دستاوردی شگفتانگیز در درمان ناباروری با داروی ضد سرطان
این کار پیش از این غیرممکن بنظر میرسید.
زنها با تمام تخمکهای خود متولد میشوند و به این دلیل است که بارداری با بالارفتن سن سختتر میشود، زیرا تخمکها پیرتر شده و آسیب میبینند یا بطور کامل به پایان میرسند.
اما دانشمندان متوجه شدند زنانی که برای سرطان لنفوم هوچکین با ترکیب دارویی موسوم به ABVD (ترکیب داروهای آدریامایسین، بلئومایسین، وینبلاستین و داکاربازین) مورد شیمیدرمانی قرار گرفته بودند، دارای 10 برابر تعداد تخمک بیشتر در مقایسه با زنان سالم بودند.
آنها دریافتند که داروهای ضد سرطان به دور از ازبین بردن شانس داشتن یک کودک سالم، ممکن است در نهایت باعث ارتقای باروری زنان شود.
محققان بر این گمان هستند که شوک شیمیدرمانی احتمالا باعث تحریک سلولهای بنیادی تخمدانها برای تولید فولیکولهای جدید شده است. این ساختارهای مومانند توخالی میتوانند تخمک تولید کنند.
در این بررسی، نمونه بافت تخمدان اهدا شده توسط 14 زن سرطانی که تحت شیمیدرمانی قرار داشتند، به علاوه بافت 12 زن سالم تحلیل شد و مشخص شد که بافت هشت بیمار سرطانی تحت درمان ABVD بین چهار تا 10 برابر تخمک بیشتری از بافت زنان تحت درمانهای متفاوت یا افراد سالم داشت.
این تخمکها در حالت نابالغ قرار دارند، اما دانشمندان در تلاش هستند تا ابتدا چگونگی شکلگیری آنها را کشف کنند و سپس راهی برای بالغ کردنشان پیدا کنند.
هنوز مشخص نیست که تخمکهای بدست آمده در این مرحله کاربردی باشند، اما اگر مکانیسم تولید آنها مشخص شود، میتواند به دانشمندان در درک چگونگی تولید تخمک بیشتر در زنان کمک کند که تا پیش از ناممکن مینمود.
تحقیقات آینده به بررسی تاثیر جداگانه هر یک از چهار داروی مذکور خواهند پرداخت تا درک بهتری از مکانیزم زیستی بدست آید.
این یافتهها در مجله Human Reproduction منتشر شده است.
