پیمان مهاجرتی قلعه اروپا؛ نژادپرستانه و ضد حقوق بشر

خبرگزاری میزان - نخست وزیر یونان در ماه ژانویه (دی) در مجمع جهانی اقتصاد در داووس حضور برجسته‌ای داشت و در میان موضوعات مختلف، از وی خواسته شد تا در مورد مهاجرت اظهارنظر کند.

وی گفت: یونان احتمالا مشکل مهاجرت را بهتر از سایر کشور‌های اروپایی مدیریت کرده است. ما یک پیروزی قاطع [در انتخابات] کسب کردیم تا حدی به این دلیل که در مدیریت مهاجرت از طریق یک سیاست مهاجرتی سخت، اما منصفانه موفق شدیم.

اما این «سیاست مهاجرت سخت، اما منصفانه» به کشته شدن بیش از ۵۰۰ نفر از جمله ۱۰۰ کودک تنها در یک حادثه غرق شدن قایق مهاجران منجر شد.

انکار حمایت از پناهجویان در اروپا

بی‌عدالتی و بی‌اعتنایی به زندگی انسان در این داستان یک انحراف نیست، بلکه اوج سیاست انکار نظام‌مند حمایت و نقض حقوق پناهندگان است و همچنین در پیمان مهاجرتی جدیدی که اتحادیه اروپا به تازگی منعقد کرده، منعکس شده است.

داستان‌های غم‌انگیز مرگ در مرز‌های اروپا و اقدام نکردن در مورد آن‌ها نشان می‌دهد که اروپا به چه سمتی حرکت می‌کند و تحت پرچم «قانون و نظم» راست افراطی و سیاست‌های نژادپرستانه ضد مهاجران متحد شده است.

این امر حرکت به سوی آینده‌ای تاریک است که در آن اراده حقوق بشر می‌تواند به پایان برسد.

پیمان نژادپرستانه مهاجرت اتحادیه اروپا

موضوع مهاجرت همیشه یک ابزار سیاسی مفید و یکی از سنگ بنا‌های راست افراطی در اروپا بوده است، اما در دهه گذشته، بقیه طیف سیاسی نیز به طور فزاینده‌ای از آن استفاده کرده و به تدریج آن را در تلاشی مذبوحانه برای بهبود اقبال انتخاباتی رو به افول به کار گرفته‎اند.

در نتیجه، سیاست‌های مهاجرتی اروپا چرخش شدیدی به سمت راست افراطی داشته که منعکس‌کننده برنامه نژادپرستانه و لفاظی‌های طرد غیراروپایی‌هاست.

«پیمان مهاجرت» جدید اتحادیه اروپا یک نمونه است؛ پارلمان و شورای اروپا قبل از کریسمس در مورد آن به توافق موقت دست یافتند و روبرتا متسولا، رئیس پارلمان اروپا، آن را «روزی تاریخی» نامید.

سازمان‌های حقوق بشر آن را «فاجعه» نامیدند؛ در اوایل فوریه (بهمن)، کشور‌های عضو اتحادیه اروپا آن را تصویب کردند و اکنون در انتظار تایید رسمی نهایی از سوی پارلمان و شورای اروپاست.

مقرراتی که این پیمان معرفی خواهد کرد، تمام مراحل روند پناهندگی را در بر می‌گیرد؛ از غربالگری پناهجویان در بدو ورود و جمع‌آوری داده‌های بیومتریک گرفته تا قوانینی برای تعیین اینکه کدام کشور عضو مسئول رسیدگی به درخواست‌های آنهاست.

این مقررات، که به منظور «تغییر اساسی نحوه برخورد ما با مهاجرت و پناهندگی» است، حاوی شکاف‌های متعددی است که امکان سوءاستفاده و تقویت بیشتر سیاست‌های خشونت‌آمیز را در مرز‌های اتحادیه اروپا فراهم می‌کند.

سازمان‌های حقوقی اشاره کرده‌اند که این پیمان می‌تواند منجر به بازداشت پناهجویان، از جمله خانواده‌های دارای فرزند، در مراکزی مانند زندان شود، منجر به خشونت بیشتر از سوی مقامات مرزی شود و اجازه اخراج به کشور‌های ثالث ناامن را بدهد.

این یک مسیر امن و آبرومندانه برای روند پناهندگی فراهم نمی‌کند که بتواند جان انسان‌ها را نجات دهد و از تکرار تراژدی‌هایی مانند غرق شدن کشتی در سواحل یونان جلوگیری نخواهد کرد.

در عوض، همانطور که عفو بین‌الملل اشاره می‌کند، پیمان جدید مهاجرتی اروپا منجر به «افزایش رنج در هر مرحله از سفر یک فرد برای درخواست پناهندگی» در اروپا خواهد شد.

علاوه بر این، کشور‌هایی مانند لهستان و مجارستان سازوکار جابجایی را که باید بر اساس آن پناهندگان را بپذیرند، رد کرده‌اند.

این بدان معناست که نه‎تنها بار سنگین‎تری بر دوش کشور‌ها در مرز‌های خارجی اتحادیه اروپا وارد می‌شود، بلکه هنجار‌های قانونی اساسی در مورد حمایت از پناهندگان نیز در حال فرسایش هستند.

آینده‌ای تاریک برای قلعه اروپا

به طور کلی، پیمان مهاجرت جدید نشان دهنده تمایلی در اتحادیه اروپا برای کاهش دامنه حقوق بین‌الملل تا جایی است که برای کسانی که این پیمان به منظور حمایت از آن‌ها ایجاد شده، بی‌ربط می‌شود.

ناکامی در برقراری یک سیستم مشترک پناهندگی اروپایی با قوانین و مقررات روشن، برنداشتن فشار از سوی کشور‌های ورودی، نظامی‌سازی بیشتر کنترل مرز‌ها و برون‌سپاری مهاجرت به کشور‌های ثالث نشان‌دهنده تلاش مستمر اتحادیه اروپا برای طفره رفتن از تعهدات خود براساس قوانین بین‌المللی نسبت به پناهجویان است.

اثر بلندمدت نادیده گرفتن و کم‌اهمیت جلوه دادن هنجار‌های حقوقی بین‌المللی، فروپاشی بالقوه نظام بین‌المللی جهانی است که به معنای پایان رژیم حقوق بشری در اروپاست.

سابقه اروپا در زمینه پناهندگی

یکی دیگر از جنبه‌های نگران کننده سیاست پناهندگی پیمان مهاجرتی اروپا این است که بین افراد متقاضی پناهندگی تبعیض قائل می‌شود؛ اتحادیه اروپا اعلام کرد که مفاد آن برای پناهندگان اوکراینی اعمال نخواهد شد و به عبارت دیگر، بروکسل رسما قوانین بین‌المللی را به صورت انتخابی اعمال می‌کند، علنا اعلام می‌کند که افراد از نژاد خاصی مستحق یک مسیر به سوی ایمنی هستند و دیگران این حق را ندارند.

اتحادیه اروپا با تبعیض آشکار و رسمی بین این‌که چه کسی سزاوار یک مسیر امن و قانونی برای پناهندگی و مهاجرت است و چه کسی نیست، یک سابقه خطرناک ایجاد می‌کند.

تبعیض در حق درخواست حمایت براساس قوانین بین‌المللی و تخصیص حقوق مختلف برای گروه‌های مختلف، راه را برای آپارتاید باز می‌کند.

راست افراطی اروپا؛ سرسخت‌ترین نیروی حامی رژیم صهیونیستی

به نظر می‌رسد اتحادیه اروپا خود را به عنوان داور تعیین کرده است که چه کسی حق زندگی و کرامت دارد و چه کسی حق ندارد و این امر در واکنش آن به جنگ غزه نیز آشکار است؛ اروپا چشم خود را بر اتهامات نسل‌کشی در غزه بسته است، زیرا کشور‌های اروپایی همچنان به فروش اسلحه به رژیم صهیونیستی و تکرار طوطی‌وار ادعا‌های ظالمانه آن در مورد «حق دفاع از خود» ادامه می‌دهند.

یکی از سرسخت‌ترین نیرو‌های طرفدار رژیم صهیونیستی در اروپا، راست افراطی است که از جنگ غزه برای پیشبرد برنامه خود، ترویج ایده‌های جنگ فرهنگی و سفیدشویی یهودی ستیزی خود استفاده می‌کند.

حمایت از راست افراطی در اروپا در حال افزایش است و این به دلیل «مهاجرت غیرقانونی» آنگونه که برخی از مقامات اتحادیه اروپا مانند ایلوا یوهانسون، کمیسر امور داخلی، ادعا کرده‌اند، نیست بلکه به این دلیل است که «محافظه‌کاران میانه‌رو» اروپایی، برنامه‌های راست افراطی را برای منافع سیاسی و اقتصادی محدود خود پذیرفته‌اند.

این واقعیت قطعا در انتخابات پارلمانی آینده اروپا که برای ژوئن (خرداد ۱۴۰۳) برنامه‌ریزی شده، منعکس خواهد شد.

اگر هیچ بازنگری عمیقی در جهت‌گیری ضدبشری و غیرانسانی سیاست‌ها و رویکرد‌های اروپا صورت نگیرد، آینده اتحادیه اروپا بسیار تاریک به نظر می‌رسد.

انتهای پیام/