نرم افزار‌های جاسوسی تهدیدی برای حقوق بشر در اروپا

خبرگزاری میزان – کشورهای اروپایی به بهانه تامین امنیت شهروندان خود، حقوق بشر آنان به ویژه فعالان حقوق بشر را نقض می‌کنند.

به گزارش «coe»، حدود ۲ سال از زمان افشاگری درباره پروژه جاسوسی پگاسوس از سوی ائتلاف بین المللی روزنامه نگاران تحقیقی می‌گذرد.

افشاگری مذکور آشکار کرد که بیش از ۵ هزار شماره تلفن از جمله شماره تلفن‌های فعالان حقوق بشری اهداف بالقوه جاسوسی با استفاده از نرم افزار مذکور بودند.

پگاسوس یک نرم افزار بسیار پیچیده و نفوذی است که نسخه‌های اولیه اش در سال‌های گذشته معرفی شدند؛ نرم افزار مذکور به کاربر خود این امکان را می‌دهد که به همه دستگاه‌های شخص مورد نظر و تمام داده‌های موجود در آن‌ها دسترسی داشته باشند.

در چنین شرایطی کاربر هدف نه تنها نمی‌تواند کاری انجام دهد، بلکه حتی نمی‌داند که قربانی شده است.

در عین حال، این نرم افزار می‌تواند میکروفون و دوربین گوشی هوشمند آلوده را برای جاسوسی از صاحب گوشی هوشمند یا محیط اطراف مالک گوشی فعال کند و حتی می‌تواند به داده‌های ذخیره شده آن در فضای ابری دسترسی پیدا کند.

خبر بد این که هیچ راهی برای محافظت در برابر این نفوذ‌ها وجود ندارد.

واقعیت این است که دولت‌ها موظف هستند که امنیت را در داخل مرز‌های خود تضمین و از تکنیک‌های نظارتی پیچیده در چارچوب قانون استفاده کنند، اما آن چه در عمل به ویژه در کشور‌های غربی مدعی حقوق بشر رخ می‌دهد، این است که نرم افزار‌های جاسوسی مانند پگاسوس به شکلی گسترده و غیرقانونی توسط دولت‌ها برای جاسوسی از اهداف ملی و فراملی استفاده می‌شوند.

اگرچه تحقیقات در این باره در حال انجام است، اما بررسی‌های انجام شده تاکنون نشان دهنده شواهد متعدد دال بر استفاده غیرقانونی، خرید، فروش و صادرات نرم افزار‌های جاسوسی تجاری توسط کشور‌های عضو شورای اروپا است.

افشای موارد هدف قرار دادن فعالان حقوق بشر در این کشور‌ها توسط نرم افزار‌های جاسوسی در حال افزایش است و نشان می‌دهد که یافته‌های کنونی تنها نوک کوه یخ است.

جاسوس افزار‌هایی مانند پگاسوس نه تنها حق احترام به زندگی خصوصی و تدابیر حفاظتی برای حفظ داده‌های شخصی را نقض می‌کنند، بلکه استفاده از آن‌ها اثرات وحشتناکی دارد که به دیگر حقوق بشری و آزادی‌های اساسی از جمله آزادی بیان و مشارکت در بحث‌های عمومی نیز آسیب می‌رساند.

از جمله تاثیرات مذکور می‌توان به خودسانسوری و ترس اشاره کرد که به شکلی ویژه مدافعان حقوق بشر را در معرض تهدید قرار می‌دهد.

در حال حاضر، استفاده کشور‌های اروپایی از نرم افزار‌های جاسوسی منجر به نقض جدی حقوق بشر می‌شود.

کشور‌های اروپایی از طریق این جاسوس افزارها، بر تمام حوزه‌های زندگی افراد هدف سیطره دارند؛ این در حالیست که دشواری تشخیص و اثبات آلودگی به چنین نرم افزار‌های جاسوسی پیچیده‌ای قربانی را از پیگیری حقوق بشری خود باز می‌دارد.

نکته مهم این که در حالی کشور‌های اروپایی مدعی تاثیر استفاده از چنین جاسوس افزار‌هایی بر جلوگیری از تخلفات و تامین امنیت شهروندان هستند که تاکنون آشکار شده که این نرم افزار‌های جاسوسی نه تنها حقوق بشری شهروندان عادی را نقض می‌کند بلکه فعالان حقوق بشر را به شکلی ویژه هدف قرار می‌دهد.

استفاده از نرم افزار‌های جاسوسی توسط سازمان‌های دولتی تنها منبع نگرانی‌های جدی حقوق بشر در اروپا نیست؛ در واقع، صنعت جاسوس افزار دهه‌هاست که در اروپا در حال رشد بوده و اکنون قاره سبز را به یکی از فروشندگان جاسوس افزار‌ها به کشور‌های مختلف تبدیل کرده است.

تحقیقات گزارشگر ویژه سابق سازمان ملل در زمینه ترویج و حمایت از حق آزادی عقیده و بیاندر سال ۲۰۱۹ نشان داد که کشور‌های غربی و عمدتا اروپایی به دستکم ۴۵ کشور در حال توسعه جاسوس افزار فروخته اند.

وی تاکید کرده بود که تعهدات حقوق بشری کشور‌ها شامل تعهد به جلوگیری از نقض حقوق بشر توسط اشخاص ثالث، بررسی تخلفات، مجازات عاملان و ارائه غرامت به قربانیان است؛ ضمن این که براساس اصول راهنمای سازمان ملل در زمینه تجارت و حقوق بشر، کشور‌ها زمانی که قراردادی را برای ارائه خدماتی که ممکن است بر حقوق بشر تاثیر بگذارد، منعقد می‌کنند، باید کنترل‌های کافی را اعمال کنند.

با وجود این، نظارت بر معامله‌های شرکت‌های خصوصی اروپایی در محیطی که به عنوان فرهنگ عدم انطباق با پادمان‌های حفظ حریم خصوصی در اروپا توصیف شده، ضعیف و پراکنده است.

کشور‌های عضو شورای اروپا تلاش دارند از این واقعیت که رسوایی پگاسوس بسیار بیشتر از یک اتفاق شرم آور است، فرار کنند؛ آن‌ها باید بدانند که عدم وجود چارچوب‌های نظارتی به‌روز و سازگار، همراه با ساختار‌های کنترلی اغلب ناکافی، باعث ایجاد نفوذ‌های جدی در حریم خصوصی می‌شود که مفهوم حقوق فردی را به چالش می‌کشد و پایه‌های بخش‌های مختلف جوامع، از جمله انتخابات را تضعیف می‌کند.

واقعیت این است که صنعت جاسوس افزار به طور مداوم در حال توسعه ابزار‌های جدیدی است که در غیاب مکانیسم‌های حفاظت و کنترل موثر، خطر استفاده به عنوان سلاح، استفاده برای اهداف مخرب و تسهیل نقض حقوق بشر را دارند.

• بیشتر بخوانید:
• تعطیلی سازمان‌های حقوق بشری فلسطینی؛ مرحله جدید کارزار سرکوب رژیم صهیونیستی
• استفاده پلیس کانادا از نرم افزار‌های جاسوسی علیه شهروندان کانادایی

انتهای پیام/