سکوت نهادهای بین‌المللی درباره غزه به چه معناست؟

خبرگزاری میزان - امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه، یک هفته پیش گفت: ما نمی‌توانیم اجازه دهیم این ایده ریشه‌دار شود که مبارزه مؤثر با تروریسم مستلزم ویران کردن غزه یا حمله بی‌رویه به جمعیت غیرنظامی است.

وی گفت: اسرائیل باید این پاسخ را متوقف کند، زیرا مناسب نیست، زیرا ارزش زندگی همه یکسان است و ما از آن‌ها دفاع می‌کنیم.

دوگانگی رویکرد غرب در قبال غزه

اما مکرون باید درباره اظهارات خود بیندیشد؛ در اوایل جنگ غزه، او یکی از اولین سران کشور‌ها بود که از روایت جعلی رژیم صهیونیستی حمایت کامل کرد و کاملاً از این واقعیت آگاه بود که نخست وزیر این رژیم قصد دارد غزه را ویران کند و به جمعیت غیرنظامی حمله کند.

این بدان معناست که برای رژیم صهیونیستی، فرانسه و جامعه بین‎المللی، همه زندگی‌ها یکسان نیست و از همه زندگی‌ها به‌طور یکسان دفاع نمی‌شود.

از آنجایی که رژیم صهیونیستی قصد دارد فلسطینی‌ها را به اجبار به صحرای سینا در مصر منتقل کند و از جامعه بین‌المللی انتظار دارد که با پذیرش آوارگان فلسطینی برای اسکان مجدد در کشور‌های میزبان همکاری کند، بی‌عملی در مورد طرح‌های پاکسازی قومی رژیم صهیونیستی منعکس کننده مسیری است که در جریان نکبت ۱۹۴۸ طی شد؛ زمانی که رژیم صهیونیستی پس از آن که ۷۵۰ هزار فلسطینی را به اجبار آواره کرد تا شهرک‌نشینان استعمارگر را جایگزین آن‌ها کند، پاداش دریافت کرد و به رسمیت شناخته شد.

بی‌عملی سازمان ملل درباره غزه

در زمان واقعی و با آشکار شدن جزئیات بیشتر از جنایت‌های رژیم صهیونیستی، سازمان ملل صرفا از غزه به‌عنوان نقطه صحبت از راه دور استفاده و مکررا اعلام می‌کند که انتقال اجباری جمعیت غیرنظامی نقض قوانین بین‌المللی است.

این امر بسیار واضح است، اما آیا سازمان ملل برای بیان حقایق اساسی نیاز به یک دور تشویق دارد؟

سرقت اعضای بدن از سوی رژیم صهیونیستی

ناظر حقوق بشر اروپا گزارشی را منتشر کرده که خواستار تحقیق در مورد سرقت اعضای بدن فلسطینیان شهید پس از اینکه متخصصان پزشکی دریافتند چندین پیکر فاقد اندام حیاتی هستند، شده است.

رژیم صهیونیستی در گذشته به دلیل سیاست خود در نگهداری اجساد فلسطینیان شهید در «گورستان اعداد» در دمای انجماد و در نتیجه تحویل ندادن اجساد، مظنون به سرقت اعضای بدن بوده است.

یک گزارش سی‌ان‌ان که به سال ۲۰۰۹ بازمی‌گردد، بیان می‌کند که اعضای بدن، از فلسطینی‌ها و کارگران خارجی از سوی رژیم صهیونیستی برداشت شده‌اند.

از جمله جنایت‌های قابل مشاهده‌تر، جمع‌آوری غیرنظامیان فلسطینی در زمین فوتبال در غزه بود که حتی رسانه‌های اصلی نیز به آن پرداختند.

با این حال، به عنوان مثال، اسکای نیوز در زیر ویدیوی مربوط به این رویداد یک سلب مسئولیت را گنجانده است.

ارتش رژیم صهیونیستی به اسکای نیوز گفته که با افراد بازداشت شده مطابق با قوانین بین‌المللی رفتار می‌شود اما در کجای حقوق بین‌الملل قید شده است که برهنه کردن زندانیان، شکنجه آن‌ها و قتل آن‌ها مجاز است؟

در این مرحله، چه افرادی هنوز ادعاهای ارتش رژیم صهیونیستی را جدی می‌گیرد؟ یا افراد ساده لوح و یامتحدان این رژیم که جنایت‌هایش را تایید می‌‎کنند.

در ویدیویی دیگر، یک نظامی صهیونیست درباره کشتن یک دختر 12 ساله صحبت می‌کند و می‌گوید که در غزه هیچ نوزادی برای کشتن نمانده است.

آیا بهانه‌های آتی از سوی نهاد‌ها و افراد حامی پاکسازی قومی رژیم صهیونیستی وجود دارد؟ بیانیه‌های استاندارد ارتش رژیم صهیونیستی دیگر نمی‌تواند پوششی برای خشونت استعماری این رژیم باشد، چه از سوی نهاد‌های دولتی انجام شود و چه اقدامات فردی.

سکوت بین‌المللی به قدری منسجم بوده که پارامتر‌های مربوط به آنچه که نقض حقوق بشر یا در واقع جنایت جنگی است فراتر از شناسایی گسترش یافته و آنچه در غزه روی می‌دهد را نباید از سکوت کر کننده سازمان ملل از سال ۱۹۴۸ جدا دانست.

انتهای پیام/