مصرف سالانه روغن زیتون تنها ۲۰۰ گرم است

به گزارش گروه اقتصاد ،  محمدرضا هاتفی مینایی با اشاره به اینکه سرانه مصرف روغن زیتون در ایران بسیار پایین و تنها ۲۰۰ گرم است، گفت: این رقم برای اسپانیا ۱۱ کیلوگرم، ایتالیا ۱۲ کیلوگرم و یونان ۱۵ کیلوگرم است که نشان از مصرف پایین روغن زیتون به عنوان یکی از سالم‌ترین روغن‌ها در کشورمان دارد.
 
دبیر انجمن صنفی تولیدکنندگان روغن زیتون با بیان اینکه برخی استان‌های کشور مناسب کاشت زیتون در مقیاس وسیع است و زمینه فرآوری آن در کشور وجود دارد، افزود: در زمان وزارت مهندس حجتی در دولت اصلاحات، طرحی تحت عنوان طرح زیتون در معاونت باغبانی وزارت جهاد کشاورزی پیگیری می‌شد که بر اساس آن قرار بود تا سال ۱۳۹۴ حدود ۶۴۰ هزار هکتار از اراضی کشور زیر کشت زیتون برود تا بتوانیم در سال ۱۴۰۰ سالانه ۵۰۰ هزار تن روغن زیتون تولید کنیم.
 
وی تصریح کرد: این طرح در سال های گذشته متوقف شد و تنها تا آن زمان ۱۰۴ هزار هکتار از اراضی کشور زیر کشت زیتون رفت. به این ترتیب و با توقف این طرح و در اثر بی‌توجهی ۲۵ هزار هکتار آن خشک شد و از بین رفت و اکنون ۷۵ هزار هکتار از آن موجود است.
 
به گفته هاتفی مینایی، اخیرا و بار دیگر در دولت فعلی، این طرح در مقیاس کوچکتر آغاز شده و ۴ هزار هکتار از اراضی به زیر کشت زیتون رفته است. اما این طرح هم بسیار کند پیش می‌رود و در مقیاس‌ آن طرح ملی که تمام تحقیقات و کار کارشناسی آن انجام شده بود نیست.
 
وی با بیان اینکه درخواست ما در انجمن تولیدکنندگان روغن زیتون و زیتون شور ایران از دولت یازدهم و شخص وزیر جهاد کشاورزی این است که طرح زیر کشت زیتون بردن ۶۰۰ هزار هکتار از اراضی ملی را با جدیت پیگیری کند، اضافه کرد: اجرای این طرح ملی نه تنها می‌تواند کشور را از واردات روغن بی‌نیاز کند بلکه ارزآوری مناسبی هم دارد و باعث اشتغال‌زایی نیز می شود.
 
به گفته هاتفی، با توجه به اینکه ایران واردکننده انواع روغن است و همچنین توجه به این نکته که روغن زیتون برخلاف روغن‌های نباتی با استفاده مجدد خاصیت پلیمری و سرطان‌زایی پیدا نمی‌کند، اجرای این طرح می تواند موجب بی‌نیازی از واردات روغن در کشور شود.
 
دبیر انجمن تولیدکنندگان روغن زیتون و زیتون شور با تاکید بر اینکه ایجاد اشتغال یکی از مهم‌ترین سیاست‌های دولت و بخش‌های مختلف اقتصاد کشور است، گفت: برای ایجاد اشتغال و رفع وابستگی به واردات زیتون و روغن خام آن، ما پیشنهاد کردیم دولت اراضی وسیع کشور در مناطقی که آب مورد نیاز آن هم وجود دارد را در قطعات ۵ هکتاری به همراه نهال زیتون در اختیار فارغ‌التحصیلان بیکار دانشگاهی رشته‌های مختلف قرار دهد در حین اینکه آنها آموزش‌های کوتاه مدت پرورش زیتون را می‌بینند با همکاری سیستم بانکی به این افراد وام داده شود.
 
هاتفی مینایی اضافه کرد: بعد از ۵ الی ۶ سال این درختان بار می‌دهند و بعد از یک دهه سوددهی آنها به شکلی خواهد بود که بدهی تسویه شده و به نظام بانکی برگردانده شود که پس از آن دولت می‌تواند به این افراد سند مالکیت اعطا کند. به این ترتیب هم تولید داخل تامین می‌شود و هم اشتغال‌زایی صورت می‌گیرد. هر چند با وجود موافقت‌های اولیه‌ای که از سوی دولت صورت گرفت، این طرح نیز در نهایت به جایی نرسید.