تغییرات «مجله تئاتر» بدون تغییر مجری و منتقد

: تهیه‌کننده برنامه «مجله تئاتر» در آستانه تغییرات این برنامه پس از ماه رمضان، این تغییرات را بر مبنای تغییر دکور و شکل آیتم‌ها دانست و گفت مجری و منتقد ثابت برنامه به عنوان برند برنامه ثابت خواهد ماند.

به گزارش ، نیما دهقان از سال 89 وظیفه تهیه کنندگی تنها برنامه تئاتری تلویزیون را بر عهده دارد. «مجله تئاتر» تا امروز میزبان بسیاری از اهالی تئاتر بوده و توانسته نقد و بررسی سیاست‌‌ها، برنامه‌ها، اتفاقات و اجراها را پوشش دهد. به بهانه تغییراتی که قرار است بعد از ماه رمضان در «مجله تئاتر» اتفاق بیفتد، به همین خاطر دهقان در توضیح اتفاقات تازه این برنامه با سایت ایران تئاتر گفت‌وگویی انجام داد.
-    ظاهرا قرار است برنامه «مجله تئاتر» بعد از ماه رمضان با شکل و شمایل تازه‌ای پخش شود.
به طور کلی دکور برنامه و شکل آیتم‌ها تغییر می‌کند، اما چون در حال طراحی و انجام این تغییرات هستیم، اطلاع‌رسانی را برای دو روز مانده به شروع برنامه گذاشته‌ایم.
-    اتفاقا یکی از سوالاتی که می‌خواستم مطرح کنم در مورد دکور نامناسب برنامه بود.
قطعا دکور برنامه به طور کامل تغییر می‌کند.
-    آیا مجری برنامه مثل قبل منوچهر اکبرلو خواهد بود؟
بله. چون به نظرم در شرایط فعلی آقای اکبرلو بهترین گزینه برای اجرای این برنامه است.
-    می‌توانید در ارتباط با دلایل این انتخاب و ویژگی‌های اجرای منوچهر اکبرلو توضیحات بیشتری بدهید؟
آقای اکبرلو اطلاعات جامع و تاریخی کاملی از فضا و شرایط تئاتر دارد. نکته مهم‌تر این است که نگاه قطبی و نگرش حزبی و خاصی هم ندارد و در تئاتر کاملا آدم بی‌طرفی است و وابسته به هیچ نگاه هنری هم نیست. یعنی همه نگاه‌ها را می‌بیند. برای همین من پای ایشان می‌ایستم. کسی که در این برنامه به عنوان مجری حضور دارد، طبیعی است باید به اصل مطلب در تئاتر و واکاوی‌های این عرصه و دغدغه‌های صنفی بپردازد و از پرداختن به حواشی خودداری کند.
-    مخاطب هدف در برنامه «مجله تئاتر» چه کسانی هستند؟ عامه مردم یا تنها اهالی تئاتر و دوست‌داران هنر نمایش؟
این برنامه از شبکه چهار که شبکه فرهیختگان است پخش می‌شود. اولویت اول این برنامه این است که به مسائل صنفی هنرمندان بپردازد. طبیعی است مخاطب اول ما هنرمندان تئاتر هستند که بتوانند نظرات، انتقادات و پیشنهادات خود را از طریق این برنامه به گوش دیگران برسانند. سعی می‌کنیم در وهله بعدی مخاطبان دیگر را هم جذب کنیم.،یعنی آن‌هایی که به صورت گذری کانال‌های تلویزیون را عوض می‌کنند. مثلا در بخش نقد نمایش‌ها ما می‌دانیم که در 15 دقیقه نمی‌شود نمایشی را نقد کرد، اما در همان زمان سعی می‌کنیم به مردم اطلاع‌رسانی کنیم که این نمایش در حال حاضر در کدام سالن اجرا می‌شود. سعی می‌کنیم مردم را با داستان نمایش و بازیگران آن آشنا کنیم تا تصمیم بگیرند که کدام کار را ببینند. همچنین با کمک تیزرهایی که در برنامه پخش می‌شود، عامه مردم می‌توانند تئاتر مورد علاقه‌شان را انتخاب کنند.
-    زمان زیادی از برنامه را هم به پخش این تیزرها اختصاص می‌دهید.
زمانی که سال 89 «مجله تئاتر» را شروع کردم، زمان معرفی نمایش‌های روی صحنه یک دقیقه بود که با عکس‌ها این معرفی انجام می‌شد، اما کم کم گروه‌ها به ساخت تیزر مشغول شدند و الان 30 دقیقه از برنامه به پخش این تیزرها اختصاص پیدا می‌کند. به نوعی می‌توانیم بگوییم برنامه «مجله تئاتر» صنعت تیزرسازی نمایش‌ها را به راه انداخت. الان هر نمایشی که اجرا می‌رود، عوامل آن حتما یک تیزر می‌سازند و  به مجله تئاتر می‌دهند. این مساله فقط مخصوص نمایش‌های تهران نیست. گروه‌های شهرستانی هم تیزر اجراهایشان را برای معرفی در برنامه به دست ما می‌رسانند.
-    آیا در اتاق فکر برنامه «مجله تئاتر» به صورت جدی به جذب مخاطب عام فکر شده یا خیر؟
ما در 90 دقیقه قرار است دغدغه‌های تئاتری‌ها را مطرح کنیم و طبیعی است بیشتر مخاطبان این برنامه دانشجویان و هنرمندان تئاتر هستند. ما تلاش می‌کنیم تئاتر معرفی شود و مردم برای دیدن آن به سالن‌های نمایش بروند. با گزارش‌های متعدد مردم متوجه شوند کدام تئاتر خوب است و کدام بد. اما مبنای «مجله تئاتر» و وظیفه اصلی آن این نیست که ما بخواهیم سالن‌های تئاتر را پر کنیم. این کار بر عهده اداره کل هنرهای نمایشی است که باید با تبلیغات، سالن‌های تئاتر را پر کند. ما کمک می‌کنیم به اینکه تئاتر در میان مردم بیشتر شناخته شود و تمایل بیشتری برای دیدن تئاتر پیدا کنند. رسالت شبکه چهار بررسی آن چیزی است که در عرصه نمایش اتفاق می‌افتد.
-    چرا منتقد برنامه ثابت است؟ فکر نمی‌کنید تنوع منتقدان می‌تواند نگاه‌های متنوع‌تری را در برنامه ایجاد کند؟
چرا ما باید 10 نفر منتقد داشته باشیم؟ در تمام دنیا وقتی یک مجری و منتقد بِرَند برنامه‌ای می‌شوند و قرار است کارگردان‌ها روبه‌روی آن‌ها بنشینند، نگاه آن منتقد و مجری برای کارگردان مهم می‌شود. البته من به تعدد منتقدان در برنامه فکر کردم، اما صادقانه بگویم خیلی از دوستانی که ما از آن‌ها دعوت می‌کنیم اصلا به «مجله تئاتر» نمی‌آیند.
-    چرا؟
 چون دوست ندارند بعضی از کارها را نقد کنند  یا نسبت به بعضی دیگر از کارها هم گارد می‌گیرند. منتقد باید منصف باشد و بگوید من می‌روم کاری را می‌بینم و بعد با کارگردان آن گفت‌وگو می‌کنم تا به کار کمک کنم. در کل کشور ما اگر 50 منتقد خوب باشد و من بخواهم از همه این 50 نفر استفاده کنم، برنامه دیگر نظم کافی ندارد و نمی‌تواند روی یک سری از اصول استوار باشد. این طوری همه کارگردان‌ها می‌دانند با همین یک نفر آدم ثابت طرف هستند و برنامه هم دچار شلختگی نمی‌شود.
-    تا به حال کارگردانی از شما تقاضا کرده فلان منتقد روبه‌رویش بنشیند؟
نه پیش نیامده است. انتقاد به برنامه خیلی خوب است من نمی‌گویم برنامه ما صددرصد بدون اشکال است و نقدی به آن وارد نیست. اصلا این اقتضای هنر است که سلایق متفاوت را در بر می‌گیرد. اما من می‌گویم همین الان پنج منتقد و مجری انتخاب کنید که در برنامه بگذارم و کسی به این افراد نقد نداشته باشد. باز هم به آن چند نفر انتقاد وارد است.
-    خیلی وقت‌ها مهمانان «مجله تئاتر» صرفا در مورد نمایش صحبت نمی‌کنند. این خواسته شماست؟
ما در برنامه دست و بال هنرمندان را نمی‌بندیم که حتما در مورد فلان موضوع حرف بزنید. مثلا ما به هنرمندان می‌گوییم که دغدغه روز شما چیست بیایید در مورد همان دغدغه مورد نظر خودتان حرف بزنید. این برنامه برای یک فرد نیست و برای همه است و همه باید در آن شرکت کنند. من تا جایی که بتوانم بستری را فراهم می‌کنم که مورد پسند همه واقع شود.
-    تا به حال پیش آمده کسی را به عنوان مهمان در برنامه دعوت کنید و نیاید؟
بله خیلی. بعضی‌ها هم می‌آیند و حرف‌هایی که باید را نمی‌زنند، بعضی دیگر هم می‌آیند و خوب حرف می‌زنند.
-    دلیلی برای نیامدنشان دارند؟
 می‌گویند دوست ندارند. برنامه زمانی خوب می‌شود که مهمان‌ها خوب حرف بزنند و دغدغه‌ها‌یشان را مطرح کنند. جایی «مجله تئاتر» خوب دیده شده که تئاتری‌ها آمده‌اند و حرف‌های خودشان را زده‌اند. من خیلی تلاش می‌کنم هنرمندان را دعوت کنم اما تا به حال موفق نشده‌ام برخی را متقاعد کنم در برنامه حاضر شوند.
-    پربیننده‌ترین برنامه‌تان کدام بود؟
پرمخاطب ترین برنامه ما که حجم پیامک‌هاش هم خیلی زیاد بود، برنامه‌ای با حضور مرحوم سعدی افشار بود. او به سختی خاطره تعریف کرد و برنامه هم به نوعی بزرگداشتی برای ایشان بود. حضور افشار اصلا به نمایش روحوضی کمکی نکرد و تنها بازخوانی خاطراتش بود. حتی شاید به تئاتر هم خیلی مربوط نمی‌شد، اما مردم این برنامه را خیلی دوست داشتند.
-    امیدواریم این برنامه با تغییرات تازه و با همراهی اهالی تئاتر، رنگ و بوی بهتری بگیرد.
در پایان من دوست دارم به نکته‌ای اشاره کنم. در بیست و نهمین جشنواره تئاتر فجر آقای رومئو کاستولوچی برای برپایی کارگاهی به ایران آمد. او همچنین نمایشی را در تالار وحدت اجرا کرد. کاستولوچی هنرمند بزرگ و تاثیرگذاری در دنیا و برای هر جشنواره‌ای اعتبار است. من توجه دوستان تئاتری‌ام را به نوع نگاه این فرد جلب می‌کنم. من به عنوان تهیه‌کننده برنامه «مجله تئاتر» پایان کارگاهی که با او داشتیم، با ترس و لرز رفتم پیش کاستولوچی و خواهش کردم در برنامه تلویزیونی که در مورد تئاتر است، حضور پیدا کند. آماده بودم او بگوید نه و ما را مسخره کند. اما با جدیت تمام پرسید: «فکر می‌کنید من لیاقتش را دارم بیایم؟» من هم گفتم: «حضور شما در این برنامه برای ما افتخار است.» هزار مدل نقشه کشیده بودم او را راضی کنم به نحوی به برنامه بیاید و در همان دعوت اول او پاسخم را داد. تا این‌جا خوشحال بودم اما جایی به فکر فرو رفتم که به برنامه آمد و به من گفت نیما حضور من در این برنامه برایم حکم اجرای تئاتر را دارد. واقعا نوع نگاه این هنرمند به برنامه‌ای تئاتری می‌تواند آدم را به فکر فرو ببرد.