سهیلی: مردم را با فیلم‌هایمان عصبانی نکنیم

: سعید سهیلی کارگردان فیلم «کلاشینکف» در برنامه هفت گفت: ما می‌توانیم طنز تلخ نشان دهیم اما موظفیم که مردم را عصبانی نکنیم.

به گزارش ، برنامه سینمایی هفت درآخرین جمعه ماه مبارک رمضان میزبان سعید سهیلی و اندیشه فولادوند؛ دو تن ازعوامل فیلم در حال اکران کلاشینکف و منوچهر محمدی، پرویز شیخ طادی و محمد خزاعی در میزگرد بررسی نقش سینما در بیان مظلومیت‌های مسلمانان بود.

هنرمندان ایرانی در صحنه هستند

بنا بر این گزارش،محمود گبرلو در سرمقاله برنامه این هفته هفت با اشاره به جمعه پایانی ماه رمضان و روز جهانی قدس و فجایع و اتفاقات اخیر در غزه گفت: این روزها همانطور که مردم ایران بی‌عدالتی علیه وحشی‌گری را فریاد می‌زنند، هنرمندان ایرانی هم در صحنه هستند و پیوند خودشان را با هویت و عقیده این سرزمین به نمایش می‌گذارند  چرا که سینمای ایران همیشه با مردم بوده است و سینما و سینماگر ایرانی نزد مردم جایگاه والایی دارند. هنرمند ایرانی فرزند همین ملت است و به همین خاطر است که همیشه و همواره پیوند سینماگر ایرانی با باورهای این ملت بهترین نتایج را برای سینمای نجیب ایران رقم زده است.
گبرلو بیان داشت: امیدواریم روزی زبان مشترکی به نام سینما به فریاد این ملت بدل شود و دنیا بتواند بغض‌های ملتی را که از  آرمان، عدالت و اصالت سخن می‌گوید، فریاد کند. برای رسیدن به  این هدف باید کمک کرد تا سینمای ما ابتدا بتواند با قدرت تاثیرگذاری حداکثری بر مردم جامعه خود جای هر رسانه ی مهاجم دیگری را بگیرد.
سردبیر هفت اظهار داشت: سینمای ایران می‌تواند با ارزش گذاری به باورهای عمومی مردم بیش از پیش به درون خانواده‌های ایرانی نفوذ کند و به جای سرک کشیدن در سفارشات فرنگی دیگران، به ریشه‌ها و باورهای خود رجوع کند تا پرده نقره‌ای به واسطه‌ای برای رهاشدن نسل‌های مختلف از خودبیگانگی و رسیدن به این نگاه آرمانی تبدیل شود.

تصاویر اختصاصی حضور اهالی سینما در راهپیمایی روز قدس

پخش تصاویر اختصاصی حضور اهالی سینما در راهپیمایی روز قدس و گفت‌وگوهایی با هنرمندان و مدیران سینمایی در این زمینه در محافلی که پیش از روز قدس برگزار شده بود، بخش دیگر «هفت» را تشکیل می‌داد.

از هفت تا هفت نیز از دیگر بخش های برنامه هفت شب گذشته بود که مطابق روال برنامه‌های پیشین این مجله تصویری به رویداد های سینمایی ایران در طول هفته ای که گذشت پرداخت و از اقدام بنیاد فارابی برای اکران فیلم های خاطره‌انگیز کودکان در سینماهای ایران، افطاری‌های مجامع سینمایی در ماه رمضان تا اعتراض اهالی سینما علیه فجایع غزه و اکران چند فیلم‌های ایرانی در جشنواره‌های مختلف خارجی را در درون خود جا داد.
اما بخش اول گفت‌وگو در این برنامه، به فیلم در حال اکران کلاشینکف و سعید سهیلی کارگردان، نویسنده و تهیه کننده این اثر و اندیشه فولادوند بازیگر اختصاص داشت.

سهیلی: موظفیم که مردم را عصبانی نکنیم

سعید سهیلی دراین گفتگو پیش از هر سخنی، صحبت خود را با نفرین و اظهار تاسف برای عاملان فجایع خونین غزه و دعا برای رهایی مردم مظلوم و بازگشت آرامش به غزه آغاز کرد و در ادامه در توضیح عدالت خواهی و نمود آن در فیلم های خود گفت: به دلایل مختلفی فیلم سازی را ادامه می‌دهم و فیلم می‌سازم که دونمونه از این دلایل را می توان در شاد کردن مردم و بیان عدالت خلاصه کرد. دو فیلم اخیر من گشت ارشاد و کلاشینکف هم دارای هسته است و هم پوسته ، که هردو آنها هسته‌های تلخی دارند. اما آنچه که مردم با آن ارتباط برقرار می کنند و بدان می خندند پوسته آن است که مردم نیز به این پوسته وشاد بودن احتیاج دارند.
وی همچنین اذعان داشت: ما می‌توانیم طنز تلخ نشان دهیم اما موظفیم که مردم را عصبانی نکنیم. حتی کسانی که فیلم کمدی می‌سازند نیز دغدغه مردم را دارند. اگرچه که در این میان فیلمسازانی وجود دارند که شهرت و پول برایشان در اولویت باشد اما اکثریت فیلمسازان ما دردشان، درد مردم است.
کارگردان فیلم گشت ارشاد اظهار داشت: خیلی از فیلم‌های حال حاضر، فیلم های خوبی هستند اما سینما نیستند و برای ذات، استاندارد و مدیوم سینما مناسب نیستند. سینما قهرمان، ضد قهرمان، خوب، بد، زشت، اوج و حضیض، گره و پایان و از همه مهمتر قصه می‌خواهد. اما بسیاری از فیلم‌های موجود تنها فیلم های خوبی هستند که می توان آنها را در خانه دید و این موضوع نیز سبب می‌شود از سینما دور شویم.
سهیلی بیان کرد:  زیبا فیلم ساختن و اینکه که برای دل خود فیلم بسازیم ایرادی ندارد اما زمانی که روی پرده سینما به اکران در می‌آید، مردم خیلی چیزها را از آن طلب می‌کنند. مردم هم حرف خوب می‌خواهند و هم اینکه حرف‌ها خوب گفته شود.
وی در ادامه در باب اینکه آیا فیلم کلاشینکف توانسته به مواردی که ذکر می‌شود عمل کند، اشاره کرد: کلاشینکف به خوبی با بیننده ارتباط برقرار می کند. به گونه‌ای که در جایی از ضد قهرمان می‌ترسد و در جایی دیگر با قهرمان همراه می شود. با همه این موارد به این نتیجه می‌رسیم که می‌تواند تماشاگر را به سالن بکشاند ودر سالن نگه دارد و از سالن سینما بدرقه کند.
این کارگردان سینما درادامه دربیان مشکلاتی که در سرراه فیلم قبلی خود، گشت ارشاد وجود داشت، توضیح داد: کسانی که سنگ در جلوی راه این فیلم انداختند یک هدف بیشتر نداشتند و آن ساخت فیلم خنثی و یا ادامه ندادن من در مسیر فیلمسازی بود که برای برآورده نشدن هدف آنها شروع به ساخت فیلم کلاشینکف کردم.
سهیلی درپایان درپاسخ به این سوال که اگرچه مخاطبان با فیلم های وی ارتباط برقرار کرده‌اند اما درجشنواره ها صاحب جوایز چندی نشده است گفت: به نظر می رسد که سلیقه هایمان با بخش داوری هماهنگ نیست و من به عنوان یک فیلمساز به سمت مردم غش می کنم و اما گفته های منتقدان نیز برای فیلم های بعدی یک کارگردان بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد اما در هر حال در سینما با توجه به اینکه که معمولا خود سرمایه گذار و تهیه کننده کارهایم بوده ام، سعی کرده ام کم فروشی نکنم و برای فیلمنامه وقت می گذارم و تعدد لوکیشن ازاهمیت زیادی برای من برخوردار است.

فولادوند: ترجمان اسلحه طعم شیرینی ندارد

اندیشه فولادوند دیگر مهمان این بخش، در توضیح همکاری خود با فیلم کلاشینکف گفت: این فیلم و فیلمنامه آن برای من خیلی راضی کننده بود که در آن نقش آفرینی کردم. اگرچه که هنگامی که فیلمنامه این اثر به دستم رسید در تدارک سفر بودم و گمان کردم که سومین همکاری با سعید سهیلی را از دست می‌دهم اما پس از سفر ماجرا بر پایه خود ادامه داشت  و توانستم به گروه بپیوندم.
وی در بیان ساخت فیلم هایی چون کلاشینکف اذعان داشت: در ساخت فیلم‌ها اینکه حقیقت و واقعیت را با چه نگاهی توصیف کردند نیز مهم است. در ذات خود ترجمان اسلحه طعم شیرینی ندارد که در این فیلم در دست طبقه اجتماعی خاصی که نه قدرت دارد ونه نفوذ اجتماعی، قرار دارد و روایت‌گر بی‌عدالتی های بی شماری است که در طبقه فرودست دیده می شود.
فولادوند درعلل ارتباط برقرار کردن مردم با اثر یک فیلمساز بیان کرد: به صرف اینکه یک هنرمند سینما درد اجتماعی دارد، مردم با آن ارتباط برقرار نمی‌کنند بلکه قوانین فیلمسازی هم در این میان از اهمیت برخوردار است.
وی در پایان اشاره داشت: تولید یک اثر اجتماعی در جوامعی شبیه ایران به مسائل زیادی بستگی دارد. چرا ما در سینماهای خود به ساخت فیلم های کوچک، کم هزینه و مسئله پرداز که تعریف دیگری از بدون قصه است گرایش پیدا کرده‌ایم؟ این نیز ریشه های مختلفی دارد که ریشه اقتصادی که مربوط به نه سال قبل است، از عواملی است که در آن دچار افراط شده‌ایم. اگرچه که می‌توان گفت مشکل اقتصادی بی‌تاثیر نیست و سلیقه را در طول زمان شکل می‌دهد اما یک نوع مد هنری بعد از موفقیت چند فیلم ایرانی در سطح جهان، شکل گرفت که نوع خاصی از مسئله سازی را در ایران مد کرد و بیشترین نمونه‌های آن را در جشنواره گذشته فجر دیدیم.

نباید به حرکت‌های چریکی بسنده کرد!

اما میزگرد شب گذشته هفت به عنوان آخرین بخش این برنامه به نقش سینما در بیان مظلومیت مسلمانان و خلق آثاری در نمایش آن اختصاص داشت که با حضور منوچهر محمدی؛ تهیه کننده، پرویز شیخ طادی؛ کارگردان سینما و محمد خزاعی؛ دبیر جشنواره مقاومت و تهیه کننده شکل گرفت.
منوچهر محمدی در این میزگرد با بیان اینکه موضوع بحث خوبی مطرح شده است که کمک می کند تا بازنگری در سیاست های فرهنگی کشور داشته باشیم گفت: هر کشوری به ویژه ایران بعد از انقلاب 57، اندیشه ها، آرمان ها و افق هایی را در سطح منطقه و جهان مطرح کرد که مردم سالاری دینی نمونه ای از آنها است که از این رو برای اجرای آنها نیز باید هزینه هایی بپردازد.
وی ادامه داد: همپای بخش نظامی در ایران، تعریفی برای استراتژی فرهنگی وجود دارد با این عنوان که کشور ایران در منطقه مزیت نسبی فرهنگی و تمدنی دارد. بدین معنا که وقتی که پیشینه تاریخی اصیلی داریم و سینمایی که در حد واندازه کنونی در ایران به فعالیت می پردازد از یک مزیت نسبی برخورداریم. پس با این تفاسیر بحث از مسئله فلسطین فراتر می رود بر این مبنا که آیا فکر کرده ایم در برنامه ریزی کلان در منطقه خود واز شبه جزیره هند مخاطب داشته باشیم؟ اگر می دانیم که برای آنها برنامه داشته باشیم که معنای کار به طورکلی تغییر خواهد کرد.پرویز شیخ طادی از دیگر مهمانان میزگرد هفت، در بیان نقطه نظرات خود پیرامون بحث مطرح شده اذعان داشت: رفتار دنیا به گونه‌ای شده است که در هر گوشه و کناری پایگاهی برقرار می‌سازد بدون آنکه مرزهای آن مشخص باشد و مسئله ای که دردو تا سه دهه اخیر با آن مواجه بوده‌ایم حرکت‌های چریکی بوده است. در عرصه فرهنگی نیز سرگردانی وجود دارد که هنرمندان در این سرگردانی و دیپلماسی فرهنگی نمی توانند کاری را انجام دهند چون ابزار های تصمیم گیری در دست آنها نیست.

محمد خزاعی نیز در ادامه اشاره داشت: باید پیش از هر چیز به این مسئله پرداخته شود که چرا یکسره فیلم هایی علیه اسلام ساخته می شود و موجی علیه اسلام ستیزی رخ داده است. باید توجه داشت که بعد از 1990 و پایان جنگ سرد برنامه ریزی ها در جهت تولید فیلم علیه اسلام بود چرا که معتقد بودند سونامی اسلامی در حال رخ دادن است. بنابراین اگر ما نگاهی بیندازیم بمباران اطلاعاتی که در عرصه سینما در حال روی دادن است بیشتر در حال تاثیرگذاری است.