دو دهه جنگ و هزینههای سرسام آور آن تنها تصمیمهای بزرگ و اقدامات افراطی میتواند طالبان را از پیروزی شدن در افغانستان بازدارد.
پس یا باید اقدامات فوری انجام دهیم و یا باید از افغانستان خارج شویم.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *