بسته شدن مرز چمن ریشه در اختلافات قدیمی "کابل و اسلام‌آباد" دارد
کارشناس مسائل افغانستان در پاکستان گفت: علت بسته شدن مرز چمن همان اختلافات مرزی قدیمی بر سر خط دیورند بین دو کشور بود.
به گزارش سرویس بین الملل به نقل از شبکه خبری جیو، رحیم‌الله‌یوسف‌زی کارشناس مسائل افغانستان در پاکستان اظهار داشت: علت بسته شدن مرز چمن همان اختلاف مرزی قدیمی بین دو کشور بود. وی افزود: به آتش کشیده شدن پرچم پاکستان فقط یک بهانه است و علت واقعی بسته شدن مرز این است که دولت کابل تصور می‌کند که اسلام‌آباد به دنبال تثبیت خط دیورند به عنوان مرز بین المللی است.
یوسف‌زی تأکید کرد: پاکستان انتظار دارد افغانستان بپذیرد که دیورند مرز بین المللی است و به اعتراضات خود در این زمینه پایان دهد.
رحیم‌الله‌یوسف‌زی گفت: علت بسته شدن مرز تورخم و مرز چمن اختلاف مرزی بر سر خط دیورند بود.
وی افزود: از یک سو پاکستان تلاش می‌کند با ایجاد موانع مرزی مانند سیم خاردار و گیت مرز دیورند را تثبیت کند و از جانب دیگر افغانستان زمانی که تاب مقاومت در برابر این اقدام را نداشته باشد با به راه انداختن تظاهرات یا به آتش کشیدن پرچم پاکستان از چنین اتفاقی جلوگیری کند.
رحیم‌الله‌یوسف‌زی تأکید کرد: اخراج مهاجرین از جانب دو کشور نیز نتیجه تنش‌های سیاسی و در رأس آنها اختلاف مرزی است.
یوسف‌زی اظهار داشت: بیشتر مهاجرین پاکستانی که مقیم افغانستان هستند بعد از سال 2001 و حمله آمریکا به این کشور و در سایه دولت طالبان، قندهار و سایرمناطق را به عنوان وطن خود انتخاب کردند این در حالی است که مهاجرین افغانستانی مقیم پاکستان در همین کشور به دنیا آمده‌اند.
وی افزود: مهاجران افغانستانی مقیم پاکستان چند نسل است که در این کشور زندگی می‌کنند بنابراین نمی‌توانند محل سکونت خود را ترک کنند.
کارشناس پاکستانی تصریح کرد: بیشتر پاکستانی‌ها برای کار به ویژه در شرکت‌های خارجی به افغانستان می‌روند و به کار در بانک‌ها و تجارت مشغول هستند اما مهاجران افغانستانی بیشتر کارگرانی هستند که به خاطر نا امنی کشور خود را ترک کرده‌اند.
رحیم‌الله‌یوسف‌زی گفت: با یک مقایسه ساده می‌توان پی برد که وضعیت مهاجران افغانستانی مقیم پاکستان وخیم‌تر است اما به هر حال اگر آنها مورد آزار و اذیت قرار گیرند افغانستان از اتباع پاکستانی انتقام می‌گیرد.
وی افزود: کشورهای خارجی مانند هند و آمریکا نیز نقش مهمی در اختلاف بین افغانستان و پاکستان دارند اما به هر حال 2 کشور باید خودشان با هم به توافق برسند.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
