پایی که جاماند ، پایی که دل های خوانندگان را در کتاب جا می گذارد
"پایی که جا ماند" ، یادداشت‌های روزانه سید ناصر حسینی‌پور از زندان‌های مخفی عراق است که انتشارات سوره مهر منتشر کرده است. سید ناصر حسینی‌پور این کتاب را به گروهبان عراقی، ولید فرحان، سرنگهبان اردوگاه 16 تکریت، که در زمان اسارت، او را بسیار شکنجه و آزار داده، تقدیم کرده است. این کتاب 15 فصل دارد.
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی ، كتاب «پایی كه جا ماند» یادداشت‌های روزانه‌ی سید ناصر حسینی‌پور در اردوگاه‌ها و زندان‌های مخفی عراق است كه انتشارات سوره‌ی مهر آن را منتشر كرده است. او این كتاب را كه شرح روزهای سخت اسارت خود در دست صدامیان و بعثیان عراقی است، از روی ۲۳ برگه یادداشت‌برداری كرده است. او این ۲۳ برگه را كه مخفیانه و روی كاغذهای سیگار نوشته بوده، در عصای خود پنهان كرده تا به‌دست زندانبان‌ها نیفتد و بالاخره توانسته آنها را با خود به ایران بیاورد.
«پایی كه جا ماند» در ۷۶۸ صفحه و در سال۱۳۹۰ منتشر شده است که بیش از بیست بار تجدید چاپ شده و علاوه بر متن روزنوشت‌ها، تصاویر و اسنادی از روزهای اسارت این آزاده‌ی جانباز را نیز پیش روی خوانندگان می‌گذارد.
خلاصه ای از کتاب :نگاه کردم ببینم چه اتفاقی برایم افتاده بود،شوکه شدم.استخوان ساق پای راستم خرد شه بود و گلوله ها بالای قوزک پای راستن اصابت کرده بود.گوشت های ساق پایم تکه تکه شده بود.پاشنه پایم به هر طرف می چرخید و خونم بند نمی آمد…از تشنگی نا نداشتم.لب هایم خشک شده بود.یک عراقی آمد بالای سرم و بعد از کلی فحش و نوهین دو گلوله به هر دوپایم شلیک کرد…یک سرباز عراقی کنار جنازه یکی از شهدا که وسط جاده بود ایستاد . یک دفعه چوب پرچم عراقی را به پایین جناق سینه شهید کوبید.طوری که چوب در سینه شهید فرو رفت.
متن تقریظ مقام معظم رهبری به شرح ذیل است:
بسمه تعالی
تاکنون هیچ کتابی نخوانده و هیچ سخنی نشنیده‌ام که صحنه‌های اسارت مردان ما را در چنگال نامردمان بعثی عراق را، آنچنان که در این کتاب است به تصویر کشیده باشد. این یک روایت استثنایی از حوادث تکان دهنده‌ای است که از سویی صبر و پایداری و عظمت روحی جوانمردان ما را، و از سویی دیگر پستی و خباثت و قساوت نظامیان و گماشتگان صدام را، جزء به جزء و کلمه به کلمه در برابر چشم و دل خواننده می‌گذارد و او را مبهوت می‌کند. احساس خواننده از یک سو شگفتی و تحسین و احساس عزت است، و از سویی دیگر غم و خشم و نفرت. … درود و سلام به خانواده‌های مجاهد و مقاوم حسینی.
2/6/91
«پایی كه جا ماند» در ۷۶۸ صفحه و در سال۱۳۹۰ منتشر شده است که بیش از بیست بار تجدید چاپ شده و علاوه بر متن روزنوشت‌ها، تصاویر و اسنادی از روزهای اسارت این آزاده‌ی جانباز را نیز پیش روی خوانندگان می‌گذارد.
خلاصه ای از کتاب :نگاه کردم ببینم چه اتفاقی برایم افتاده بود،شوکه شدم.استخوان ساق پای راستم خرد شه بود و گلوله ها بالای قوزک پای راستن اصابت کرده بود.گوشت های ساق پایم تکه تکه شده بود.پاشنه پایم به هر طرف می چرخید و خونم بند نمی آمد…از تشنگی نا نداشتم.لب هایم خشک شده بود.یک عراقی آمد بالای سرم و بعد از کلی فحش و نوهین دو گلوله به هر دوپایم شلیک کرد…یک سرباز عراقی کنار جنازه یکی از شهدا که وسط جاده بود ایستاد . یک دفعه چوب پرچم عراقی را به پایین جناق سینه شهید کوبید.طوری که چوب در سینه شهید فرو رفت.
متن تقریظ مقام معظم رهبری به شرح ذیل است:
بسمه تعالی
تاکنون هیچ کتابی نخوانده و هیچ سخنی نشنیده‌ام که صحنه‌های اسارت مردان ما را در چنگال نامردمان بعثی عراق را، آنچنان که در این کتاب است به تصویر کشیده باشد. این یک روایت استثنایی از حوادث تکان دهنده‌ای است که از سویی صبر و پایداری و عظمت روحی جوانمردان ما را، و از سویی دیگر پستی و خباثت و قساوت نظامیان و گماشتگان صدام را، جزء به جزء و کلمه به کلمه در برابر چشم و دل خواننده می‌گذارد و او را مبهوت می‌کند. احساس خواننده از یک سو شگفتی و تحسین و احساس عزت است، و از سویی دیگر غم و خشم و نفرت. … درود و سلام به خانواده‌های مجاهد و مقاوم حسینی.
2/6/91
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
