رژیم سعودی باید سرنگون شود نه بشار اسد

به گزارش گروه بین الملل اکنون که نزدیک به 5 سال از بحران سوریه می گذرد، این مدت، زمان مناسبی بوده است تا دنیا متوجه شده باشد که اقداماتی که علیه دولت و ملت سوریه می شود، بسیار اشتباه بوده و می شد برخی تغییرات در رفتارهای حاکمیتی و یا حتی تغییرات سیاسی در این کشور را با یک روند دموکراسی ساده و بدون هزینه انجام داد.

اما سران کشورهایی اکنون برای تغییر ساختار سیاسی سوریه پافشاری می کنند که خود تاکنون هیچ بویی از دموکراسی و مردم سالاری نبرده اند و اصلاً نمی دانند حقوق بشر را باید رعایت کنند و به مردم بدهند یا این حقوق بشر برای رژیمی همچون آل سعود وسیله ای برای فشار بر دیگران و تهدید و عملیات علیه آنهاست.

دولت سوریه بر اساس یک سیستم تک حزبی گرچه همانند برخی کشورها یک دموکراسی نسبتاً مناسب را ندارد اما موافقان اسد در مقابل مخالفانش بیشتر هستند، دولت سوریه به راحتی می توانست روند دموکراسی و برگزاری انتخابات با حضور دیگر نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری را برقرار کند، اما دخالت های خارجی از جمله کشورهای مرتجع عربی که هیچکدام از آنها حتی تجربه انتخابات را ندارند، باعث شد تا اوضاع سوریه به وخامت گراید.

هر چند بشار اسد چند سال پیش و حتی در بحبوحه بحران سوریه انتخابات ریاست جمهوری در این کشور برگزار کرد. این انتخابات در 13 خرداد 1393 در سوریه برگزار شد و بار دیگر بشار اسد با رأی مستقیم مردم این کشور رئیس جمهوری سوریه شد.

حتی پیش از برگزاری انتخابات، سازمان جاسوسی آمریکا (سیا) در گزارشی اعلام کرد که 75 درصد مردم سوریه بشار اسد رئیس جمهوری این کشور را در انتخابات ریاست جمهوری سال 2014 انتخاب خواهند کرد. سیا اعلام کرده بود که این گزارش از اطلاعات داخل سوریه و نیز نظرسنجی ها جمع آوری شده است.
 
با همه این اوصاف ائتلاف عربی غربی علیه دولت و ملت سوریه شکل گرفت تا با فشارهای خود دولت این کشور ساقط شود.

سران این کشورها دولت بشار اسد را دولتی جنایتکار و دیکتاتور می نامند و اصرار هم دارند که بشار اسد باید در همین شرایط و وضعیت از قدرت کنار برود. سرمدار این جبهه علیه سوریه در منطقه، عربستان است. سران سعودی تاکنون میلیاردها دلار از پول های نفت خود را هزینه جنگ با سوریه کرده اند.

حمایت حکام سعودی از تروریست هایی که در سوریه حضور دارند، باعث کشته شدن صدها هزار نفر از مردم این کشور شده و میلیون ها نفر هم از خانه و کاشانه خود آواره شده اند. ویرانی هایی که از این جنگ شوم و خانمان برانداز باقی مانده جای خود دارد. سال ها طول می کشد تا این ویرانه ها آباد شود. آیا نباید رژیم سعودی که میلیاردها دلار را هزینه تروریست ها در سوریه و عراق کرده است، هزینه ساخته ویرانی این کشورها را پرداخت کند؟

اما همین رژیمی که خواهان برکناری دولت قانونی بشار اسد در سوریه است، تاکنون هیچ انتخاباتی را به خود ندیده و مردم این کشور هم با انتخابات بیگانه هستند. مانند کودکی که یک وسیله تازه را می بینند و آن را لمس می کنند، اگر در عربستان انتخابات برگزار شود و یا یک ذره فضای سیاسی آزاد دموکراتیک ایجاد شود از آن شگفت زده خواهند شد.

آنگاه چنین رژیمی، دولت سوریه را دیکتاتور می نامد و همه تلاش خود را می کند تا بشار اسد برود.

زنان در عربستان از هیچ حق و حقوقی برخوردار نیستند. حتی اجازه ندارند تا گواهینامه رانندگی داشته باشند و به همین خاطر از این امر محروم هستند. زندان های این کشور از زندانیان پر شده است که اگر در کشور دیگری بودند به خاطر جرمشان زندانی هم نمی شدند.

بیشتر زندانی های عربستان را مردمی تشکیل می دهند که با کوچکترین اعتراضی زندانی می شوند. در این کشور هیچ شهروندی حق اعتراض ندارد. روزنامه های عربستان و رسانه های آن به هیچ عنوان نسبت به سیاست های رژیم حق نقد و انتقاد ندارند و هر خبرنگار و روزنامه نگاری اقدام به چاپ مطلبی انتقادی کند، زندان در انتظار اوست. چنین شخصی در عربستان پیدا نمی شود و جرأت ندارد که بتواند مطلبی انتقادی را در رسانه های این کشور منتشر کند.

شکنجه زندانیان در عربستان یک کار متعارف است. زندانبابان زندان های این رژیم یکی از سرگرمی های خود را شکنجه زندانیان قرار داده اند حتی در زندان زنان این کشور، آزار جنسی آنها از مشغولیان زندانبان های سعودی است.

حتی دادگاه هایی که دراین کشور برگزار می شود، این حق را به متهم نمی دهد که بتواند از فرصت دفاع از خود استفاده کند یا وکیلی بگیرد. نمونه بارز آن شهید آیت الله شیخ نمر بود که در بیدادگاه رژیم سعودی با اتهامات واهی محاکمه و به اعدام محکوم شد در حالی که اتهام او تنها و تنها سخنرانی و انتقاد از سیاست های دولت حاکم بود و هیچ نمونه ای از رفتارهای براندازانه در اقدامات شیخ نمر وجود نداشته است. اما او به عنوان یک تروریسم محاکمه شده بود!!!

آل سعود که خود یکی از رژیم های تولید کننده و حمایت کننده از تروریست هاست، فردی را به عنوان تروریسم معرفی می کند که حتی هواداران خود را از واکنش های تند برحذر می داشت. رژیم سعودی در مقابل اعدام شیخ نمر حتی خواهان تشویق از سوی جامعه جهانی است چون اعتقاد دارد یک تروریست را اعدام کرده است!!!

البته جامعه جهانی در واکنش به اعدام های گسترده ای که در این کشور انجام شد، این بار واکنش نسبتاً مناسبی از خود نشان داد که پیش از این اتفاق نیفتاده بود. چنین حکومت دیکتاتوری مطلق خواهان گسترش دموکراسی در منطقه به ویژه در کشورهایی همچون سوریه است.

اگر آل سعود دغدغه دموکراسی و آزادی را در سوریه و عراق دارد، اول از خود شروع کند و با برگزاری انتخاباتی که همراه با نظارت بین المللی باشد، در این زمینه پیش قدم شود تا نوبت به دیگر کشورهای عربی منطقه برسد.

اما آل سعود برای ماندگاری و حفظ قدرت در سرزمین حجاز، دیکتاتوری خانوادگی را مستقر کرده و با تربیت تروریست های تکفیری به آنها اتکا می کند تا هم خود را تقویت کند و هم منطقه را به آشوب بکشد. اعدام های گسترده ای هم که رژیم سعودی انجام داده و می دهد به همین خاطر است. اما پایه های حکومت خود را متزلزل تر می کند.

اکثر گزارش‌های نقض حقوق بشر در عربستان، بر ظلم بی‌اندازه این رژیم در قبال مردم خود به ویژه شیعیان آن حکایت دارد. کارنامه سیاه حقوق بشری آل سعود باید توجه ویژه ای را داشته باشد. چرا که سازمان های حقوق بشری با گزارش های خود درباره حقوق بشر عربستان، واکنش درخور توجهی را نداشته اند و حتی کشورهای غربی به خاطر مناسبات سیاسی و اقتصادی کلانی که با این رژیم دارند، علیه اقدامات ضد بشری سعودی واکنش جدی نشان نداده اند.

وضعیت اقلیت های دینی در این کشور در شرایط بسیار نامطلوبی قرار دارد و حتی مسیحیان آن هم نمی توانند به راحتی آیین مذهبی خود را داشته باشند و در این میان شیعیان در شرایط بدتری قرار دارند.

حتی رسانه های اروپایی و خبرنگاران و نویسندگان آن هم در گزارش ها و مقالاتی که منتشر می کنند نسبت به وضعیت حقوق بشر عربستان ابراز نگرانی می کنند. یک گزارشر آلمانی در همین زمینه نوشته است؛«وضعیت حقوق بشر در عربستان سعودی و دیگر کشورهای عرب حاشیه خلیج (فارس) اصلا نباید رویایی فکر کرد زیرا این وضعیت فاجعه آمیز است. اعمال وحشت برانگیز نقض حقوق بشر در این کشورها و بویژه در عربستان ولی باز هم باعث نشده تا رژیم ملک سلمان در ریاض مجبور باشد که برای این اعمال نادرست خود به کسی پاسخگو باشد. عربستان سعودی همپیمان قابل اعتماد غرب است و سالهاست که در پایتخت‌های کشورهای غربی نیز از سوی محافل سیاسی و دیپلماتیک بر این موضوع تاکید می‌شود و همزمان تصریح می‌گردد که شاید این رژیم دموکراتیک نباشد ولی امنیت و ثبات را در منطقه تضمین می‌کند.

«هافینگتون پست» که یک پایگاه خبری آمریکایی است، درباره وضعیت حقوق بشر عربستان نوشته است؛ عربستان که در يک روز 47 نفر را اعدام کرد چطور در شورای حقوق بشر کرسی دارد؟

«شارلوت آلفرد» در هافينگتون پست نوشت: بعد از اعلام خبر اعدام 47 زنداني از جمله شيخ نمر در عربستان اعتراضاتي در نقاط مختلف دنيا و حتي در خود عربستان برپا شد. رهبران شيعه در ايران، لبنان و عراق درباره اعدام اين روحاني هشدار دادند.

مقامات اروپايي با انتقاد از اعدام هاي دسته جمعي هشدار دادند که مرگ "آيت الله النمر" خطر شعله ور شدن تنش هاي قومي را در منطقه بيشتر مي کند.

اما این پایان اقدامات ضد بشری آل سعود نیست بلکه این رژیم در دیگر کشورهای منطقه هم دست به جنایت می زند و علیرغم جنایتکار جنگی شناخته شدن از سوی سازمان ملل، او همچنان با حمایت های آمریکا و غرب به جنایات خود ادامه می دهد.

نزدیک به یک سال است که رژیم سعودی کشور و مردم یمن را زیر آتش حملات هوایی و زمینی خود قرار داده است. در این جنگ نابرابر که قرار بود در چند روز پایان یابد و از سوی ارتش سعودی فتح شود، هزاران نفر از مردم یمن کشته و هزاران نفر دیگر زخمی شده اند. شرایط بهداشت و درمان در این کشور وخیم است و حتی سازمان ملل و صلیب سرخ هم وضعیت را در این کشور وخیم تر از آن چیزی که تصور می شود اعلام کرده است. مردم در شرایط بحرانی نبود غذا قرار دارند.

همه این مسائل نقض آشکار حقوق بشر است. سعودی ها هم در داخل عربستان اقدام به جنایت و نقض حقوق بشر می کنند و هم در بیرون این کشور دست به جنایت می زنند. با این اوصاف، چنین رژیمی باید بماند و برای سرنگونی آن اقدامی نشود در مقابل سوریه و مردم آن به خاطر اقدامات رژیم سعودی باید در شرایط بغرنج قرار داشته باشند.

انصاف، عقل و منطق حکم می کند اولویت سرنگونی رژیم سعودی بسیار بیشتر از سرنگونی دولت قانونی بشار اسد در سوریه است.