همین امروز بود، یادتان می آید؟
جنگ ما جنگی بود برای خودش! خودی نشان دادیم و رجز خوانی کردیم برای دشمن، دشمنی که می دانستیم عِده و عُده اش از ما خیلی بیشتر است.
خبرگزاری میزان -
به گزارش گروه سیاسی ، ارتش عراق از این ارتش های دست و پا چولفتی هم نبود برای خودش، که اگر بود 8 سال تمام جنگ را طول نمی داد. البته این که این ارتش از شیر مرغ گرفته تا جان آدمیزاد را از آمریکا، شوروی و کشورهای عربی منطقه می گرفت، خود مبحثی گسترده است. که اگر نبود این حمایت های بزرگ، عراق و مردم اش را از شر وجود صدام در همان سال های نخست جنگ خلاص می کردیم.
در آن 8 سال جنگ که دوران درخشان دفاع مقدس می خوانیم اش، ما تنها بودیم، تنهای تنهای اما فقط و فقط در این دنیای مادی، کشوری نمانده بود که به عراق کمک نکند.
این تنهایی را می دانید چگونه باید حس اش کرد؟ اینگونه تصور کنید که محل قدیمی تان را ترک کرده و به یک محله تازه رفته اید و باید به یک مدرسه جدید هم بروید، غریب و تنها، که خیلی از هم کلاسی هایتان هم برایتان قلدری می کنند. یکه و تنها، ماجرای ایران در آغاز جنگ اینگونه بود.
انقلابمان تازه پیروز شده بود و نوپا، تازه می خواست خودش را پیدا کند که جنگ را آغاز کردند علیه ما.
فرمانده قوا حضرت امام (ره) در دوران دفاع مقدس، جنگ را نعمتی الهی برای کشور خواندند.
همان زمان خیلی ها با خود گفتند جنگ که به غیر از ویرانی، آوارگی و کشتار چیز دیگری ندارد، پس نعمت الهی این جنگ کجاست؟
آن ویرانی های جانی و مالی تبعات ظاهری اش بود، آنچه که من و تو می دیدیم و شاید اکنون هم می بینیم، باطنش چیز دیگری بود.
ما نمی خواستیم جنگ را به ما تحمیلش کردند، ما نه جنگ طلب بوده و هستیم و نه جنگ افروز، اما شروع شد، همین امروز در سال 1359 ، 31 شهریور آغاز جنگ تحمیلی است. همان که امام خمینی (ره) آن را نعمت الهی دانستند.
ما که در جنگ شکست نخوردیم، شکست برای آنهایی بود که می خواستند ایران را نابود کنند، به قول خودشان فتح کنند و انقلاب را ساقط، کدام طرف جنگ نابود شد؟ ایران یا رژیمی که در عراق حاکم بود؟
صدام کجاست؟ و اکنون جایگاه ایران کجای معادلات منطقه ای و بین المللی قرار دارد؟
اوضاع آشفته و به هم ریخته شده منطقه و دنیا را ببینید، تک تک کشورهای دور تا دور ما را ناامنی فرا گرفته، جنگ، ترور، انفجار و عملیات تروریستی از افغانستان تا پاکستان، عراق، سوریه، ترکیه و دیگر کشورهای منطقه و حتی فرامنطقه را درگیر خود کرده است.
گوشه ای از نعمت دوران دفاع مقدس، همینجا نمود یافته است. کمی توجه و تعمق، شما را در مسیر شناخت و درک این نعمت الهی یاری می کند.
آن تجربه بزرگ 8 سال دفاع مقدس، که تجربه ای بس بزرگ و گرانسنگ بوده و هست، پس از گذشت 28 سال از از آن دوران بی نظیر و ناب، اکنون که شرایط دنیا بحرانی شده و مرکز این بحران هم منطقه غرب آسیا است، آن تجربه بزرگ 8 سال دوران دفاع مقدس، به یاری ایران اسلامی آمده و کارآمدی خود را نشان داده است.
در آن 8 سال جنگ تحمیلی از هر نظر در ضعف بود ایران، اما یک وجب از خاک وطن عزیز را هم نتوانست دشمن از آن خود کند، آرزویش را هم به گور برد آن صدام ملعون.
یادمان نرود که ما بر روی زمین تنها بودیم، اما خدا با ما بود. شک نکنیم و نکنید. همان هایی که نقشه جنگ را برای ما کشیده بودند، فتح چند روزه تهران را در سر داشتند، اما در عین ناباوری آنها، جوانان شما ملت، سرنوشت را با انگشت اشاره پروردگار عالم، تغییر داد، نداد؟
خودشان هم، یعنی دشمنان هم باورشان نمی شد، ایران بتواند مقاومت کند و دشمن را از خاک خود بیرون. باور پذیر نبود برای آنها.
برنامه دشمنان دقیق بود، به گونه ای که مو لای درز آن نمی رفت، اما عامل شکست آنها و پیروزی ما چه بود؟
هنگامی که جنگ نعمت الهی می شود، پشتوانه آن هم خدا است. آیا می توان قدرتی غیر از خدا را در 8 سال دوران دفاع مقدس تصور کرد؟
ایران در یک طرف جنگ، فقط خودمان؛ آن سوی نبرد اما، عراق نبود تنها، آمریکا و شوروی را داشت، به همراه دلارهای نفتی سران مرتجع کشورهای عربی که سردمدار آنها رژیم سعودی عربستان بود. میلیاردها دلار خرج کردند برای صدام، اما او که تا آخرین لحظه مرگ هم از ایران و ایرانی نفرت داشت، هلاک شد و گور به گور، ما ماندیم و می مانیم استوار و با صلابت.
امام (ره) خدایی می اندیشید و خود و ملت اش را هم به خدا سپرده بود و هر آنچه می کرد و تصمیم می گرفت، رگه های پر رنگی از تمسک الهی دیده می شد در آن.
اکنون هم رهبر معظم انقلاب علیرغم نگرانی برخی از مسئولین، می فرمایند؛« من نسبت به آینده هیچ نگرانی ندارم و معتقدم به توفیق الهی، فردای کشور از امروز آن، بسیار بهتر خواهد بود.»
این توفیق الهی است که ایران را در پناه خود دارد. همت و زحمت هم می خواهد. همانطور که در دوران دفاع مقدس مردم همت کردند و خدا هم دریغ نکرد از الطاف خود.« خطاب آمد که واثق شو به الطاف خداوندی»
و حضرت آقا روز گذشته و در عید مبارک غدیر خم در دیدار اقشار مردم می فرمایند؛« به آینده خوشبینم؛ جوانان مؤمن و آماده مجاهدت فراوانند.»
مدافعان حرم همان جوان هایی هستند که مومن و آماده مجاهدت، می روند و راه پدران و برادران خود را در دوران 8 سال دفاع مقدس خالی نگذاشته اند.
امید رهبر، امید کشور است که جان می دهد به پیروان ولایتش. هر چه هست امید است و امید است و امید. ایران زنده به امید رهبری است.
انتهای پیام/
در آن 8 سال جنگ که دوران درخشان دفاع مقدس می خوانیم اش، ما تنها بودیم، تنهای تنهای اما فقط و فقط در این دنیای مادی، کشوری نمانده بود که به عراق کمک نکند.
این تنهایی را می دانید چگونه باید حس اش کرد؟ اینگونه تصور کنید که محل قدیمی تان را ترک کرده و به یک محله تازه رفته اید و باید به یک مدرسه جدید هم بروید، غریب و تنها، که خیلی از هم کلاسی هایتان هم برایتان قلدری می کنند. یکه و تنها، ماجرای ایران در آغاز جنگ اینگونه بود.
انقلابمان تازه پیروز شده بود و نوپا، تازه می خواست خودش را پیدا کند که جنگ را آغاز کردند علیه ما.
فرمانده قوا حضرت امام (ره) در دوران دفاع مقدس، جنگ را نعمتی الهی برای کشور خواندند.
همان زمان خیلی ها با خود گفتند جنگ که به غیر از ویرانی، آوارگی و کشتار چیز دیگری ندارد، پس نعمت الهی این جنگ کجاست؟
آن ویرانی های جانی و مالی تبعات ظاهری اش بود، آنچه که من و تو می دیدیم و شاید اکنون هم می بینیم، باطنش چیز دیگری بود.
ما نمی خواستیم جنگ را به ما تحمیلش کردند، ما نه جنگ طلب بوده و هستیم و نه جنگ افروز، اما شروع شد، همین امروز در سال 1359 ، 31 شهریور آغاز جنگ تحمیلی است. همان که امام خمینی (ره) آن را نعمت الهی دانستند.
ما که در جنگ شکست نخوردیم، شکست برای آنهایی بود که می خواستند ایران را نابود کنند، به قول خودشان فتح کنند و انقلاب را ساقط، کدام طرف جنگ نابود شد؟ ایران یا رژیمی که در عراق حاکم بود؟
صدام کجاست؟ و اکنون جایگاه ایران کجای معادلات منطقه ای و بین المللی قرار دارد؟
اوضاع آشفته و به هم ریخته شده منطقه و دنیا را ببینید، تک تک کشورهای دور تا دور ما را ناامنی فرا گرفته، جنگ، ترور، انفجار و عملیات تروریستی از افغانستان تا پاکستان، عراق، سوریه، ترکیه و دیگر کشورهای منطقه و حتی فرامنطقه را درگیر خود کرده است.
گوشه ای از نعمت دوران دفاع مقدس، همینجا نمود یافته است. کمی توجه و تعمق، شما را در مسیر شناخت و درک این نعمت الهی یاری می کند.
آن تجربه بزرگ 8 سال دفاع مقدس، که تجربه ای بس بزرگ و گرانسنگ بوده و هست، پس از گذشت 28 سال از از آن دوران بی نظیر و ناب، اکنون که شرایط دنیا بحرانی شده و مرکز این بحران هم منطقه غرب آسیا است، آن تجربه بزرگ 8 سال دوران دفاع مقدس، به یاری ایران اسلامی آمده و کارآمدی خود را نشان داده است.
در آن 8 سال جنگ تحمیلی از هر نظر در ضعف بود ایران، اما یک وجب از خاک وطن عزیز را هم نتوانست دشمن از آن خود کند، آرزویش را هم به گور برد آن صدام ملعون.
یادمان نرود که ما بر روی زمین تنها بودیم، اما خدا با ما بود. شک نکنیم و نکنید. همان هایی که نقشه جنگ را برای ما کشیده بودند، فتح چند روزه تهران را در سر داشتند، اما در عین ناباوری آنها، جوانان شما ملت، سرنوشت را با انگشت اشاره پروردگار عالم، تغییر داد، نداد؟
خودشان هم، یعنی دشمنان هم باورشان نمی شد، ایران بتواند مقاومت کند و دشمن را از خاک خود بیرون. باور پذیر نبود برای آنها.
برنامه دشمنان دقیق بود، به گونه ای که مو لای درز آن نمی رفت، اما عامل شکست آنها و پیروزی ما چه بود؟
هنگامی که جنگ نعمت الهی می شود، پشتوانه آن هم خدا است. آیا می توان قدرتی غیر از خدا را در 8 سال دوران دفاع مقدس تصور کرد؟
ایران در یک طرف جنگ، فقط خودمان؛ آن سوی نبرد اما، عراق نبود تنها، آمریکا و شوروی را داشت، به همراه دلارهای نفتی سران مرتجع کشورهای عربی که سردمدار آنها رژیم سعودی عربستان بود. میلیاردها دلار خرج کردند برای صدام، اما او که تا آخرین لحظه مرگ هم از ایران و ایرانی نفرت داشت، هلاک شد و گور به گور، ما ماندیم و می مانیم استوار و با صلابت.
امام (ره) خدایی می اندیشید و خود و ملت اش را هم به خدا سپرده بود و هر آنچه می کرد و تصمیم می گرفت، رگه های پر رنگی از تمسک الهی دیده می شد در آن.
اکنون هم رهبر معظم انقلاب علیرغم نگرانی برخی از مسئولین، می فرمایند؛« من نسبت به آینده هیچ نگرانی ندارم و معتقدم به توفیق الهی، فردای کشور از امروز آن، بسیار بهتر خواهد بود.»
این توفیق الهی است که ایران را در پناه خود دارد. همت و زحمت هم می خواهد. همانطور که در دوران دفاع مقدس مردم همت کردند و خدا هم دریغ نکرد از الطاف خود.« خطاب آمد که واثق شو به الطاف خداوندی»
و حضرت آقا روز گذشته و در عید مبارک غدیر خم در دیدار اقشار مردم می فرمایند؛« به آینده خوشبینم؛ جوانان مؤمن و آماده مجاهدت فراوانند.»
مدافعان حرم همان جوان هایی هستند که مومن و آماده مجاهدت، می روند و راه پدران و برادران خود را در دوران 8 سال دفاع مقدس خالی نگذاشته اند.
امید رهبر، امید کشور است که جان می دهد به پیروان ولایتش. هر چه هست امید است و امید است و امید. ایران زنده به امید رهبری است.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *