روایتی از یک درگیری و بازخوانی بیانات رهبری درباره ضرورت حفظ شئونات اخلاقی در خانه ملت

- گروه سیاسی: خلیل آقایی معاون پارلمانی وزارت جهاد کشاورزی در جلسه امروز مجلس شورای اسلامی هنگام نطق محمدعلی پورمختار نماینده مردم کبودرآهنگ، با عزت‌الله یوسفیان‌ملا نماینده مردم آمل، بر سر موضوعی درگیری لفظی پیدا کرد که به‌دنبال این درگیری، آقایی یقه‌اش را با فریاد و عصبانیت پاره کرد.


در این هنگام نمایندگان به دور آقایی جمع شدند و یکی از نمایندگان نیز قصد داشت با گرفتن دستش جلوی دهان وی، او را آرام کند، اما قضیه پیچیده‌تر از این بود و بالاخره نمایندگان وی را به بیرون صحن مجلس هدایت کردند. علی مطهری که ریاست جلسه را به‌عهده داشت از جهانبخش محبی‌نیا نماینده مردم شاهین‌دژ در مجلس خواست که اوضاع را سر و سامان دهد.


رهبر فرزانه انقلاب در 24 خرداد 91 در دیدار با نمایندگان مجلس نهم در رابطه با ضرورت حفظ شئونات اخلاقی و اسلامی توسط نمایندگان مجلس، بیاناتی را ایراد فرموده بودند.
 
معظم له در آن دیدار فرمودند: من قبلاً به برخى از نمایندگان محترم این نكته را عرض كرده‌ام، حالا هم چون همه‌ شما تشریف دارید، به شما هم میگویم: مجلس جاى گفتگوى حكیمانه و خردمندانه است. شما یك حرفى می زنید، استدلالى دارید، استدلالتان را ذكر می كنید؛ بعد نفر بعدى مى‌آید، می گوید به این دلیل، حرف ایشان غلط است، استدلالشان غلط است؛ بالاخره مجموعه همه یا به این رأى می دهد یا به آن رأى نمی دهد؛ این درست.

اگر چنانچه وقتى شما دارید حرف می زنید، دیگرى مثلاً شروع كند به دست زدن یا هیاهو كردن، براى اینكه صداى شما به گوش آن مستمع نرسد، این كار، كار حكیمانه است؟ كار خردمندانه است؟ این عادت باید در مجلس ریشه‌كن شود كه وقتى یك نماینده‌اى دارد حرف می زند، یا یك وزیرى، یك مسئول دولتى‌اى دارد حرف می زند، از یك گوشه‌ مجلس چهار نفر شروع كنند یك صدائى در آوردن! این خیلى چیز بدى است.

متأسفانه در مجلس هشتم این بود؛ من نمی دانم حالا در مجلس هفتم هم بود یا نه. من اوّلى كه با این قضیه برخورد كردم، حیرت كردم: مگر چنین چیزى ممكن است؟ دیدیم بله، هم ممكن است، هم واقع است! در مجلس اتفاق افتاده. مجلس جاى این حرفها نیست. بله، در اجتماعات عمومى، مردم عامى ممكن است از این كارها بكنند؛ یكى مى‌آید حرف می زند، دیگرى صدائى در مى‌آورد. در تاریخ، همیشه هم از این كارها بوده.

در قرآن هست كه: «و هم ینهون عنه و ینئون عنه»؛ (انعام آیه 26) وقتى پیغمبر حرف میزد، یك عده‌اى نمی گذاشتند صدا به گوش دیگران برسد؛ هیاهو می كردند. اما این باب جمهورى اسلامى نیست؛ آن هم در مجلس شوراى اسلامى. مجلس شوراى اسلامى جاى حرف است. طرف كاملاً حرفش را بزند، تمام كند؛ بعد اگر حرفش غلط است، غیرمنطقى است، جنابعالى وارد شوید، استدلال كنید، بگوئید نخیر، این حرف آقا هیچ منطقى ندارد، هیچ مبنائى ندارد؛ ردش كنید. این كار اشكال ندارد.