رؤسای قوه قضائیه وکیل آنلاین مجله حقوقی

ابعاد پیدا و پنهان گور‌های بی‌نشان بومیان در کانادا

5:15 - 18 دی 1400
کد خبر: ۷۸۵۸۷۸
ایجاد و گسترش مدارس شبانه روزی عنصر اصلی سیاست کانادا در مورد مردم بومی برای بیش از یک قرن بوده است.

- «ویلتون لیتل‎چایلد»، وکیل و رئیس سابق کنفدراسیون پیمان شش قبیله بومی کانادا، توضیح می‌دهد که چرا فکر می‌کند بسیاری از کانادایی‌ها در سال ۲۰۲۱ پس از جست‎وجوی رادار‌های نفوذی زمینی که صد‌ها قبر بی نشان را در مکان‌های مدارس شبانه روزی سابق پیدا کردند، شوکه شدند.

وی می‎گوید «به این دلیل بود که داستان، پنهان بود و مردم از آن اطلاعی نداشتند.»

به گزارش «گلوبال نیوز»، وی بر این باور است که آگاهی در مورد مدارس شبانه روزی بومیان در کانادا و آسیب‌های آن‌ها با کشف مکان‌های دفن به طور قابل توجهی افزایش یافت.

«لیتل‎چایلد»، معتقد است «این (کشف گور‌های بی نشان بومیان) یک شوک واقعی و بیداری برای کانادا به همراه داشت.»

وی می‌گوید «قبل از اینکه گور‌ها یافت شوند، نزد برخی از کانادایی‌ها سطحی از انکار وجود داشت؛ آن‌ها می‌گفتند نه، چنین چیزی ممکن نیست در کانادا اتفاق افتاده باشد.»

این وکیل بومیان کانادا ادامه داد «نتایج نظرسنجی قبل از تشکیل کمیته حقیقت و آشتی کانادا نشان می‌داد که تعداد بسیار کمی از کانادایی‌ها اطلاعات زیادی درباره مدارس شبانه روزی بومیان داشتند.»

«ویلتون لیتل‎چایلد»، افزود «بیشتر کانادایی‌ها بدون اینکه چیزی در مورد آن (مدارس شبانه روزی بومیان) بدانند بزرگ شده‌اند و آن‌هایی که می‌گویند در مورد آن می‌دانند، آیا فقط این اصطلاح را می‌دانند یا واقعاً می‌دانند در این مدارس چه می‌گذشت؟»

در خلاصه گزارش نهایی کمیته حقیقت و آشتی کانادا آمده است که مدارس شبانه روزی عنصر اصلی سیاست کانادا در مورد مردم بومی برای بیش از یک قرن بوده است؛ سیاستی که هدف آن از بین بردن دولت‌های بومی بود؛ حقوق بومیان را نادیده گرفته، معاهدات را خاتمه می‌دهد و از طریق فرآیند یکسان سازی، باعث می‌شود که بومیان به عنوان نهاد‌های قانونی، اجتماعی، فرهنگی، مذهبی و نژادی مجزا در کانادا وجود نداشته باشند.

از دهه ۱۸۷۰ تا ۱۹۹۶، بیش از ۱۵۰ هزار کودک بومی، از قبایل «متیس» و «اینوئیت» بر خلاف میل والدینشان، در مدارس شبانه روزی در سراسر کانادا، قرار می‌گرفتند.

این کودکان از صحبت کردن به زبان یا حفظ فرهنگ خود منع می‌شدند؛ بسیاری از آن‌ها مورد سوء استفاده از انواع مختلف قرار می‌گرفتند و این مدارس شاهد نرخ بالای مرگ و میر بودند.

بسیاری از کودکان بومی در این مدارس بر اثر آبله، سرخک، آنفولانزا و سل جان خود را از دست دادند و در بسیاری از موارد علت مرگ هرگز مشخص نشد.

برخی از آن‌ها در گور‌های بی نشان در گورستان‌های مدارس دفن شدند و این در حالی است که برخی دیگر به عنوان کودکان مفقود ذکر شدند.

در برخی موارد، والدین هرگز متوجه نشدند که چه اتفاقی برای فرزندانشان رخ داده است.

در سال ۲۰۱۵، کمیته حقیقت و آشتی کانادا، اعلام کرد این نوع مدارس که توسط کلیسا و با بودجه دولتی اداره می‌شدند چیزی جز یک نسل کشی فرهنگی نبوده‎اند.

با کشف حداقل ۲۰۰ گور بی نشان در مدرسه شبانه روزی «کاملوپس» در ماه می گذشته، بیش از هزار گور بی نشان دیگر در مدارس شبانه روزی بومیان در غرب کانادا در بهار و تابستان کشف شد.



ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *