اقامتگاههای بومگردی ایران را بشناسید + تصاویر
گزارشی که در زیر مشاهده می کنید در تاریخ 16 بهمن 94 در خبرگزاری تسنیم منتشر شده است که به دلیل اهمیت موضوع گردشگری، خبرگزاری میزان آن را بازنشر می کند.
خبرگزاری میزان -
به گزارش گروه فضای مجازی ،اقامتگاه بوم گردی جای است که انتقال حس ایرانی زیستن و تجربه زندگی ایرانی با اقلیمهای مختلف با تکیه بر مهمان نوازی و مهر ورزی ایرانی "گردشگر" را به سمت خود میکشاند. در حالیکه میتوان از مهماننوازی به عنوان برندی در گردشگری ایران نام برد که همواره تغییر دهنده تصویر ذهنی گردشگران خارجی است اما باید توجه داشت که اگر فرهنگسازیهای لازم در این باره انجام نشود این برند میتواند تبدیل به ضدتبلیغ برای ایران شود.
بیشتر گردشگران خارجی تصویر ذهنی که نسبت به ایران دارند قبل و بعد از سفرشان متفاوت است. بیشتر آنها پس از پایان سفر و گشت و گذار در ایران از زیباییها، جذابیتها و صد البته مهماننوازی ایرانی خاطرات بیشماری دارند تا برای دوستان و سایر گردشگران تعریف کنند. مهماننوازی ایرانی که در خون هر ایرانی جریان دارد و با تغییر جغرافیای اقلیمی و قومی رنگ و بوی دیگری به خود میگیرد از جمله جذابیتّهایی است که گردشگران خارجی را مجذوب ایران میکند. نشستن دور یک سفره، نوشیدن چای و دم نوش، صرف میوه و بهره گیری از آداب و رسوم میزبانی ایرانی، تعارفهای پی در پی جهت ارج نهادن به میهمان، از جمله مواردی است که گردشگران خارجی را به نوعی نمک گیر مهماننوازی ایرانی میکند.
یکی از مصداقهای مهماننوازی ایرانی را میتوان در اقامتگاههای بوم گردی دید. نزدیک به دو دهه از تاسیس این اقامتگاهها در ایران میگذرد و با رشد صنعت گردشگری و استقبال گردشگران داخلی و خارجی از گردشگری بومی، تبدیل به یکی از ظرفیتهای اقتصادی و سیاستهای کلان کشور شده است.
تاسیس اقامتگاه بوم گردی با هدف توسعه پایدار، احیا ارزشهای بومی و سنتی، حفظ محیط زیست و کمک به اقتصاد جامعه محلی امکان یافت و این مهم از ارکان تاثیر گذار در تاسیس و فعالیت در این حوزه به شمار میرود.«امیر میری» معروف به " آقامیر" به عنوان یک فعال گردشگری با تاکید بر آنکه اقامتگاه بوم گردی یک فعالیت فرهنگی و مبتنی بر میهمان نوازی ایرانیست که "مهمان" و جایگاه آن نقش تعیین کنندهای در رونق این واحد اقامتی دارد به خبرگزاری میراث فرهنگی میگوید: میهمان از دو بخش" مه "+" مان" تشکیل شده که مفهوم "بزرگ ماندنی" در آن مستتر است و جایگاه میهمان را در نزد جهانیان به تصویر کشیده و مهرورزی و مهمان نوازی ایرانی را به برندی در گردشگری تبدیل میکند.
به گفته او، با توجه به آنکه "خانه" و "مهمان نوازی" با این نوع فعالیت پیوند خورده و اقتصاد مبتنی بر" فرهنگ "بن مایه ایجاد و فعالیت در این حوزه شدهاست. انتقال حس، ایرانی زیستن و تجربه زندگی ایرانی با اقلیمهای مختلف با تکیه بر مهمان نوازی و مهر ورزی ایرانی "گردشگر" را به سمت این خانهها میکشاند و این خود دلیلیست برای رونق بومگردی.آقامیر با تاکید بر آنکه، چرخه اقتصادی اقامتگاههای بوم گردی که مروج اصلی آن در اعضای خوشه سار خلاصه میشود مبتنی بر پایه فرهنگ است ادامه داد: این بخش، اقتصاد فرهنگی را متبلور میسازد و رونق آن بر اساس آگاهی مخاطب و درک آن از تجربه زیستن به سبک ایرانی شکل می گیرد. با این و جود مدتی است، به بهانه" رونق اقتصادی" و "صنعت گردشگری" جایگاه خانه و اقامتگاههای بوم گردی به بنگاههای اقتصادی "تنزل" یافته و تعریف نادرستی تحت عنوان محل کسب و کار، دلالی توریست در نزد مدیران صدا و سیما، مسئولان میراث فرهنگی و متقاضیان تاسیس اقامتگاه رواج یافته است. چنانکه، خالی کردن جیب گردشگر به هر قیمتی دستاویزی برای رونق این بخش شدهاست.
او معتقد است: ورود دروغ و خیال پردازی و انجام فعالیتهایی که عملکردی تکدیگرایانه در مقابل گردشگر را در ذهن تداعی میکند چهره ناپسندی از فرهنگ بومی به تصویر میکشد و معرفی افرادی که با چنین روشهایی در صدد جذب گردشگر بر میآیند نه تنها سودی برای این حوزه نخواهد داشت بلکه آسیبهایی بر پیکرده این حوزه وارد میکند که قابل جبران نیست.
این فعال گردشگری با تاکید بر آنکه متولیان و مسئولان میراث فرهنگی و دهیاران میبایست با آگاهی سازی متقاضیان این نوع گردشگری و تاکید بر فعالیت اقتصادی مبتنی بر فرهنگ با آموزش ، مطالعه ، آشنایی و استفاده از کتابهای همچون شناخت صنعت جهانگردی، شناخت صنایع دستی، شناخت روحیات ملل، اکو توریسم و توسعه پایدار متقاضیان را به تاسیس اقامتگاه بوم گردی سوق دهند ادامه داد: پرداختن به فعالیتهای محیط زیستی، احیاء صنایع دستی و دست بافته، پخت خوراکهای بومی و رونق خانه ایرانی اصل و اساس گردشگری بومی را شکل میدهد و جذب مخاطب آگاه و خاص اقتصاد جامعه محلی را شکوفا خواهد کرد. از این رو بهتر است مسئولان تمرکز بیشتری در آموزش و معرفی چنین بخشهایی داشته باشند تا بتوانیم در آینده همچنان به میهماننوازی ایرانی به عنوان برندی در گردشگری نگاه کنیم که جایگاه و ویژگیهای قومی و ملیتی خود را داراست.
باید توجه داشت که برندسازی در حقیقت ماندگاری در ذهن و قلب مخاطب است. حس خوبی که حضور در هر مکان به مخاطب میدهد باعث میشود تا علاقه افراد نسبت به آنجا افزایش پیدا کند و حتی آن را به دیگران توصیه کند و همین سبب رونق اقتصاد و گردشگری خواهد شد. میهماننوازی ایرانی نیز از جمله مصداقهای ثبت خاطرهای خوش در ذهن گردشگر است که باید با واقعی نگاه داشتن آن برندی ایرانی را پیش روی گردشگر نهاد.
/انتهای پیام/
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانههای داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای منتشر میشود.
بیشتر گردشگران خارجی تصویر ذهنی که نسبت به ایران دارند قبل و بعد از سفرشان متفاوت است. بیشتر آنها پس از پایان سفر و گشت و گذار در ایران از زیباییها، جذابیتها و صد البته مهماننوازی ایرانی خاطرات بیشماری دارند تا برای دوستان و سایر گردشگران تعریف کنند. مهماننوازی ایرانی که در خون هر ایرانی جریان دارد و با تغییر جغرافیای اقلیمی و قومی رنگ و بوی دیگری به خود میگیرد از جمله جذابیتّهایی است که گردشگران خارجی را مجذوب ایران میکند. نشستن دور یک سفره، نوشیدن چای و دم نوش، صرف میوه و بهره گیری از آداب و رسوم میزبانی ایرانی، تعارفهای پی در پی جهت ارج نهادن به میهمان، از جمله مواردی است که گردشگران خارجی را به نوعی نمک گیر مهماننوازی ایرانی میکند.
یکی از مصداقهای مهماننوازی ایرانی را میتوان در اقامتگاههای بوم گردی دید. نزدیک به دو دهه از تاسیس این اقامتگاهها در ایران میگذرد و با رشد صنعت گردشگری و استقبال گردشگران داخلی و خارجی از گردشگری بومی، تبدیل به یکی از ظرفیتهای اقتصادی و سیاستهای کلان کشور شده است.
تاسیس اقامتگاه بوم گردی با هدف توسعه پایدار، احیا ارزشهای بومی و سنتی، حفظ محیط زیست و کمک به اقتصاد جامعه محلی امکان یافت و این مهم از ارکان تاثیر گذار در تاسیس و فعالیت در این حوزه به شمار میرود.«امیر میری» معروف به " آقامیر" به عنوان یک فعال گردشگری با تاکید بر آنکه اقامتگاه بوم گردی یک فعالیت فرهنگی و مبتنی بر میهمان نوازی ایرانیست که "مهمان" و جایگاه آن نقش تعیین کنندهای در رونق این واحد اقامتی دارد به خبرگزاری میراث فرهنگی میگوید: میهمان از دو بخش" مه "+" مان" تشکیل شده که مفهوم "بزرگ ماندنی" در آن مستتر است و جایگاه میهمان را در نزد جهانیان به تصویر کشیده و مهرورزی و مهمان نوازی ایرانی را به برندی در گردشگری تبدیل میکند.
به گفته او، با توجه به آنکه "خانه" و "مهمان نوازی" با این نوع فعالیت پیوند خورده و اقتصاد مبتنی بر" فرهنگ "بن مایه ایجاد و فعالیت در این حوزه شدهاست. انتقال حس، ایرانی زیستن و تجربه زندگی ایرانی با اقلیمهای مختلف با تکیه بر مهمان نوازی و مهر ورزی ایرانی "گردشگر" را به سمت این خانهها میکشاند و این خود دلیلیست برای رونق بومگردی.آقامیر با تاکید بر آنکه، چرخه اقتصادی اقامتگاههای بوم گردی که مروج اصلی آن در اعضای خوشه سار خلاصه میشود مبتنی بر پایه فرهنگ است ادامه داد: این بخش، اقتصاد فرهنگی را متبلور میسازد و رونق آن بر اساس آگاهی مخاطب و درک آن از تجربه زیستن به سبک ایرانی شکل می گیرد. با این و جود مدتی است، به بهانه" رونق اقتصادی" و "صنعت گردشگری" جایگاه خانه و اقامتگاههای بوم گردی به بنگاههای اقتصادی "تنزل" یافته و تعریف نادرستی تحت عنوان محل کسب و کار، دلالی توریست در نزد مدیران صدا و سیما، مسئولان میراث فرهنگی و متقاضیان تاسیس اقامتگاه رواج یافته است. چنانکه، خالی کردن جیب گردشگر به هر قیمتی دستاویزی برای رونق این بخش شدهاست.
او معتقد است: ورود دروغ و خیال پردازی و انجام فعالیتهایی که عملکردی تکدیگرایانه در مقابل گردشگر را در ذهن تداعی میکند چهره ناپسندی از فرهنگ بومی به تصویر میکشد و معرفی افرادی که با چنین روشهایی در صدد جذب گردشگر بر میآیند نه تنها سودی برای این حوزه نخواهد داشت بلکه آسیبهایی بر پیکرده این حوزه وارد میکند که قابل جبران نیست.
این فعال گردشگری با تاکید بر آنکه متولیان و مسئولان میراث فرهنگی و دهیاران میبایست با آگاهی سازی متقاضیان این نوع گردشگری و تاکید بر فعالیت اقتصادی مبتنی بر فرهنگ با آموزش ، مطالعه ، آشنایی و استفاده از کتابهای همچون شناخت صنعت جهانگردی، شناخت صنایع دستی، شناخت روحیات ملل، اکو توریسم و توسعه پایدار متقاضیان را به تاسیس اقامتگاه بوم گردی سوق دهند ادامه داد: پرداختن به فعالیتهای محیط زیستی، احیاء صنایع دستی و دست بافته، پخت خوراکهای بومی و رونق خانه ایرانی اصل و اساس گردشگری بومی را شکل میدهد و جذب مخاطب آگاه و خاص اقتصاد جامعه محلی را شکوفا خواهد کرد. از این رو بهتر است مسئولان تمرکز بیشتری در آموزش و معرفی چنین بخشهایی داشته باشند تا بتوانیم در آینده همچنان به میهماننوازی ایرانی به عنوان برندی در گردشگری نگاه کنیم که جایگاه و ویژگیهای قومی و ملیتی خود را داراست.
باید توجه داشت که برندسازی در حقیقت ماندگاری در ذهن و قلب مخاطب است. حس خوبی که حضور در هر مکان به مخاطب میدهد باعث میشود تا علاقه افراد نسبت به آنجا افزایش پیدا کند و حتی آن را به دیگران توصیه کند و همین سبب رونق اقتصاد و گردشگری خواهد شد. میهماننوازی ایرانی نیز از جمله مصداقهای ثبت خاطرهای خوش در ذهن گردشگر است که باید با واقعی نگاه داشتن آن برندی ایرانی را پیش روی گردشگر نهاد.
/انتهای پیام/
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانههای داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای منتشر میشود.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *