زنان بومی کانادا؛ قربانیان خشونت و استثمار در تاریخ

خبرگزاری میزان - ماه مارس زمان تأمل و جشن برای انجمن زنان بومی انتاریو (ONWA) است، زیرا آن‌ها سهم حیاتی زنان بومی را در تاریخ زنان کانادا برجسته می‌کنند؛ امسال انجمن زنان بومی انتاریو مجموعه‌ای ویدیویی برای تقویت صدای زنان بومی راه‌اندازی و دیدگاه‌های آن‌ها و اهمیت این ماه را برای آن‌ها به اشتراک می‌گذارد.

از طریق این اقدامات، انجمن زنان بومی انتاریو قصد دارد به زنان و دختران بومی به عنوان سران و مرزبانان علیه سیستم‌های استعماری احترام بگذارد.

مجموعه ویدیویی انجمن زنان بومی انتاریو به عنوان بستری برای زنان بومی به منظور به اشتراک گذاشتن تجربیات، چالش‌ها و پیروزی‌های خود عمل می‌کند؛ این تنها در مورد بازگویی مبارزات گذشته نیست، بلکه تجلیل از تلاش‌های مداوم این زنان در جوامع خود است.

کورا مک گوایر-سیرت، مدیر انجمن زنان بومی انتاریو، بر اهمیت به رسمیت شناختن حقوق ذاتی زنان بومی و نقش آن‌ها در جامعه، در سطح ملی و بین‌المللی تأکید می‌کند.

 این ابتکار اعضای جامعه را تشویق می‌کند تا با ارسال داستان‌های خود در این اقدام، مشارکت و حس اتحاد و قدرت جمعی را تقویت کنند.

ابتکار انجمن زنان بومی انتاریو فراتر از جشن است و هدف آن بازپس گیری نقش‌های زنان بومی به‌طور سنتی در خانواده‌ها و جوامع خود است.

این تلاش به دنبال احیای هویت و حقوق زنان بومی، دور شدن از رویکرد قضایی به سمت رویکردی است که فراگیر باشد و حق امنیت را برای زنان بومی، صرف‌نظر از موقعیت مکانی آن‌ها به رسمیت بشناسد.

خشونت علیه زنان و دختران بومی کانادا

نظرسنجی آمار کانادا در سال ۲۰۱۸ در مورد ایمنی در اماکن عمومی و خصوصی نشان داد که بیش از ۶ نفر از هر ۱۰ زن بومی گزارش داده‌اند که تجاوز فیزیکی یا جنسی را تجربه کرده‌اند؛ به‌ویژه، زنان بومی دارای معلولیت و کسانی که با بی‌خانمانی زندگی کرده‌اند، با نرخ‌های بالاتری مورد تجاوز و آزار قرار گرفته‌اند.

تحقیقات ملی کانادا درباره زنان و دختران بومی ناپدید شده، که از سوی دولت کانادا در سال ۲۰۱۶ راه‌اندازی شد، گزارشی را در سال ۲۰۱۹ منتشر کرد؛ این گزارش «خشونت استعماری، نژادپرستی و ظلم» را در ایجاد خشونت نامتناسب علیه زنان، دختران بومی دخالت می‌دهد و استدلال می‌کند که خشونت علیه آن‌ها به منزله نسل‌کشی است.

در این گزارش بحث شد که چگونه ساختار‌های تحمیل شده از سوی مهاجران، عقیم‎سازی اجباری، تخریب فرهنگ از طریق سیستم مدارس مسکونی و به حاشیه راندن اقتصادی، همگی به این الگو‌های خشونت نامتناسب کمک می‌کنند.

همراه با تسهیل فضا‌های غم و اندوه، کمپینی داستان‌های زنان کشته شده را جمع‌آوری می‌کند، حامیان ایجاد جایگزین‌های واکنش به بحران برای پلیس؛ پشتیبانی از افراد و برای یک رویکرد کاهش آسیب به مسائلی مانند بی‌خانمانی، مصرف مواد مخدر و قاچاق جنسی فشار می‌آورد.

انجمن زنان بومی کانادا می‌گوید که به عنوان یک گروه با هم کار می‌کنند تا نقش زنان بومی را بازیابی کنند.

این گروه می‌گوید: ما متعهد به بازگرداندن هویت و حقوق ذاتی زنان بومی فراتر از یک رویکرد قضایی هستیم؛ ما باید روابط را آشتی دهیم تا اطمینان حاصل کنیم که زنان بومی دارای یک حق امنیت بدون توجه به مکان و تشخیص زنان بومی داروی مورد نیاز برای شفای خود، خانواده و جوامعمان هستند.

انتهای پیام/