تولید دوچرخههای چوبی در چین
گاهی میتوان وسیلههایی که به نظر از بین رفته و قابل استفاده نیستند را با اضافه کردن چند ابزار دوباره ساخت.
خبرگزاری میزان -
دیوید وانگ که دورگه امریکایی-چینی است، در ایالت ماساچوست تکنولوژی خوانده و بعد به کشور مادریاش آماده تا در رشته انسانشناسی ادامه تحصیل دهد. او ۶ سالی است در پکن زندگی میکند و فرهنگ دائما در حال تغییر آنجا را دوست دارد. اما نکتهای که در این مدت توجه او را جلب کرده، تعداد زیاد دوچرخههای رها شده در شهر بود، به طوریکه حتی در کوچهها مردم دوچرخههای قدیمی خودشان را به داخل سطل زباله میانداختند. وانگ در اینباره می گوید: «همه شهر مانند قبرستانی برای دوچرخهها شده بود!» او این دوچرخهها را جمع میکرده و به قول خودش از سرنوشتی که برایشان تعیین شه بوده، نجات میدهد، سپس با تعمیر مجدد آنها را بازسازی میکند.
اما وانگ یک روز دوچرخهای را پیدا میکند که به شدت آسیب دیده و به گفته خودش راه درمانی برای بدنه آن وجود نداشته است، همینجا بود که ایده تازهای به ذهنش رسید! در ذهنش درختان بامبو را دید که میتواند با شکل دادن از آنها برای بدنه دوچرخه استفاده کند.
او سه ماه روی این ایده کار کرد، با کارشناسها و افراد متخصص زیادی صحبت کرد تا بالاخره توانست اولین دوچرخه بامبویی خودش را تولید کند.
بعد از آن وانگ کاملا مطمئن شده بود که چوب بامبو حتی از فولاد هم برای ایمنی بهتر است و عملکرد بیشتری هم دارد. او حالا کارگاهی دارد که یک تیم در آن بر روی فرم و شکل بامبوها کار میکنند، بامبوها را هم از تایوان میآورند و روشهای نگهداری از این چوبها را به خوبی یاد گرفتهاند.
وانگ میگوید این دوچرخهها را برای فروش نمیسازد، او فقط به دنبال تغییر در نوع رفت و آمد و حمل و نقل روزانه مردم است و میخواهد با این کار کمی در فرهنگ جابهجایی مردم اثرگذار باشد.
/انتهای پیام/
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانههای داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای منتشر میشود.
به گزارش گروه فضای مجازی به نقل از مهر، روزگاری چین را به عنوان شهر پادشاه دوچرخهها میشناختند، زمانی که هنوز ماشینها با چهار چرخ خیلی فراگیر نبود. اما به نظر میرسد حالا یک جوان چینی دلش میخواهد شهرش باز هم به روزهای با دوچرخه برگردد.
دیوید وانگ که دورگه امریکایی-چینی است، در ایالت ماساچوست تکنولوژی خوانده و بعد به کشور مادریاش آماده تا در رشته انسانشناسی ادامه تحصیل دهد. او ۶ سالی است در پکن زندگی میکند و فرهنگ دائما در حال تغییر آنجا را دوست دارد. اما نکتهای که در این مدت توجه او را جلب کرده، تعداد زیاد دوچرخههای رها شده در شهر بود، به طوریکه حتی در کوچهها مردم دوچرخههای قدیمی خودشان را به داخل سطل زباله میانداختند. وانگ در اینباره می گوید: «همه شهر مانند قبرستانی برای دوچرخهها شده بود!» او این دوچرخهها را جمع میکرده و به قول خودش از سرنوشتی که برایشان تعیین شه بوده، نجات میدهد، سپس با تعمیر مجدد آنها را بازسازی میکند.
اما وانگ یک روز دوچرخهای را پیدا میکند که به شدت آسیب دیده و به گفته خودش راه درمانی برای بدنه آن وجود نداشته است، همینجا بود که ایده تازهای به ذهنش رسید! در ذهنش درختان بامبو را دید که میتواند با شکل دادن از آنها برای بدنه دوچرخه استفاده کند.
او سه ماه روی این ایده کار کرد، با کارشناسها و افراد متخصص زیادی صحبت کرد تا بالاخره توانست اولین دوچرخه بامبویی خودش را تولید کند.
بعد از آن وانگ کاملا مطمئن شده بود که چوب بامبو حتی از فولاد هم برای ایمنی بهتر است و عملکرد بیشتری هم دارد. او حالا کارگاهی دارد که یک تیم در آن بر روی فرم و شکل بامبوها کار میکنند، بامبوها را هم از تایوان میآورند و روشهای نگهداری از این چوبها را به خوبی یاد گرفتهاند.
وانگ میگوید این دوچرخهها را برای فروش نمیسازد، او فقط به دنبال تغییر در نوع رفت و آمد و حمل و نقل روزانه مردم است و میخواهد با این کار کمی در فرهنگ جابهجایی مردم اثرگذار باشد.
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانههای داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای منتشر میشود.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *