"صلح افغانستان" در گرو تعیین جایگاه و مواضع خارجیها
با آخرین موضعگیری طالبان که شباهتهای نیز با مواضع پیشین این گروه علیه روند صلح دارد، زمان آن فرا رسیده تا مسئله مصالحه با طالبان و جایگاه و موضع آمریکا و نظامیان خارجی در کشور تعریف شود.
خبرگزاری میزان - 
به گزارش سرویس بین الملل طالبان با انتشار اعلامیهای روند مذاکرات صلح با دولت افغانستان را تکذیب کرده و گفته تا زمان خروج نظامیان خارجی از این کشور مذاکرات صلح روند بیمعنا و جعلی خواهد بود.
"ذبیحالله مجاهد" سخنگوی گروه طالبان در این اعلامیه گفته که دولت افغانستان در مرحله نخست اقدام به اخراج نظامیان خارجی کند، زیرا روند صلح بدون خروج این نظامیان از خاک افغانستان معنایی ندارد.
وی خاطرنشان کرده که دولت افغانستان وقت خود را برای صلح با طالبان ضایع نکند، زیرا تا حضور نظامیان خارجی در افغانستان، جنگ ادامه داشته و تلاش دولت کابل برای آوردن صلح جز ضایع کردن وقت، چیزی دیگری نیست.
در حالیکه عدهای به متلاشی شدن و از همگسیختگی گروه طالبان پس از مرگ "ملامحمد منصور" معتقدند، اما سخنگوی این گروه به وحدت و یکپارچگی تاکید کرده و گفته که هر چند از مرگ رهبر دوم طالبان صدمه دیدهایم، اما این موضوع سبب شکاف و گسست در صفوف طالبان نمیشود.
این اعلامیه پس از اظهارات اخیر "سرتاج عزیز" مشاور امور خارجی نخست وزیر پاکستان مبنی بر عدم مذاکره طالبان با دولت کابل و اراده این گروه بر ادامه جنگ، منتشر شده است.
پیش از این نیز مشاور امور خارجی نخست وزیر پاکستان گفته بود که پاکستان نمیتواند برای آوردن صلح در افغانستان، در خاک خودش جنگ را آغاز کند.
فرصتهایی که تلف شد و تلاشهای دولت را نقش برآب کرد
در حالیکه گروه طالبان پس از یک دور شکست 3 ساله در افغانستان، از سال 2005 به این طرف دوباره به سربازگیری در روستاها پرداخته و سبب ناامنی روزافزون میشد، اما دولتهای کابل و واشنگتن به جای مبارزه و نابودی این گروه، راه صلح و سازش را پیش گرفتهاند.
پس از سالها تلاش دولت افغانستان برای مصالحه، امتیازدهیهای یک طرفه، رهایی صدها شبهنظامی از زندانها و مخارج هنگفت مالی در روند صلح و مذاکرات صلحخواهانه، اکنون این موضع طالبان یک ضرر بزرگ و شکست استراتژیک برای دولت افغانستان در راه صلح به حساب میآید.
هر چند از همان ابتدا روحیه صلح و سازش در طالبان محسوس نبود و این گروه همزمان با شرکت در مذاکرات، حملات انتحاری سازماندهی کرده و با قاطعیت علیه نیروهای افغانستانی میجنگیدند؛ اما دولت افغانستان بیباکانه جنگجویان طالبان را با نامهای برادر و مخالف سیاسی از زندانها رها کرده و با امتیازدهی فراوان آنها را تشویق به مصالحه میکردند.
طی سالیان متمادی، میلیونها دلار برای تأمین صلح از راه مذاکره هزینه شده و سالها شورای عالی صلح میلیونها دلار را بدون هیچ دستاوردی ملموس و سرنوشتسازی مصرف کرده است.
با پیام اخیر گروه طالبان و مردود خواندن روند صلح از سوی آنها، تمام تلاشهای دولت افغانستان نقش بر آب شده و عمر شورای عالی صلح بیثمر به پایان رسیده است.
اینکه دولت افغانستان پس از این چه مواضعی علیه طالبان اتخاذ خواهد کرد و مسئله شورای عالی صلح چه خواهد شد، معلوم نیست، اما باید برای تاَمین امنیت و صلح، استراتیژی کنونی را تغییر داده و راه دیگری در پیش گرفت.
تعیین جایگاه و موضع جنجالی خارجیها
دولت افغانستان درهای زیادی را برای تأمین صلح زده و تلاشهای زیادی در این راه به خرج داده، اما هیچ نشانهای از صلح و برنامهای طالبان برای آتش بس دیده نشده و برعکس جنگ و کشتار غیرنظامیان بیشتر نیز شده است.
طالبان حضور آمریکا و نظامیان خارجی را مانع صلح در افغانستان عنوان کرده و همیشه خروج آنها را پیش شرط مذاکرات صلح با دولت افغانستان گذاشته است.
گروه طالبان بارها به صورت مستقیم بیان کرده تا زمانی آمریکا و نظامیان خارجی در افغانستان حضور داشته باشند، با دولت افغانستان صلح نکرده و ادامه راه را با جنگ پیش خواهد رفت.
به همین ترتیب، با اعلام آمادگی حزب اسلامی برای مذاکره، دولت با تمام توان جواب مثبت داده و پس از ماهها چانهزنی و قبول شرطهای این حزب، بالاخره حزب اسلامی نیز به خروج آمریکا و نظامیان خارجی تاکید کرده و آن را شرط اصلی خود در پیوستن به صلح گذاشته است.
این مواضع گروهها و احزاب مخالف دولت، برای تامین امنیت و برقراری صلح و ثبات در افغانستان 2 راه بیش برای دولت کابل وجود ندارد.
اول اینکه آمریکا و نظامیان خارجی را از افغانستان خارج کند، تا مانع اصلی مذاکرات صلح با گروه طالبان و حزب اسلامی برداشته شده و آنها وارد مذاکرات عملی صلح با دولت افغانستان شود.
در این صورت هیچ بهانه برای گروه طالبان و حزب اسلامی باقی نمانده و احتمالاً آنها وارد مذاکرات مستقیم با دولت افغانستان خواهند شد.
به نظر میرسد که یگانه راه، مبارزه و جنگ است، در صورت عدم خروج آمریکا و نظامیان خارجی از افغانستان، دولت کابل راه مبارزه و پرداختن مقابله به مثل علیه طالبان را در پیش گیرد.
تضییع وقت و انجام مخارج هنگفت به بهانه صلح برای مردم افغانستان غیر قابل تحمل و نابخشودنی بوده و مردم تحمل این همه کشتار و ناامنی روزافزون را ندارند، لذا باید مسئله یک طرفه حل شود.
/
به گزارش سرویس بین الملل طالبان با انتشار اعلامیهای روند مذاکرات صلح با دولت افغانستان را تکذیب کرده و گفته تا زمان خروج نظامیان خارجی از این کشور مذاکرات صلح روند بیمعنا و جعلی خواهد بود. "ذبیحالله مجاهد" سخنگوی گروه طالبان در این اعلامیه گفته که دولت افغانستان در مرحله نخست اقدام به اخراج نظامیان خارجی کند، زیرا روند صلح بدون خروج این نظامیان از خاک افغانستان معنایی ندارد.
وی خاطرنشان کرده که دولت افغانستان وقت خود را برای صلح با طالبان ضایع نکند، زیرا تا حضور نظامیان خارجی در افغانستان، جنگ ادامه داشته و تلاش دولت کابل برای آوردن صلح جز ضایع کردن وقت، چیزی دیگری نیست.
در حالیکه عدهای به متلاشی شدن و از همگسیختگی گروه طالبان پس از مرگ "ملامحمد منصور" معتقدند، اما سخنگوی این گروه به وحدت و یکپارچگی تاکید کرده و گفته که هر چند از مرگ رهبر دوم طالبان صدمه دیدهایم، اما این موضوع سبب شکاف و گسست در صفوف طالبان نمیشود.
این اعلامیه پس از اظهارات اخیر "سرتاج عزیز" مشاور امور خارجی نخست وزیر پاکستان مبنی بر عدم مذاکره طالبان با دولت کابل و اراده این گروه بر ادامه جنگ، منتشر شده است.
پیش از این نیز مشاور امور خارجی نخست وزیر پاکستان گفته بود که پاکستان نمیتواند برای آوردن صلح در افغانستان، در خاک خودش جنگ را آغاز کند.
فرصتهایی که تلف شد و تلاشهای دولت را نقش برآب کرد
در حالیکه گروه طالبان پس از یک دور شکست 3 ساله در افغانستان، از سال 2005 به این طرف دوباره به سربازگیری در روستاها پرداخته و سبب ناامنی روزافزون میشد، اما دولتهای کابل و واشنگتن به جای مبارزه و نابودی این گروه، راه صلح و سازش را پیش گرفتهاند.
پس از سالها تلاش دولت افغانستان برای مصالحه، امتیازدهیهای یک طرفه، رهایی صدها شبهنظامی از زندانها و مخارج هنگفت مالی در روند صلح و مذاکرات صلحخواهانه، اکنون این موضع طالبان یک ضرر بزرگ و شکست استراتژیک برای دولت افغانستان در راه صلح به حساب میآید.
هر چند از همان ابتدا روحیه صلح و سازش در طالبان محسوس نبود و این گروه همزمان با شرکت در مذاکرات، حملات انتحاری سازماندهی کرده و با قاطعیت علیه نیروهای افغانستانی میجنگیدند؛ اما دولت افغانستان بیباکانه جنگجویان طالبان را با نامهای برادر و مخالف سیاسی از زندانها رها کرده و با امتیازدهی فراوان آنها را تشویق به مصالحه میکردند.
طی سالیان متمادی، میلیونها دلار برای تأمین صلح از راه مذاکره هزینه شده و سالها شورای عالی صلح میلیونها دلار را بدون هیچ دستاوردی ملموس و سرنوشتسازی مصرف کرده است.
با پیام اخیر گروه طالبان و مردود خواندن روند صلح از سوی آنها، تمام تلاشهای دولت افغانستان نقش بر آب شده و عمر شورای عالی صلح بیثمر به پایان رسیده است.
اینکه دولت افغانستان پس از این چه مواضعی علیه طالبان اتخاذ خواهد کرد و مسئله شورای عالی صلح چه خواهد شد، معلوم نیست، اما باید برای تاَمین امنیت و صلح، استراتیژی کنونی را تغییر داده و راه دیگری در پیش گرفت.
تعیین جایگاه و موضع جنجالی خارجیها
دولت افغانستان درهای زیادی را برای تأمین صلح زده و تلاشهای زیادی در این راه به خرج داده، اما هیچ نشانهای از صلح و برنامهای طالبان برای آتش بس دیده نشده و برعکس جنگ و کشتار غیرنظامیان بیشتر نیز شده است.
طالبان حضور آمریکا و نظامیان خارجی را مانع صلح در افغانستان عنوان کرده و همیشه خروج آنها را پیش شرط مذاکرات صلح با دولت افغانستان گذاشته است.
گروه طالبان بارها به صورت مستقیم بیان کرده تا زمانی آمریکا و نظامیان خارجی در افغانستان حضور داشته باشند، با دولت افغانستان صلح نکرده و ادامه راه را با جنگ پیش خواهد رفت.
به همین ترتیب، با اعلام آمادگی حزب اسلامی برای مذاکره، دولت با تمام توان جواب مثبت داده و پس از ماهها چانهزنی و قبول شرطهای این حزب، بالاخره حزب اسلامی نیز به خروج آمریکا و نظامیان خارجی تاکید کرده و آن را شرط اصلی خود در پیوستن به صلح گذاشته است.
این مواضع گروهها و احزاب مخالف دولت، برای تامین امنیت و برقراری صلح و ثبات در افغانستان 2 راه بیش برای دولت کابل وجود ندارد.
اول اینکه آمریکا و نظامیان خارجی را از افغانستان خارج کند، تا مانع اصلی مذاکرات صلح با گروه طالبان و حزب اسلامی برداشته شده و آنها وارد مذاکرات عملی صلح با دولت افغانستان شود.
در این صورت هیچ بهانه برای گروه طالبان و حزب اسلامی باقی نمانده و احتمالاً آنها وارد مذاکرات مستقیم با دولت افغانستان خواهند شد.
به نظر میرسد که یگانه راه، مبارزه و جنگ است، در صورت عدم خروج آمریکا و نظامیان خارجی از افغانستان، دولت کابل راه مبارزه و پرداختن مقابله به مثل علیه طالبان را در پیش گیرد.
تضییع وقت و انجام مخارج هنگفت به بهانه صلح برای مردم افغانستان غیر قابل تحمل و نابخشودنی بوده و مردم تحمل این همه کشتار و ناامنی روزافزون را ندارند، لذا باید مسئله یک طرفه حل شود.
/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *