گزارش|
«روزه‌داری» در ماه مبارک رمضان عاملی موثر برای توسعه رکوردهای ورزشکاران استقامتی/ تقلید جهانِ غرب از الگوی سلامتی و عقیدتی مسلمانان با کلیدواژه «فستینگ» بعد از ۱۴۰۰ سال!
روزه گرفتن بسیاری از ورزشکاران استقامتی باعث رشد آن‌ها در مباحث آماری و رکوردهای ورزشی شده است، این در حالی است که غربی‌ها بعد از ۱۴۰۰ سال رو به تقلید از اعمال مسلمانان در ماه مبارک رمضان آورده‌اند و خیلی دیر به درک عمیقی از روزه‌داری رسیده‌اند و اسامی جدیدی برای آن اختراع کرده‌اند که در عمل هیچ تفاوتی با روزه ندارد.
خبرگزاری میزان -
روزه‌داری از اعمال شرعی و واجب بر مسلمانان در سرتاسر جهان است و هیچ‌گونه مانعی برای ورزشکاران حرفه‌ای جهت روزه‌داری وجود ندارد.
اجرای اعمال این ماه مبارک باعث می‌شود، ورزشکار پیشرفت قابل توجهی در ورزش داشته باشد و این موضوع بارها توسط ورزشکاران بین‌المللی در دنیای رقابت‌های ورزشی ثابت شده است.
روزه گرفتن بسیاری از ورزشکاران استقامتی باعث افزایش رکوردهای آنان شده؛ برای نمونه مرحوم بیت‌الله عباس‌پور از ورزشکاران نام‌دارِ رشته پرورش اندام و جزو آن دسته از افرادی بود که با افتخار به اعمال روزه‌داری می‌پرداخت.
در سطوح ملی و مسابقات جهانی نیز بارها نشان داده شده که بسیاری از ورزشکاران بین‌المللی و شناخته شده در دنیای رقابت‌ها، با وجود تمرینات سخت و طاقت‌فرسا، روزه‌داری را در کنار ورزش حرفه‌ای انجام می‌دهند.
درخشش سال‌های نه‌چندان دور کریم بنزما در رئال مادرید با وجود اینکه وی یک بازیکن مسلمان و روزه‌دار بود نیز از نمونه‌های بارز و فراموش‌نشدنی تاریخ فوتبال در جهان اسلام و ورزشکاران مسلمان دنیاست.
روزه‌داری باعث سَبُک شدن بدن می‌شود و در تمرینات استقامتی یا تمریناتی که مرتبط با حمل بدن است پیشرفت چشم‌گیری شاهد خواهیم بود.
روزه‌داری باعث می‌شود گردش خون از سمت دستگاه گوارش قطع یا بسیار کم شود و خون بیشتری در اختیار عضلات در راستای هضم غذا قرار بگیرد زیرا به ساختار و شاکله بدن در طی این ساعات استراحت داده می‌شود.
فرد عادی یا ورزشکاری که روزه‌دار است باید آگاه باشد که از نظر پزشکی صلاحیت ادای اعمال روزه‌داری را دارد، سپس به دنبال مزایای آن باشد، زیرا اگر از نظر پزشکی صلاحیت نداشته باشد، اعمال روزه بر او واجب نیست.
هیچ مانعی برای روزه‌داری ورزشکار وجود ندارد؛ کسانی که به صورت حرفه‌ای ورزش می‌کنند می‌توانند در این ماه مبارک در کنار ورزش به اعمال روزه‌داری نیز بپردازند و هیچ مشکلی برای این افراد به وجود نخواهد آمد.
ورزشکاران بسیاری در کنار تمرینات سخت و حرفه‌ای‌شان روزه می‌گیرند که باعث رشد و پیشرفت آن‌ها در مباحث استقامتی و ثبت رکوردهای جدید خواهد شد.
ماهیت فعالیت‌های استقامتی غیر از ورزش هم‌چون روزه، صرف‌نظر از دیدگاه حرفه‌ای و ورزشی، باعث کاهش وزن و سوزاندن چربی‌های زائد بدن می‌شود و برای افرادی که ورزشکار نیستند و دچار اضافه وزن هستند نیز بسیار مفید است.
روزه گرفتن باعث می‌شود با یک تیر دو نشان زده شود؛ هم تکلیف شرعی ادا شود هم افرادی که دارای کبد چرب هستند بتوانند بدن سالم‌تری برای ورزش کردن و ادامه روال عادی زندگی خود داشته باشند.
روزه‌داری موضوعیست که بارها از سوی محققان خارجی و غیرمسلمان به شیوه‌های مختلف مطرح شده و طی سال‌های اخیر رژیم معروف «فَستینگ» که تقریباً همان روزه‌داری مسلمانان است در جهان غرب به شدت ترویج پیدا کرده است که مسلمانان از ۱۴۰۰ سال پیش آن را می‌شناسند!
روزه‌داری و رژیم‌های فَستینگ به عنوان یکی از روش‌های تغذیه، در ورزش استقامتی می‌تواند مزایای قابل توجهی داشته باشد.
مزایای روزه‌داری در ورزش استقامتی
افزایش چربی‌سوزی: روزه‌داری می‌تواند به افزایش استفاده بدن از چربی به عنوان منبع انرژی کمک کند.
این امر برای ورزشکاران استقامتی که نیاز به انرژی پایدار دارند، بسیار مهم است.
بهبود حساسیت به انسولین: روزه‌داری می‌تواند به بهبود حساسیت به انسولین منجر شود.
این موضوع به ورزشکاران کمک می‌کند تا قند خون خود را بهتر کنترل کنند که برای عملکرد ورزشی و ریکاوری بعد از تمرین بسیار حیاتی است.
تقویت تعمیرات سلولی: روزه‌داری می‌تواند به فرآیند خودتعمیر سلولی (autophagy) کمک کند، که در نتیجه به بهبود ریکاوری و کاهش التهاب در بدن منجر می‌شود.
افزایش هورمون رشد: روزه‌داری می‌تواند سطح هورمون رشد را افزایش دهد، که این موضوع به افزایش توده عضلانی و کاهش چربی کمک می‌کند.
افزایش تمرکز و عملکرد ذهنی: در زمان روزه‌داری، برخی از ورزشکاران به افزایش تمرکز و اهداف ذهنی خود اشاره می‌کنند.
این موضوع به ورزشکاران کمک می‌کند تا در طول تمرینات و مسابقات عملکرد بهتری داشته باشند.
شباهت‌ها و تفاوت‌های رژیم فستینگ و روزه‌داری
شباهت‌ها: هر دو رژیم به کاهش مصرف غذا در مدت زمان مشخصی اشاره دارند. در روزه‌های اسلامی، از سحر تا افطار غذا خورده نمی‌شود؛ این در حالی است که در فستینگ نیز زمان معینی برای خوردن غذا وجود دارد.
هر دو روش به حفظ سلامت و تناسب اندام کمک می‌کنند.
تفاوت‌ها: روزه‌های اسلامی علاوه بر خودداری از غذا، شامل عبادات و فعالیت‌های روحانی نیز می‌شود که این جنبه ممکن است در فستینگ وجود نداشته باشد.
فستینگ به عنوان یک رژیم مدرن و علمی معرفی شده است و هدف آن معمولاً بیشتر بر اساس اصول تغذیه و سلامتی است تا جنبه‌های معنوی.
در مجموع باید گفت که روزه‌داری و رژیم‌های فستینگ همواره با هم ارتباط دارند و در واقع، سوابق تاریخی روزه‌داری در سرتاسر جهان از جمله در جوامع اسلامی به وضوح قابل مشاهده است.
در جهان غرب، اخیراً توجه بیشتری به مزایای این نوع رژیم‌ها فارغ از مسائل مذهبی شده است و به نظر می‌رسد که به تأثیرات مثبت آن پی برده‌اند. این در حالی است که بسیاری از اصول اولیه این روش‌ها برای ۱۴۰۰ سال در فرهنگ جوامع اسلامی در حال اجرا بوده است.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *