راز لباس نو، شهید شکرریز

بچه‌های که از کانال به کمک ابراهیم هادی رد می‌شدن منتظر می‌ماندند تا بقیه نیرو‌ها هم برسد و همین چند دقیقه شاید بهترین و کوتاه‌ترین فرصت و استراحت نیرو‌ها بود، البته به دلیل گلوله‌هایی که از سمت دشمن شلیک می‌شد، بچه‌ها فقط می‌توانستند به حالت درازکش به زمین بچسبند و با وجود این مسائل برادر علی شکر ریز از این فرصت کوتاه استفاده کرد و خواست لباسش را با لباس نویی که مدتی پیش گرفته بود عوض کند، مسئول دسته با این کار و به شدت مخالفت کرد، اما او مدام خواهش می‌کرد و بالاخره فرمانده فرمانده دست اجازه داد و از علی شکرریز خواست تا خیلی سریع پیراهن خودش را عوض کند.

 

اما مسئول دسته فرصت پیدا نکرد تا حداقل قضیه این تعویض لباس را بپرسد و شکر ریز به سرعت بند حمایل کوله خود را باز کرد و خیلی زود پیراهنش را عوض کرد و هنوز فرصتی باقی بود که در یک لحظه تصمیم گرفت تا شلوارش را عوض کند.

 

او همیشه می‌گفت: دوست دارم در لحظات آخر زندگی‌ام و در آن زمان که مولایم سرم را بر دامن می‌گیرد از بوی بد عرق بدنم شرمنده م خجالت‌زده نباشم. علی شکرریز لباس‌هایش را عوض کرد و لباس نو و معطر پوشید دیگر در لحظه شهادت خجالت‌زده نبود او در همین عملیات شهید شد و به آرزویش رسید آرزویی که برایش مدت‌ها انتظار کشیده بود.