"جنگ تریاک" در افغانستان
معاونت مبارزه با مواد مخدر وزارت داخله میگوید ۳۰ درصد جنگ در کشور، جنگ تریاک است.
خبرگزاری میزان - 
به گزارش سرویس بین الملل بازمحمد احمدی؛ معاون مبارزه با مواد مخدر این وزارت گفت مافیای مواد مخدر در کنار و از حامیان تروریسم و طالبان است و کشت و قاچاق مواد مخدر از منابع اصلی مخالفان مسلح محسوب می شود.
وی اظهار داشت: به خصوص در سال جاری درگیریها و ناامنیها در مناطق کشت و قاچاق مواد مخدر شدت یافته و این موضوع رابطه مافیای مواد مخدر و مخالفان مسلح را ثابت میسازد.
اکنون ۹۰ درصد کشت مواد مخدر در افغانستان در مناطق ناامن جنوب غرب و جنوب شرق کشور صورت میگیرد.
احمدی گفت: این موضوع، مبارزه با مواد مخدر را سخت میسازد و تلفات آنها را بالا میبرد.
او همچنین از کم شدن کمکهای جامعه جهانی در عرصه مبارزه با مواد مخدر انتقاد کرد و گفت: آنها تلاش دارند جامعه جهانی را قانع سازند که مواد مخدر چالشی برابر با تروریرم و فساد اداری در افغانستان است.
اظهارات احمدی نخستین مورد از اینگونه موضع گیری ها نیست و این به باور کارشناسان، آشکارا نشان می دهد که جنگ جاری در کشور، ابعاد فوق العاده پیچیده ای دارد.
جنگ جاری در افغانستان به ویژه در حوالی جنوب، شرق و بخش هایی از غرب کشور از همان ابتدا نوعی رقابت مستمر بر سر کنترل و سلطه طرف های درگیر بر مزارع حاصلخیز تریاک بوده است. این حقیقتی است که اکنون کمتر کسی نسبت به آن تردید دارد.
به عنوان نمونه، جنگ مهیب و خونینی که هم اکنون در هلمند جریان دارد، یک درگیری عادی میان تروریست هایی که در صدد سلطه بر مناطق تحت حاکمیت دولت مرکزی هستند، نیست؛ بلکه متاعی که در هلمند بر سر آن جنگ، جریان دارد در واقع چیزی نیست جز سرزمین های سودآور و منابع برکت خیز مواد مخدر.
در این میان، نیروهای امنیتی افغانستان و مردم ساکن سرزمین هایی که در آنها جنگ جریان دارد، قربانیان بی صدای این پیکار هولناک و خونین اند.
نیروهای امنیتی افغانستان در این روزها با ده ها شهید و زخمی، بیشترین آسیب ها را متحمل می شوند تا سنگرهای شان در ناد علی، سنگین و... سایر مناطق درگیر جنگ در هلمند را حفظ کنند و از سلطه کامل تروریست های پاکستانی و مزدوران محلی آنها پیشگیری نمایند؛ اما این ظاهر ماجراست.
این جنگ به باور کارشناسان، لایه های پنهان، پوشیده و ناشناخته فراوانی دارد که نیازمند واشکافی و تحلیل همه جانبه است. یکی از این لایه های مبهم، سکوت و تماشاگری نیروهای آمریکایی و ناتو در جنگ خونین هلمند است. آنها یا اساسا هیچ نقشی در این جنگ به نفع نیروهای امنیتی افغانستان بازی نمی کنند و یا هم گاهی اگر نقشی بر عهده می گیرند، کاملا نمایشی و غیر کاربردی و صرفا به منظور اقناع افکار عمومی منتقد و پرسشگر است و لاغیر.
گفتنی است، این نیروها حتی از ارائه کمک های نظامی و تسلیحاتی به نیروهای مبارز امنیتی در خطوط مقدم نبرد خونین و سنگین هلمند نیز امتناع می کنند و نیروهای امنیتی در بدترین شرایط ممکن و با حد اقل امکانات و تجهیزات در برابر نیروهای مجهز و مسلح تروریستی که تحت حمایت مستقیم و همه جانبه پاکستان قرار دارند، مبارزه و مقاومت می کنند.
اینها چیزی نیست که ناتو و نیروهای آمریکایی از آن باخبر نباشند؛ اما عملا کاری در این راستا انجام نمی دهند.
/
به گزارش سرویس بین الملل بازمحمد احمدی؛ معاون مبارزه با مواد مخدر این وزارت گفت مافیای مواد مخدر در کنار و از حامیان تروریسم و طالبان است و کشت و قاچاق مواد مخدر از منابع اصلی مخالفان مسلح محسوب می شود. وی اظهار داشت: به خصوص در سال جاری درگیریها و ناامنیها در مناطق کشت و قاچاق مواد مخدر شدت یافته و این موضوع رابطه مافیای مواد مخدر و مخالفان مسلح را ثابت میسازد.
اکنون ۹۰ درصد کشت مواد مخدر در افغانستان در مناطق ناامن جنوب غرب و جنوب شرق کشور صورت میگیرد.
احمدی گفت: این موضوع، مبارزه با مواد مخدر را سخت میسازد و تلفات آنها را بالا میبرد.
او همچنین از کم شدن کمکهای جامعه جهانی در عرصه مبارزه با مواد مخدر انتقاد کرد و گفت: آنها تلاش دارند جامعه جهانی را قانع سازند که مواد مخدر چالشی برابر با تروریرم و فساد اداری در افغانستان است.
اظهارات احمدی نخستین مورد از اینگونه موضع گیری ها نیست و این به باور کارشناسان، آشکارا نشان می دهد که جنگ جاری در کشور، ابعاد فوق العاده پیچیده ای دارد.
جنگ جاری در افغانستان به ویژه در حوالی جنوب، شرق و بخش هایی از غرب کشور از همان ابتدا نوعی رقابت مستمر بر سر کنترل و سلطه طرف های درگیر بر مزارع حاصلخیز تریاک بوده است. این حقیقتی است که اکنون کمتر کسی نسبت به آن تردید دارد.
به عنوان نمونه، جنگ مهیب و خونینی که هم اکنون در هلمند جریان دارد، یک درگیری عادی میان تروریست هایی که در صدد سلطه بر مناطق تحت حاکمیت دولت مرکزی هستند، نیست؛ بلکه متاعی که در هلمند بر سر آن جنگ، جریان دارد در واقع چیزی نیست جز سرزمین های سودآور و منابع برکت خیز مواد مخدر.
در این میان، نیروهای امنیتی افغانستان و مردم ساکن سرزمین هایی که در آنها جنگ جریان دارد، قربانیان بی صدای این پیکار هولناک و خونین اند.
نیروهای امنیتی افغانستان در این روزها با ده ها شهید و زخمی، بیشترین آسیب ها را متحمل می شوند تا سنگرهای شان در ناد علی، سنگین و... سایر مناطق درگیر جنگ در هلمند را حفظ کنند و از سلطه کامل تروریست های پاکستانی و مزدوران محلی آنها پیشگیری نمایند؛ اما این ظاهر ماجراست.
این جنگ به باور کارشناسان، لایه های پنهان، پوشیده و ناشناخته فراوانی دارد که نیازمند واشکافی و تحلیل همه جانبه است. یکی از این لایه های مبهم، سکوت و تماشاگری نیروهای آمریکایی و ناتو در جنگ خونین هلمند است. آنها یا اساسا هیچ نقشی در این جنگ به نفع نیروهای امنیتی افغانستان بازی نمی کنند و یا هم گاهی اگر نقشی بر عهده می گیرند، کاملا نمایشی و غیر کاربردی و صرفا به منظور اقناع افکار عمومی منتقد و پرسشگر است و لاغیر.
گفتنی است، این نیروها حتی از ارائه کمک های نظامی و تسلیحاتی به نیروهای مبارز امنیتی در خطوط مقدم نبرد خونین و سنگین هلمند نیز امتناع می کنند و نیروهای امنیتی در بدترین شرایط ممکن و با حد اقل امکانات و تجهیزات در برابر نیروهای مجهز و مسلح تروریستی که تحت حمایت مستقیم و همه جانبه پاکستان قرار دارند، مبارزه و مقاومت می کنند.
اینها چیزی نیست که ناتو و نیروهای آمریکایی از آن باخبر نباشند؛ اما عملا کاری در این راستا انجام نمی دهند.
/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *