هند و پاکستان در آستانه جنگ تمام‌عیار هستند؟

هند و پاکستان بار دیگر درباره کشمیر دچار اختلاف شده‌اند و حمله اخیر در این منطقه مورد مناقشه که منجر به کشته شدن ۲۶ گردشگر عمدتا هندی شد، این ۲ کشور همسایه و رقیب را در جنوب آسیا به یک درگیری ویرانگر نزدیک کرده است.

هند می‌گوید که این حادثه یک اقدام تروریستی فرامرزی با حمایت پاکستان بوده و متعهد شده است که عاملان آن را تعقیب و مجازات کند.

این کشور پیمان آب‌های سند را به حالت تعلیق درآورده است تا پاکستان را از آب رودخانه سند که از منطقه جامو و کشمیر تحت کنترل هند عبور می‌کند، محروم کند.

از طرف دیگر پاکستان اقدام هند را به‌عنوان یک عمل جنگی محکوم کرده است و ارتباط با حمله تروریستی اخیر را رد می‌کند.

هر ۲ طرف نیرو‌های خود را در حالت آماده‌باش قرار داده‌اند، زیرا درگیری‌های سطح پایین در امتداد خط کنترل، مرز بالفعل ایجاد شده در این منطقه پس از اولین جنگ هند و پاکستان در سال‌های ۱۹۴۷-۱۹۴۸، آغاز شده است.

اختلاف دیرینه میان هند و پاکستان

به گزارش کانورسیشن، در زمان تجزیه دردناک هند در دهه ۱۹۴۰، به اقلیت مسلمان این کشور گزینه پیوستن به کشور پاکستان داده شد.

حاکم هندو کشمیر در ابتدا خواهان استقلال این منطقه بود، اما از ترس مهاجمان پاکستانی تصمیم به پیوستن به هند گرفت.

این امر پایه‌های یک اختلاف پایدار و تلخ درباره کنترل این منطقه را بنا نهاد و تلاش‌ها برای رسیدن به یک راه‌حل دشوار بوده است.

این اختلاف همچنین ذاتاً با مواضع سیاسی و استراتژیک دو طرف درگیر مرتبط شده است.

دهلی‌نو به‌شدت با هرگونه درخواست برای استقلال در جامو و کشمیر مخالفت کرده است؛ این کشور بیم دارد که این امر، سابقه‌ای برای بسیاری از اقلیت‌های دیگر که خواهان خودمختاری در هند چند قومی هستند، ایجاد کند.

در ابتدا، طبق ماده ۳۷۰ قانون اساسی هند، به این منطقه وضعیت خودمختاری ویژه داده شد، اما از سال ۲۰۱۴، حزب حاکم ملی‌گرای هندو بهاراتیا جاناتا (BJP) به ریاست نارندرا مودی، نخست وزیر هند، با زور تلاش کرده است تا جامو و کشمیر را تحت کنترل دهلی نو درآورد.

• بیشتر بخوانید:
• تشدید تنش میان دهلی‌نو و اسلام‌آباد
• تنش میان هند و پاکستان؛ درگیری‌های مرزی ادامه دارد 

در سال ۲۰۱۹، این حزب ماده ۳۷۰ را لغو کرد و منطقه را از بقیه هند و جهان خارج منزوی کرد.

چشم‌انداز جنگ میان هند و پاکستان

تحلیلگران و دیپلمات‌ها می‌گویند فقدان شواهد قوی ارائه شده تاکنون، به یکی از این ۲ احتمال اشاره دارد: اینکه هند به زمان بیشتری برای جمع‌آوری اطلاعات در مورد حمله تروریستی پیش از حمله به پاکستان نیاز دارد، یا اینکه در زمانی که هرج‌و‌مرج خاصی در صحنه جهانی وجود دارد، نیازی به توجیه اقدام‌های خود برای کسی احساس نمی‌کند.

رویارویی نظامی بین هند و پاکستان، که هر دو مسلح به سلاح‌های هسته‌ای هستند، خطر تشدید سریع اوضاع را به همراه دارد که مهار آن می‌تواند دشوار باشد.

اما هند تا حد زیادی تحت تأثیر هرگونه فشار جهانی برای محدود کردن واکنش خود قرار نگرفته است و در سال‌های اخیر با افزایش قدرت دیپلماتیک و اقتصادی خود، سریع‌تر قدرت‌نمایی کرده است.

حتی اگر آمریکا یا قدرت‌های دیگر سعی در ورود به این درگیری داشته باشند، ممکن است نفوذ محدودی داشته باشند.

 هند و پاکستان چندین جنگ داشته‌اند و دهلی‌نو این اختلاف را صرفا یک مسئله دوجانبه با پاکستان می‌داند.

این بار همه نشانه‌ها حاکی از تمایل هند برای انجام کاری چشمگیر است و پاکستان قول داده است که با هر حمله‌ای از طرف هند مقابله کند و از آن پیشی بگیرد.

برخلاف حمله سال ۲۰۱۹، ادعا‌های مسئولیت کشتار هفته گذشته مبهم بوده و حتی اطلاعات مربوط به تعداد دقیق مهاجمان نیز چندان قطعی نیست.

به گزارش رسانه‌های خبری هند، گروهی کمتر شناخته شده در رسانه‌های اجتماعی ظاهر شد و اعلام کرد که پشت این قتل‌عام بوده است.

 مقام‌های هندی، به‌طور خصوصی، می‌گویند که این گروه نماینده یک سازمان تروریستی مستقر در پاکستان، است.

عدم شفافیت می‌تواند توضیح دهد که چرا هند برای توجیه حمله نظامی خود، عمدتا به حمایت گذشته پاکستان از تروریسم در کشمیر اشاره کرده است. اما این رویکرد، قبل از اینکه هند شواهد خود را حتی در گفت‌و‌گو‌های دیپلماتیک خصوصی ارائه دهد، با توجه به وخامت اوضاع، برخی را متعجب کرده است. یکی از دیپلمات‌ها به طور خصوصی پرسید: آیا می‌خواهید فقط بر اساس الگو‌های گذشته با یک همسایه مسلح به سلاح هسته‌ای وارد جنگ شوید؟

انتهای پیام/