سالن اجتماعات مسجد – مدرسه تاریخی حیدریه ساماندهی شد
برای ارائه و نمایش آثار به دست آمده از کاوشهای باستان شناسی محوطه مسجد – مدرسه حیدریه و سیر تحول تاریخی آن، سالن آمفی تئاتر این بنای تاریخی ساماندهی شد.
خبرگزاری میزان - 
به گزارش گزارش گروه جامعه ، محمد علی حضرتی مدیر کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان قزوین با اعلام این خبر گفت: مجموعه مسجد– مدرسه حیدریه قزوین از آثار درخشان دوره سلجوقی است که با داشتن پیشینه غنی، معماری برجسته و کتیبههای تاریخی منحصر بفرد از جمله آثار ارزشمند قزوین به شمارمیرود.
این اثر تاریخی با شکوه در محله بلاغی قزوین بخشی از بافت تاریخی این شهر کهن واقع شده و در پیوند با سقاخانه، حمام بلاغی و عمارت سردار مفخم یک بافت سازهای بینظیری را ایجاد کرده است.
حضرتی با اشاره به آثار به دست آمده در محوطه حیاط این بنای تاریخی اظهار داشت: طی کاوش های باستانشناسی صورت گرفته در ضلع جنوبشرقی حیاط این مجموعه تاریخی، حدود 16000 قطعه سفالینه ارزشمند به دست آمده که بیانگر تاریخ و پیشینه گرانبهای این منطقه است. این سفالها متعلق به لبه، کف و بدنه ظروف مختلف و عمدتا مربوط به دوره صفویه هستند و در میان آنها آثار اوایل و اواسط دوره اسلامی نیز به چشم میخورد که میتوانند نقش مهمی در بازخوانی تاریخ این منطقه داشته باشند.
مدیر کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان قزوین افزود: در همین راستا فراهم آوردن فضایی مناسب برای ارائه و نمایش مطالعات باستانشناسی و یافتههای کاوش شده جهت آشنایی بازدیدکنندگان و گردشگران با سیر تحول تاریخی این بنا در دستور کار قرار گرفت و طرح ساماندهی سالن آمفی تئاتر دوره پهلوی این مجموعه توسط تیم فنی این اداره کل آغاز شد.
وی در خصوص روند اجرای این طرح ابراز داشت: در طرح ساماندهی سالن آمفی تئاتر این مجموعه مرمت و بازسازی سقف سالن، رنگ زدایی درب و پنجرههای چوبی، ساماندهی و رنگ آمیزی بدنه سالن، و نصب ویترین جهت ارائه و نمایش یافتههای مطالعاتی صورت گرفته و برای بازدید علاقمندان و گردشگران آماده سازی شده است.
شایان ذکر است: مسجد– مدرسه حیدریه قزوین از جمله آثار ارزشمند مربوط به دوره سلجوقی است که در سال 1312 با شماره ثبت 200 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است. این اثر تاریخی پس از زلزله سال 513 توسط امیر خمارتاش تجدید بنا شده و رافعی و مستوفی آن را " جامع اصحاب ابوحنیفه ” خواندهاند و قدمت بنای نخستینش به سدههای نخست هجری میرسد.
در قسمت دیوار جنوبی مسجد محرابی واقع شده كه از نظر طرح و نوع كار یكی از بهترین نمونه محرابهای دوره سلجوقی است. در داخل محراب آیاتی از قرآن كریم، با گچبری زیبایی در زمینهای لاجوردی نوشته شده و در اطراف محراب و داخل باندها شش كتیبه به خطوط كوفی و نسخ وجود دارد. این مسجد، مدرسه به عنوان یكی از شاهكارهای هنر دوره سلجوقی مطرح و در محله بلاغی قرار دارد.
انتهای پیام/
به گزارش گزارش گروه جامعه ، محمد علی حضرتی مدیر کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان قزوین با اعلام این خبر گفت: مجموعه مسجد– مدرسه حیدریه قزوین از آثار درخشان دوره سلجوقی است که با داشتن پیشینه غنی، معماری برجسته و کتیبههای تاریخی منحصر بفرد از جمله آثار ارزشمند قزوین به شمارمیرود. این اثر تاریخی با شکوه در محله بلاغی قزوین بخشی از بافت تاریخی این شهر کهن واقع شده و در پیوند با سقاخانه، حمام بلاغی و عمارت سردار مفخم یک بافت سازهای بینظیری را ایجاد کرده است.
حضرتی با اشاره به آثار به دست آمده در محوطه حیاط این بنای تاریخی اظهار داشت: طی کاوش های باستانشناسی صورت گرفته در ضلع جنوبشرقی حیاط این مجموعه تاریخی، حدود 16000 قطعه سفالینه ارزشمند به دست آمده که بیانگر تاریخ و پیشینه گرانبهای این منطقه است. این سفالها متعلق به لبه، کف و بدنه ظروف مختلف و عمدتا مربوط به دوره صفویه هستند و در میان آنها آثار اوایل و اواسط دوره اسلامی نیز به چشم میخورد که میتوانند نقش مهمی در بازخوانی تاریخ این منطقه داشته باشند.
مدیر کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان قزوین افزود: در همین راستا فراهم آوردن فضایی مناسب برای ارائه و نمایش مطالعات باستانشناسی و یافتههای کاوش شده جهت آشنایی بازدیدکنندگان و گردشگران با سیر تحول تاریخی این بنا در دستور کار قرار گرفت و طرح ساماندهی سالن آمفی تئاتر دوره پهلوی این مجموعه توسط تیم فنی این اداره کل آغاز شد.
وی در خصوص روند اجرای این طرح ابراز داشت: در طرح ساماندهی سالن آمفی تئاتر این مجموعه مرمت و بازسازی سقف سالن، رنگ زدایی درب و پنجرههای چوبی، ساماندهی و رنگ آمیزی بدنه سالن، و نصب ویترین جهت ارائه و نمایش یافتههای مطالعاتی صورت گرفته و برای بازدید علاقمندان و گردشگران آماده سازی شده است.
شایان ذکر است: مسجد– مدرسه حیدریه قزوین از جمله آثار ارزشمند مربوط به دوره سلجوقی است که در سال 1312 با شماره ثبت 200 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است. این اثر تاریخی پس از زلزله سال 513 توسط امیر خمارتاش تجدید بنا شده و رافعی و مستوفی آن را " جامع اصحاب ابوحنیفه ” خواندهاند و قدمت بنای نخستینش به سدههای نخست هجری میرسد.
در قسمت دیوار جنوبی مسجد محرابی واقع شده كه از نظر طرح و نوع كار یكی از بهترین نمونه محرابهای دوره سلجوقی است. در داخل محراب آیاتی از قرآن كریم، با گچبری زیبایی در زمینهای لاجوردی نوشته شده و در اطراف محراب و داخل باندها شش كتیبه به خطوط كوفی و نسخ وجود دارد. این مسجد، مدرسه به عنوان یكی از شاهكارهای هنر دوره سلجوقی مطرح و در محله بلاغی قرار دارد.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *