دسترسی به تصاویر داخلی زمین از طریق میدان مغناطیسی

طبق توضیحات این پروژه در مجله پیشرفت‌های علمی، می‌توان با اندازه گیری میدان‌های مغناطیسی اقیانوس‌ها، اطلاعاتی در مورد ساختار و ترکیب بندی داخلی کره زمین ارائه داد.

طبق نظر دانشمندان، این پروژه به محققین این امکان را می‌دهد تا تصویری دقیق از داخل کره زمین دریافت کنند. همچنین این روش جدید به کاوش دیگر اجرام آسمانی با استفاده از جذر و مد سطح آب شور کمک می‌کند. به نقل از یکی از اعضای این پروژه "نکته جالب اینجاست که ما از داده‌های ماهواره‌ها استفاده می‌کنیم که با وجود اینکه اتصالی به زمین ندارد اما در شناخت و کاوش داخل زمین بسیار مؤثر است”.

زمانی که آب دریا تبدیل به یون و یا ذرات باردار می‌شود و الکتریسیته را به جریان می‌اندازد، بر میدان مغناطیسی زمین تأثیر می‌گذارد. حرکت سطح آب‌شور به دلیل جذر و مد، جریان الکتریسیته‌ای را تولید می‌کند که میدان‌های مغناطیسی کوچک‌تری را به وجود می آورد. طبق مطالعات گذشته، ماهواره‌هایی که میدان‌های مغناطیسی کره زمین را رصد می‌کنند می‌توانند میدان‌های مغناطیسی اقیانوس‌ها را هم رصد کنند، اما همچنان چگونگی استفاده این داده‌ها در مطالعه ساختارهای زیرسطحی زمین معلوم نیست. طبق گفته یکی از متخصصان زیست‌محیطی در زوریخ، راه‌های زیادی برای شناخت و دیدن سیاره ما وجود ندارد، رسانایی الکتریکی یکی از معدود راه‌هایی است که می‌توان میزان عمق را دریافت کرد. برای مثال رسانایی الکتریکی یک تکه سنگ به میزان دمای آن، آب، فشار و ترکیب‌بندی معدنی آن بستگی دارد. از این مشخصه‌ها برای یافتن اطلاعات موردنیاز استفاده می‌شود.

طبق نظر محقق این پروژه، مطالعه لرزه‌نگاری و یا حرکت امواج لرزش‌های زمین که توسط ابزارهای زمینی گرفته‌شده است، می‌تواند اطلاعاتی در ارتباط با ساختار درونی کره زمین فراهم کند. برای انجام این کار، داده‌های ماهواره‌ها که میدان‌های مغناطیسی و سیگنال‌های جذر و مد اقیانوس‌ها را اندازه‌گیری کرده بودند، جمع‌آوری شدند.

محققان داده‌های ماهواره‌ها را با تکنیک مدل‌سازی معکوس پیچیده ترکیب کردند تا دریابند که کدام تغییرات داخلی در زیر پوسته زمین باعث الگوهای مغناطیسی مشابه می‌شود. این یافته‌ها، نتایج لرزه‌نگاری را تکمیل کرد. آن‌ها همچنین دریافتند که لایه‌ی لیتوسفر و پوشش بالایی آن که حدوداً ۷۲ کیلومتر (۴۵ مایل) می‌شود، جریان الکتریسیته را به خوبی منتقل نمی‌کند. اما رسانایی، در مرز بین لیتوسفر و استنوسفر افزایش بسیاری پیدا می‌کند که لایه‌ی عمیق‌تر است.