ماجرای فتوای «نجس - پاکی» منتظری برای سازمان منافقین

به گزارش گروه سیاسی ؛ عزت‌شاهی در مورد دلايل و چگونگی صدور و محتوای فتوای «نجس ـ پاکی» که در سال 55 در مورد سازمان مجاهدین خلق صادر شد، می‎گويد: "پس از علنی‌شدن جريان تغيير ايدئولوژی و ارتداد بخشی از اعضای مجاهدين، روحانيون و علمايی که در اين زمان از زندان‎های مختلف به بند يک اوين آورده شده‌بودند، در ارزيابي خود از وضعيت سازمان مجاهدين و تغييرات پيش آمده به اين نتيجه رسيدند که در حمايت مادی و معنوی، برخی از ايشان از سازمان مغبون شده‌اند... لذا ايشان در اوايل سال 1355 از جمله: منتظری، ربانی‌شيرازی، طالقانی، هاشمی‌رفسنجانی، انواری، لاهوتی... در اواخر 1354 به فکر چاره‌جويی افتادند و پس از بحث و تبادل نظر، درنهايت به فتوايی رسيدند.

اين فتوا که در خرداد 1355 صادر شد حاوی دو نکته‌ محوری بود: يکي تکفير کمونيست‌ها و نجس دانستن آنها، که براساس آن نشست و برخاست، هم‌سفرگی و هم‌غذا شدن با مارکسسيت‎ها حرام می‎شد. 

در محور دوم راجع به منافقین به اين نتيجه رسيده بودند، آنهايی که از اين سازمان تا حالا در مبارزه کشته و اعدام شده‌اند اگر آگاهانه به طرف مارکسيسم رفته‎اند، شهيد نيستند و نبايد اسم‌شان به‌عنوان شهيد برده شود و اگر ناآگاهانه به‌سوی کمونيسم رفته‌اند و کشته شده‎اند تاکنون درباره‌ آنها نظريی نمی‎توانيم بدهيم، ولي کسانی‌که الان ادامه‌دهنده‌ مسير گذشته هستند، جزء مسلمان‎ها نيستند و اگر کشته هم شوند، شهيد نيستند مگر اينکه ايدئولوژی خودشان را تغيير بدهند؛ و بايد تکليف خودشان را معلوم کنند و از کمونيست‎ها جدا شوند. قرار شد اين نظر و فتوا از بندی به بندی ديگر و از زندانی به زندانی ديگر به‌طور شفاهی نقل شود.»

برگرفته از کتاب "تاریخ شفاهی زندگی و مبارزات شهید مهدی عراقی.